8 Ո՞վ ծովը դարպասներով արգելափակեց,+

Երբ արգանդից այն դուրս ժայթքեց:

 9 Որտե՞ղ էիր, երբ ես ծովն ամպերով պարուրեցի,

Այն թանձր մշուշով պատեցի,*

10 Երբ դրա համար սահման դրեցի,

Փականք ու դարպասներ տեղադրեցի+

11 Եվ ասացի. «Մինչև այստեղ կհասնես ու չես գնա ավելի հեռու,

Հպարտ ալիքներդ այստեղ կանգ են առնելու»:+

 7 Ծովի ջրերը նա արգելափակում է ասես պատնեշով,+

Ալեկոծ ջրերը ջրամբարների մեջ է հավաքում:

 7 Քո ահեղ ձայնից* նրանք նահանջեցին,+

Քո որոտից խուճապահար փախուստի դիմեցին

 8 Դեպի այն տեղը, որ դու նրանց հատկացրիր:

Լեռները վեր խոյացան,+

Հովիտները ցածրացան:

 9 Դու ջրերի համար սահման դրեցիր, որ դրանից չանցնեն+

Եվ այլևս երբեք երկիրը չծածկեն:

22 Մի՞թե ինձնից չեք վախենում,– ասում է Եհովան,–

Չպե՞տք է արդյոք դողայիք իմ առաջ.

Չէ՞ որ ես եմ ծովի համար ավազը դրել որպես սահման,

Որ դրանից այն կողմ չանցնի. դա հարատև կանոն է:

Թեև ալիքները մոլեգնում են, բայց չեն կարողանում անցնել այդ սահմանը,

Թեև շառաչում են, բայց չեն կարողանում հատել այն:+