Πολλοί άνθρωποι αναγνωρίζουν ότι χρειαζόμαστε τις κοσμικές εξουσίες και ότι πρέπει να υπακούμε τουλάχιστον σε κάποιους από τους νόμους που θεσπίζουν αυτές οι «ανώτερες εξουσίες». Αλλά οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι ίσως διστάζουν να υπακούσουν σε κάποιον νόμο που φαίνεται άδικος ή υπερβολικά απαιτητικός. Η Γραφή αναγνωρίζει ότι οι ανθρώπινες κυβερνήσεις προξενούν βάσανα, βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Σατανά και σύντομα θα καταστραφούν. (Ψαλμ. 110:5, 6· Εκκλ. 8:9· Λουκ. 4:5, 6) Μας λέει επίσης ότι «όποιος εναντιώνεται στην εξουσία τάσσεται εναντίον της διευθέτησης του Θεού». Η σχετική υποταγή μας στις ανώτερες εξουσίες είναι μέρος της προσωρινής διευθέτησης του Ιεχωβά για τη διατήρηση της τάξης. Επομένως, πρέπει “να αποδίδουμε σε όλους αυτά που τους οφείλονται”, μεταξύ άλλων τους φόρους, τον σεβασμό και την υπακοή. (Ρωμ. 13:1-7) Ίσως θεωρούμε ότι ένας νόμος είναι άβολος ή άδικος ή ότι η τήρησή του είναι δαπανηρή. Ωστόσο, υπακούμε στον Ιεχωβά, και εκείνος μας λέει να υπακούμε σε αυτές τις εξουσίες εφόσον δεν μας ζητούν να παραβιάσουμε τις δικές του εντολές.​—Πράξ. 5:29. w23.10 42:9-10

Όταν γεννήθηκε ο Σαμψών, οι Φιλισταίοι κυβερνούσαν το έθνος του Ισραήλ και το καταδυνάστευαν. (Κριτ. 13:1) Η σκληρή τους διακυβέρνηση προξενούσε μεγάλα βάσανα στους Ισραηλίτες. Ο Ιεχωβά επέλεξε τον Σαμψών για να «πρωτοστατήσει στη σωτηρία του Ισραήλ από το χέρι των Φιλισταίων». (Κριτ. 13:5) Για να επιτελέσει αυτόν τον απαιτητικό διορισμό, ο Σαμψών θα έπρεπε να στηρίζεται στον Ιεχωβά. Σε κάποια περίπτωση, μια στρατιωτική δύναμη Φιλισταίων είχε έρθει να αιχμαλωτίσει τον Σαμψών στη Λεχί, προφανώς στον Ιούδα. Οι άντρες του Ιούδα φοβήθηκαν, γι’ αυτό αποφάσισαν να παραδώσουν τον Σαμψών στον εχθρό. Οι ίδιοι οι συμπατριώτες του Σαμψών τον έδεσαν σφιχτά με δύο καινούρια σχοινιά και τον έφεραν στους Φιλισταίους. (Κριτ. 15:9-13) Ωστόσο, «το πνεύμα του Ιεχωβά τού έδωσε δύναμη», και ελευθερώθηκε από τα σχοινιά. Έπειτα, «βρήκε ένα νωπό σαγόνι αρσενικού γαϊδουριού», το πήρε και σκότωσε με αυτό 1.000 Φιλισταίους!​—Κριτ. 15:14-16. w23.09 37:3-4

Ο Ιεχωβά έχει αποκαλύψει προοδευτικά τον «αιώνιο σκοπό» του στη Γραφή. Με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, εκείνος πάντοτε έχει επιτυχία επειδή «έκανε τα πάντα να εξυπηρετούν τον σκοπό του». (Παρ. 16:4) Τα αποτελέσματα όσων κάνει ο Ιεχωβά θα διαρκέσουν για πάντα. Ποιος είναι ο σκοπός του Ιεχωβά, και ποιες προσαρμογές έχει κάνει προκειμένου να τον επιτελέσει; Ο Θεός είπε στους πρώτους ανθρώπους ποιος ήταν ο σκοπός του για αυτούς. Τους είπε: «Να είστε καρποφόροι και να πληθυνθείτε, να γεμίσετε τη γη και να την καθυποτάξετε και να έχετε σε υποταγή. . . κάθε ζωντανό πλάσμα» πάνω στη γη. (Γέν. 1:28) Όταν ο Αδάμ και η Εύα στασίασαν, με αποτέλεσμα να μπει η αμαρτία στην ανθρώπινη οικογένεια, ο σκοπός του Ιεχωβά δεν ματαιώθηκε. Εκείνος προσάρμοσε τον τρόπο με τον οποίο θα επιτελούνταν. Αμέσως, αποφάσισε να εγκαθιδρύσει μια Βασιλεία στον ουρανό η οποία θα επιτελούσε τον αρχικό σκοπό του για την ανθρωπότητα και τη γη.​—Ματθ. 25:34. w23.10 44:6-7