ל [Լամեդ]
10 Ո՜վ Եհովա, ինչո՞ւ ես հեռու մնում,
Մեր նեղության օրը ինչո՞ւ ես թաքնվում:+
2 Անօրենը հանդգնորեն հետապնդում է անօգնականին,+
Բայց նա զոհ կդառնա իր իսկ նյութած դավերին:+
3 Անօրենը պարծենում է իր եսասիրական ցանկություններով,+
Գովաբանում է ագահին:
נ [Նուն]
Նա անարգում է Եհովային:
4 Անօրենը գոռոզամիտ է, Աստծուն չի փնտրում:
«Աստված չկա»,– այսպես է միշտ մտածում:+
5 Նա բարգավաճում է իր գործերում:+
Բայց օրենքներիդ, ո՛վ Աստված, իր խելքը չի հասնում:+
Նա ծաղրում է իր բոլոր թշնամիներին
6 Եվ մտքում ասում. «Ոչ ոք ինձ վայր չի գցի,
Սերունդներ էլ անցնեն, երբեք աղետ չեմ տեսնի»:+
פ [Պե]
7 Նրա բերանը լի է անեծքով, ստով ու սպառնալիքով,+
Նրա լեզուն աղետ է բերում ու ցավ պատճառում:+
8 Գյուղերի մոտ նա դարան է մտնում,
Իր թաքստոցից անմեղին սպանում:+
ע [Ային]
Նրա աչքերը խեղճ զոհ են փնտրում:+
9 Դարանամուտ է լինում, ինչպես առյուծը՝ որջում,+
Սպասում է, որ բռնի անպաշտպան մարդուն,
Անօգնականին իր ցանցն է գցում:+
10 Ջախջախված ու տապալված է զոհը:
Անօրենի ճանկն են ընկնում թշվառները:
11 Նա իր մտքում ասում է. «Աստված իմ արածները չի հիշում:+
Երեսը շրջել է ու ոչինչ չի նկատում»:+
ק [Կոֆ]
12 Վեր կաց, Եհո՛վա,+ ձեռքդ մեկնիր, ո՛վ Աստված,+
Մի՛ մոռացիր անօգնական մարդկանց:+
13 Ինչո՞ւ է անօրենն անհարգալից վերաբերվում Աստծուն:
«Դու հաշիվ չես պահանջի ինձնից»,– ասում է նա իր մտքում:
ר [Ռեշ]
14 Բայց վիշտն ու ցավը քո աչքից չեն վրիպում,
Տեսնում ես ամեն ինչ ու քայլեր ձեռնարկում:+
Դժբախտ զոհը քո օգնությանն է դիմում,+
Որբի համար օգնական ես դառնում:+
ש [Շին]
15 Կոտրիր անօրենի ու չարագործի բազուկը,+
Որ ինչքան էլ փնտրես, նրա չար գործերն այլևս չգտնես:
16 Եհովան Թագավոր է հավիտյանս հավիտենից:+
Ազգերը բնաջնջվել են երկրի երեսից:+
ת [Տավ]
17 Բայց հեզերի խնդրանքին, ո՜վ Եհովա, դու ականջ կդնես,+
Նրանց կսրտապնդես+ և ուշադիր կլսես:+
18 Արդարություն կհաստատես հօգուտ որբի և ընկճվածի,+
Որ ոչ մի մահկանացու հողեղեն մարդ այլևս նրանց չվախեցնի:+