25 Դավիթը նրա մասին ասում է. «Եհովային միշտ իմ մտքում* եմ պահում: Նա իմ աջ կողմում է, որպեսզի ես երբեք չսասանվեմ: 26 Դրա համար սիրտս ուրախանում է, և շուրթերս ցնծությամբ են խոսում: Ես կապրեմ հույսով,* 27 որովհետև դու ինձ* չես թողնի գերեզմանում.* դու թույլ չես տա, որ քեզ նվիրվածը ապականություն տեսնի:*+ 28 Դու սովորեցրիր ինձ կյանքի ճանապարհները: Քո ներկայությամբ ինձ ուրախությամբ կլցնես»:+