22 Մի՞թե ինձնից չեք վախենում,– ասում է Եհովան,–
Չպե՞տք է արդյոք դողայիք իմ առաջ.
Չէ՞ որ ես եմ ծովի համար ավազը դրել որպես սահման,
Որ դրանից այն կողմ չանցնի. դա հարատև կանոն է:
Թեև ալիքները մոլեգնում են, բայց չեն կարողանում անցնել այդ սահմանը,
Թեև շառաչում են, բայց չեն կարողանում հատել այն:+