Ծննդոց
22 Այս բաներից հետո ճշմարիտ Աստված ստուգեց Աբրահամին+։ Նա ասաց՝ Աբրահա՛մ։ Նա էլ պատասխանեց՝ ահա՛ ես+։ 2 Աստված ասաց. «Վերցրու, խնդրեմ, քո որդուն՝ Իսահակին+՝ քո մինուճար որդուն+, որին այդքան սիրում ես, և գնա Մորիա+ երկիր ու այնտեղ նրան ողջակեզ մատուցիր այն լեռներից մեկի վրա, որը քեզ ցույց կտամ»+։
3 Ուստի Աբրահամը վաղ առավոտյան վեր կացավ, թամբեց իր էշը, իր հետ վերցրեց իր սպասավորներից երկուսին և իր որդի Իսահակին+, ապա փայտ կոտրեց ողջակեզի համար։ Այնուհետև վեր կացավ և ճանապարհ ընկավ դեպի այն վայրը, որը ճշմարիտ Աստված ցույց էր տվել նրան։ 4 Երրորդ օրն էր, երբ Աբրահամը, բարձրացնելով աչքերը, հեռվից տեսավ այդ վայրը։ 5 Աբրահամն ասաց իր սպասավորներին+. «Դուք այստեղ՝ էշի մոտ մնացեք, իսկ ես և տղան գնանք այնտեղ, երկրպագություն+ անենք ու վերադառնանք ձեզ մոտ»։
6 Այնուհետև Աբրահամը վերցրեց ողջակեզի փայտը, դրեց իր որդի Իսահակի վրա+, իր ձեռքն առավ կրակն ու մեծ դանակը, և երկուսով շարունակեցին ճանապարհը+։ 7 Իսահակն ասաց իր հայր Աբրահամին՝ հա՛յր+ իմ։ Նա էլ ասաց. «Լսո՛ւմ եմ, որդի՛ս»+։ Նա շարունակեց. «Ահա կրակը և փայտը, իսկ ո՞ւր է ողջակեզի ոչխարը»+։ 8 Աբրահամը պատասխանեց. «Աստված իր համար ողջակեզի+ ոչխար կգտնի, որդի՛ս»։ Եվ երկուսով շարունակեցին իրենց ճանապարհը։
9 Վերջապես նրանք հասան այն վայրը, որը ճշմարիտ Աստված ցույց էր տվել Աբրահամին։ Այնտեղ նա մի զոհասեղան+ շինեց, շարեց փայտերը, իր որդի Իսահակի ձեռքերն ու ոտքերը կապեց և նրան դրեց զոհասեղանին՝ փայտերի վրա+։ 10 Ապա Աբրահամը մեկնեց ձեռքը, վերցրեց մեծ դանակը, որ սպանի իր որդուն+, 11 բայց Եհովայի հրեշտակը երկնքից կանչեց նրան՝ ասելով+. «Աբրահա՛մ, Աբրահա՛մ»։ Նա պատասխանեց՝ ահա՛ ես։ 12 Նա էլ շարունակեց. «Ձեռքդ մի՛ մեկնիր տղայի վրա և նրան ոչինչ մի՛ արա+, որովհետև հիմա գիտեմ, որ վախենում ես Աստծուց, քանի որ ինձ համար քո մինուճար որդուն չխնայեցիր»+։ 13 Դա լսելով՝ Աբրահամը բարձրացրեց աչքերը և հեռվում մի խոյ տեսավ, որը եղջյուրներով խճճվել էր մացառներում։ Ուստի գնաց, վերցրեց խոյը և իր որդու փոխարեն այն ողջակեզ մատուցեց+։ 14 Աբրահամն այդ վայրը կոչեց Եհովա-Յիրե*։ Ահա թե ինչու այսօր ասում են. «Եհովայի լեռան վրա պիտի տրվի»+։
15 Եհովայի հրեշտակը երկնքից երկրորդ անգամ կանչեց Աբրահամին՝ 16 ասելով. «Ինձանով երդվում եմ,– ասում է Եհովան+։– Քանի որ արեցիր այս բանը և չխնայեցիր քո մինուճար որդուն+, 17 ես անպատճառ կօրհնեմ քեզ և կշատացնեմ քո սերունդը երկնքի աստղերի ու ծովափի ավազահատիկների չափ+, և քո սերունդը կտիրի իր թշնամիների դարպասներին*+։ 18 Քո սերնդով+ երկրի բոլոր ազգերը պիտի օրհնվեն* շնորհիվ այն բանի, որ լսեցիր իմ ձայնին»+։
19 Այնուհետև Աբրահամը վերադարձավ իր սպասավորների մոտ, և նրանք միասին վեր կացան ու գնացին Բերսաբեե+։ Աբրահամը շարունակեց բնակվել Բերսաբեեում։
20 Այս դեպքերից հետո Աբրահամին տեղեկացրին՝ ասելով. «Մելքան+ էլ է որդիներ ծնել քո եղբայր Նաքորի+ համար՝ 21 Հուսին՝ իր անդրանիկին, նրա եղբայր Բուզին+ և Կամուելին՝ Արամի հորը, 22 նաև Քազադին, Ազավին, Փալդասին, Հետլափին ու Բաթուելին»+։ 23 Բաթուելը ունեցավ Ռեբեկային+։ Այս ութին Մելքան ծնեց Աբրահամի եղբայր Նաքորի համար։ 24 Նա նաև հարճ* ուներ, որի անունը Ռեումա էր։ Նա ծնեց Տեբաքին, Գաամին, Թաքասին ու Մաաքային+։