Job
17 “Nagluya na ako, malapit na ako mapatay;
Ang lulubngan nagahulat na sa akon.+
2 Ginalibutan ako sang mga nagayaguta sa akon,+
Kag ang akon mata nagatulok* sa ila rebelyuso nga batasan.
3 Palihug batuna ang akon garantiya, kag tagua ini.
Sin-o pa bala ang magadaho sang akon kamot kag maggarantiya sa akon?+
4 Kay ginlipdan mo ang ila hunahuna;+
Gani wala mo sila ginhatagan sing kadungganan.
5 Ginaagda niya ang iya mga abyan nga magkuha sang ila bahin,
Samtang ang mga mata sang iya kabataan nagapalangdulom.
7 Bangod sang pag-antos nagdulom ang akon panulok+
Kag nagniwang ang akon lawas.
8 Ang mga matarong natingala sa sini,
Kag ang wala sing sala naakig sa tawo nga wala sing Dios.*
10 Sige, padayuna ninyo ang pagpakigbais sa akon,
Kay wala ako sing nakita nga maalamon sa inyo.+
12 Ginahimo nila nga adlaw ang gab-i,
Nagasiling sila, ‘Malapit na ang kasanag’ apang kadulom lamang ang akon makita.
13 Kon maghulat ako, ang Lulubngan* mangin akon ilistaran;+
Ihumlad ko ang akon hiligdaan sa kadudulman.+
14 Tawgon ko ang buho,*+ ‘Ikaw ang akon amay!’
Tawgon ko ang ulod, ‘Ikaw ang akon iloy kag utod nga babayi!’
15 Gani, diin na ang akon paglaum?+
Sin-o ang nagahunahuna nga may paglaum pa ako?