ˈDHƲ Aˈ 160
“-Bɔyaˈˈ -dɩ”!
(Luc 2:10)
1. “Ɲɔnsoa a ɲnɩn bhɛɩ dhe jha.”
Bɔya dhe ɲʋn bho.
Ɲɔnsoaˈa jhu ghwlʋʋ ɲʋn ye bɔya jhe.
Ɛ dhe Bɛtelɛmʋn,
Aa Zeiei ghwlʋʋ wɛ!
(ˈDHƲŊWƆƐN-)
Ɛ nɩn bɔya dɩ.
Ɩn bhleɛ mʋnan jɛɛn.
Aʋ po Ɲɔnsoa sɛ!
Ɛ nɩn bɔya dɩ.
Ɲʋn an klɛɛ yɩ ŋwɔn.
Klisɩ nɩan jiekplu tɔdɩ
kmʋnɩɛn ghwlʋʋ wɛ.
2. Ɔ ye ɲʋn bhle kajɔɔnka.
Ɔ ye ɲʋn flɛ jha.
Zezi mɔn nɩn kmʋn sea gwɛ da bhle.
Ɔ bhleɛ tɔdɩ’a gba.
Ɔɔ muɛn Bheɔ nɩn jheejhee.
(ˈDHƲŊWƆƐN-)
Ɛ nɩn bɔya dɩ.
Ɩn bhleɛ mʋnan jɛɛn.
Aʋ po Ɲɔnsoa sɛ!
Ɛ nɩn bɔya dɩ.
Ɲʋn an klɛɛ yɩ ŋwɔn.
Klisɩ nɩan jiekplu tɔdɩ
kmʋnɩɛn ghwlʋʋ wɛ.
(ˈDHƲŊWƆƐN-)
Ɛ nɩn bɔya dɩ.
Ɩn bhleɛ mʋnan jɛɛn.
Aʋ po Ɲɔnsoa sɛ!
Ɛ nɩn bɔya dɩ.
Ɲʋn an klɛɛ yɩ ŋwɔn.
Klisɩ nɩan jiekplu tɔdɩ
kmʋnɩɛn ghwlʋʋ wɛ.
(Zro Mat. 24:14; Jean 8:12; 14:6; Is. 32:1; 61:2 -ke.)