4 Հենց այդ մասին է գրված Եսայիա մարգարեի գրքում. «Ինչ-որ մեկի բարձր ձայնն է լսվում անապատում. «Պատրաստե՛ք ճանապարհը Եհովայի* համար: Հարթե՛ք նրա ուղին:+

6 Եվ բոլոր մարդիկ կտեսնեն, թե Աստված ինչպես է փրկություն տալիս»»:*+

45 Երբ հրեաները տեսան այդ բազմությունը, նախանձով լցվեցին ու սկսեցին աստվածանարգ խոսքերով հակառակվել Պողոսի ասածներին:+ 46 Պողոսն ու Բառնաբասն էլ համարձակորեն ասացին. «Աստծու խոսքը նախևառաջ ձեզ պիտի ասվեր:+ Բայց քանի որ դուք մերժում եք այն և ձեզ արժանի չեք համարում հավիտենական կյանքին, մենք ուրիշ ազգերի կքարոզենք,+

21 Բայց նա ասաց ինձ. «Գնա՛, ես քեզ ուղարկելու եմ հեռավոր վայրերում ապրող ազգերի մոտ»»:+

11 Եվ հիմա հարց. մի՞թե իսրայելացիների սայթաքելը նրանց համար վերջնական անկում էր նշանակում: Իհա՛րկե ոչ: Բայցևայնպես, նրանց սխալը առիթ եղավ, որ փրկության դուռ բացվի ուրիշ ազգերի մարդկանց համար: Եվ դա շարժեց իսրայելացիների խանդը:+