Գնահատո՞ւմ եք Եհովայի կազմակերպությունը

«Այսպէս է ասում Տէրը. Երկինքը իմ աթոռն է եւ երկիրը՝ իմ ոտքերի պատուանդանը» (Եսայիա 66։1)։

1, 2. ա) Եհովայի կազմակերպության գոյություն ունենալու ի՞նչ ակնառու փաստեր կարող եք նշել։ բ) Որտե՞ղ է Եհովայի բնակության վայրը։

ՀԱՎԱՏՈ՞ՒՄ ԵՔ, որ Եհովան կազմակերպություն ունի։ Եթե այո, բացատրեք, թե ինչո՛ւ։ Հնարավոր է, որ այսպես պատասխանեք. «Չէ՞ որ Թագավորության սրահ ունենք. նաև կազմակերպված ժողով՝ երեցների մարմնի հետ միասին. ունենք նշանակված շրջանային վերակացու, որը կանոնավորաբար այցելություններ է կատարում. ներկա ենք լինում կազմակերպված հավաքույթներին և համաժողովներին. մեր մասին հոգ է տանում «Դիտարան» ընկերության մասնաճյուղերից մեկը։ Իհարկե, այս բոլորը և էլի ուրիշ բաներ փաստում են, որ Եհովան գործող կազմակերպություն ունի»։

² Այսպիսի առանձնահատկությունները հստակորեն ցույց են տալիս, որ գոյություն ունի կազմակերպություն։ Բայց եթե այդ ամենը տեսնելով՝ ընդունում ենք, որ դա միայն այստեղ՝ երկրի վրա գոյություն ունի, նշանակում է, որ Եհովայի կազմակերպության մասին չունենք ամբողջական հասկացողություն։ Եհովան Եսայիայի միջոցով հայտնեց, որ երկիրն ընդամենը Իր ոտքերի պատվանդանն է, իսկ երկնքի մասին խոսեց որպես Իր աթոռի (Եսայիա 66։1)։ Եհովան ի՞նչ «երկնքի» էր ակնարկում։ Նա մեր մթնոլո՞րտն ի նկատի ուներ, թե՞ տիեզերական տարածությունը. գուցե կյանքի մեկ ուրի՞շ մակարդակ։ Եսայիան խոսում է Եհովայի «սուրբ եւ փառաւոր բնակարանի» մասին, իսկ սաղմոսերգուն այդ երկինքը նկարագրում է որպես նրա հաստատած «բնակութեան վայրը»։ Ուստի, Սաղմոս 66։1–ում արձանագրված «երկինքը» այն անտեսանելի, հոգևոր մթնոլորտն է, որտեղ Եհովան գերագույն կամ ամենաբարձր դիրքն է գրավում (Եսայիա 63։15; Սաղմոս 33։13, 14)։

3. Ի՞նչ կերպով կարող ենք կասկածները հաղթել։

³ Հետևաբար, եթե իսկապես ցանկանում ենք ըմբռնել և գնահատել Եհովայի կազմակերպությունը, անհրաժեշտ է երկնայինին անդրադառնալ։ Այս հարցում ոմանք պրոբլեմ ունեն։ Եվ քանի որ Եհովայի երկնային կազմակերպությունն անտեսանելի է, ինչպե՞ս կարող ենք ըմբռնել, որ այն իրապես գոյություն ունի։ Հնարավոր է, որ շատերը նույնիսկ «կասկածանքի թունելով» անցնեն և իրենց զարմանքն արտահայտեն՝ ասելով. «Վստահ լինելու ի՞նչ հիմքեր ունենք»։ Եկեք տեսնենք, թե ինչպե՛ս կարող է հավատը հաղթել կասկածանքին։ Երկու կարևոր պայման գոյություն ունի. առաջին՝ եռանդով Աստծո Խոսքի անձնական ուսումնասիրություն կատարել և երկրորդ՝ կանոնավոր հաճախել ու մասնակցել քրիստոնեական ժողովներին։ Միայն այս դեպքում «թունելի» վերջնամասում կնշմարենք ճշմարտության լույսը։ Իրենց ժամանակին Աստծո նախկին ծառաներից ոմանք էլ են կասկածներ ունեցել։ Եկեք քննարկենք Եղիսեի ծառայի օրինակը, երբ Իսրայելը հարձակման էր ենթարկվել ասորիների թագավորի կողմից (համեմատեք Յովհաննէս 20։24—29; Յակոբոս 1։5—8)։

Երկնքի զորքերը տեսնողը

4, 5. ա) Ի՞նչն էր Եղիսեի սպասավորի անհանգստության պատճառը։ բ) Եհովան ինչպե՞ս պատասխանեց Եղիսեի աղոթքին։

⁴ Ասորիների թագավորը գիշերով մի հսկայական զորախումբ է ուղարկում Դոթայիմ՝ Եղիսեին կալանավորելու նպատակով։ Երբ վերջինիս սպասավորը վաղ առավոտյան արթնանում է և, հավանաբար, թարմ օդ շնչելու համար բարձրանում Միջին Արևելքին հատուկ ոճով կառուցված տան տանիքը, ապշեցուցիչ տեսարանի է հանդիպում։ Ձիերից ու պատերազմական կառքերից բաղկացած ասորիների մի մեծ բանակ շրջապատել էր քաղաքը և սպասում էր, թե երբ պիտի կալանավորվի Աստծո մարգարեն։ Սպասավորն աղաղակում է Եղիսեին. «Վա՜յ, տէր իմ, ի՞նչ անենք»։ Անշուշտ, Եղիսեն հանգիստ ու համոզվածությամբ պատասխանում է. «Մի վախենար. որովհետեւ մեզ հետ եղողները շատ են քան թէ նորանց հետ եղողները»։ Սպասավորը զարմանում է. «Որտե՞ղ են նրանք, ես նրանց չեմ տեսնում»։ Երբեմն կարող է նույն բանը մեզ հետ պատահել, եթե թերանանք «հասկացողության աչքերով» տեսնել երկնային զորքերը կամ ըմբռնել նրանց գոյությունը (Դ Թագաւորաց 6։8—16; Եփեսացիս 1։18)։

⁵ Եղիսեն աղոթում է Աստծուն, որպեսզի բացվեն ծառայի աչքերը. և ի՞նչ։ Անմիջապես «Տէրը բացաւ ծառայի աչքերը եւ նա տեսաւ, եւ ահա սարը լիքն էր հրեղէն ձիերով եւ կառքերով Եղիսէի շուրջը» (Դ Թագաւորաց 6։17)։ Այո, սպասավորը տեսավ երկնային զորքերը՝ հրեշտակների բանակները, որոնք պատրաստ սպասում էին՝ Աստծո ծառային փրկելու։ Այժմ նա հասկացավ, թե ինչու էր Եղիսեն այդքան համոզված։

6. Ի՞նչը կարող է օգնել մեզ ըմբռնելու, թե ինչ է կատարվում Եհովայի երկնային կազմակերպության ներսում։

⁶ Մենք էլ Եղիսեի սպասավորի նման երբեմն հասկացողության հարցում խնդիր ունենո՞ւմ ենք։ Հակվա՞ծ ենք արդյոք միայն իրավիճակի տեսանելի կողմը նկատելուն, երբ որոշ երկրներում մեզ կամ քրիստոնեական գործունեությանը վտանգ է սպառնում։ Եթե այդպես է, ապա կարո՞ղ ենք արդյոք լուսավորող, յուրահատուկ տեսիլք ակնկալել։ Ո՛չ, չենք կարող։ Պատճառն այն է, որ մենք ունենք մի բան, որը չուներ Եղիսեի սպասավորը՝ բազմաթիվ տեսիլքներ պարունակող մի գիրք՝ Աստվածաշունչը, որը կարող է օգնել մեզ ըմբռնելու երկնային կազմակերպությունը։ Այդ ներշնչյալ Խոսքը նաև առաջնորդող սկզբունքներ է տալիս մեր մտածելակերպը և կյանքի ընթացքն ուղղելու համար։ Այնուամենայնիվ, պետք է ջանք թափել հանճարը պտրտելու և Եհովայի կազմակերպած միջոցառումների նկատմամբ մեր գնահատանքը զարգացնելու համար։ Իսկ դա կարող ենք անել անձնական ուսումնասիրությամբ, ինչպես նաև՝ աղոթքով և խորհրդածելով (Հռովմայեցիս 12։12; Փիլիպպեցիս 4։6; Բ Տիմոթէոս 3։15—17)։

Սովորել ըմբռնել

7. ա) Աստվածաշնչի անձնական ուսումնասիրության հետ կապված՝ ոմանք ինչպիսի՞ խնդիրներ են ունենում։ բ) Ինչո՞ւ է անհրաժեշտ, որպեսզի ջանք թափենք անձնական ուսումնասիրության համար։

⁷ Չի բացառվում, որ շատերի համար անձնական ուսումնասիրությունը կարող է հաճելի չլինել, հատկապես նրանց համար, որոնք հաճույքով չեն սովորել դպրոցում կամ էլ երբեք ուսումով զբաղվելու հնարավորություն չեն ունեցել։ Ինչևէ, եթե ցանկանում ենք մեր «հասկացողության աչքերով» ըմբռնել և գնահատել Եհովայի կազմակերպությունը, պետք է ուսումնասիրելու ցանկություն մշակենք մեր մեջ։ Բավականություն կստանա՞ք արդյոք անպատրաստ կերակուրից։ Եթե հարցնենք ցանկացած ավագ խոհարարի կամ պարզապես խոհարարի, ապա նրանք կպատասխանեն, որ համեղ ճաշատեսակ պատրաստելու համար պետք է ջանք գործադրել։ Մինչդեռ այդ պատրաստի կերակուրը կարելի է ուտել ընդամենը կես ժամում, կամ նույնիսկ ավելի արագ։ Մյուս կողմից, անձնական ուսումնասիրության օրհնությունները կարող են պահպանվել ողջ կյանքի ընթացքում։ Նկատելի առաջխաղացման դեպքում մեր անձնական ուսումնասիրությունը կարող է ցանկալի դառնալ։ Պողոս առաքյալը պատշաճորեն նշեց, որ պետք է ուշադիր լինենք մեր անձի ու մեր ուսուցման նկատմամբ և հետամուտ լինենք Աստծո Խոսքը ընթերցելուն։ Ճիշտ է, դրա համար հարատև ջանքեր են պահանջվում, սակայն ստացված օրհնությունները կարող են հավիտենական լինել (Ա Տիմոթէոս 4։13—16)։

8. Առակաց գիրքը խորհուրդ է տալիս ի՞նչ դիրք գրավել։

⁸ Մի իմաստուն ասել է. «Որդեակս [կամ՝ դստրիկս], եթէ [«դու», ՆԱ] իմ խօսքերն ընդունես, եւ իմ պատուէրները պահես քեզ մօտ. որ ականջ դնես իմաստութեանը, եւ սիրտդ ուղղես հանճարին, [«եթե դու», ՆԱ] հասկացողութիւնը կանչես, եւ ձայն տաս հանճարին, եթէ դու նորան որոնես ինչպէս արծաթը, եւ գանձերի նման նորան պտրտես, այն ժամանակ կ’հասկանաս Տիրոջ երկիւղը, եւ Աստուծոյ գիտութիւնը կ’գտնես» (Առակաց 2։1—5)։

9. ա) Ոսկու արժեքն ինչպե՞ս է համեմատվում «Աստուծոյ գիտության» հետ։ բ) Ճշգրիտ գիտության մեջ «պեղումներ» կատարելու համար ո՞ր գործիքների կարիքն ունենք։

⁹ Հասկանո՞ւմ եք, թե ում վրա է ընկած ջանք թափելու պատասխանատվությունը։ Նկատի առեք «եթէ դու» կրկնվող խոսքերը և ուշադրություն դարձրեք «եթէ դու.... գանձերի նման նորան պտրտես» արտահայտությանը։ Խորհեցեք այն հանքափորների մասին, ովքեր դարեր շարունակ արծաթ ու ոսկի գտնելու նպատակով պեղումներ են կատարել Բոլիվիայում, Մեքսիկայում, Հարավային Աֆրիկայում և այլ երկրներում։ Նրանք աշխատել են ժրաջանորեն՝ ժայռերը փորելու համար բրիչներ ու բահեր գործածելով, որտեղից պիտի հանեին թանկարժեք մետաղը։ Նրանց համար ոսկին այնքան թանկ բան էր, որ Կալիֆոռնիայի հանքերից մեկում ոսկի գտնելու համար 591 կմ երկարությամբ և մոտ 1,5 կմ խորությամբ հորատանցքեր փորեցին։ Բայց ոսկին կերակո՞ւր է, թե՞ խմելիք։ Եթե անապատում մահանաք քաղցից ու ծարավից, կպահպանի՞ այն ձեր կյանքը։ Ո՛չ, քանի որ նրա արժեքը անկայուն է և, միջազգային շուկայի տվյալների համաձայն, մարդկանց շահերից կախված՝ օր օրի փոփոխվում է։ Ոսկի գտնելու մոլուցքով տարված՝ շատերն են կյանքից զրկվել։ Ուրեմն ինչպիսի՞ ջանքերի է արժանի հոգևոր առումով ոսկին՝ «Աստուծոյ գիտութիւնը»։ Պատկերացրեք, որ դա տիեզերքի Գերիշխանի, նրա կազմակերպության և նպատակների մասին գիտությունն է։ Այդ առնչությամբ կարող ենք հոգևոր բրիչներ ու բահեր գործածել։ Դրանք Աստվածաշնչի վրա հիմնված հրատարակություններն են, որոնք օգնում են մեզ պեղել Եհովայի Խոսքը և հասկանալ նրա նշանակությունը (Յոբ 28։12—19)։

Պեղել՝ հասկանալու համար

10. Դանիելը տեսիլքում ի՞նչ տեսավ։

¹⁰ Որպեսզի Եհովայի երկնային կազմակերպության մասին գիտություն ստանանք, եկեք մի քանի հոգևոր պեղումներ անենք։ Հասկացողության բանալին գտնելու համար անդրադառնանք Դանիելի տեսիլքին, որտեղ նա տեսավ Հինավուրցին՝ նստած աթոռի վրա։ Դանիելը գրում է. «Ես տեսնում էի մինչեւ որ աթոռներ դրուեցան, եւ Հինաւուրցը նստեց. նորա հագուստը՝ ձիւնի պէս սպիտակ, եւ նորա գլխի մազը՝ մաքուր ասրի պէս. նորա աթոռը կրակի բոց, նորա անիւները վառուած կրակ։ Մի կրակի գետ էր հոսում եւ գնում նորա առաջիցը. հազար հազարներ ծառայում էին նորան եւ բիւր բիւրեր կանգնած էին նորա առաջին. ատեանը նստեց եւ գրքերը բացուեցան» (Դանիէլ 7։9, 10)։ Եհովային ծառայող այս հազարավորներն ովքե՞ր էին։ «Նոր աշխարհ թարգմանության» (անգլ.) լուսանցքի մեջբերումները կարելի է որպես «բրիչ» և «բահ» գործածել, որոնք մեզ առաջնորդում են դեպի Սաղմոս 68։17 և Եբրայեցիս 1։14 խոսքերը։ Այո՛, տեսնում ենք, որ այդ ծառայողները երկնային հրեշտակներն էին։

11. Դանիելի տեսիլքն ինչպե՞ս է օգնում մեզ՝ Եղիսեի խոսքերը հասկանալու։

¹¹ Դանիելի արձանագրության մեջ չի նշվում, թե նա տեսավ Աստծո իշխանության տակ գտնվող բոլոր հավատարիմ հրեշտակներին։ Հնարավոր է, որ ուրիշ միլիոնավորներ էլ գոյություն ունեն։ Անշուշտ, հիմա մեզ համար հասկանալի են Եղիսեի հետևյալ խոսքերը. «Մեզ հետ եղողները շատ են քան թէ նորանց հետ եղողները»։ Թեև ասորիների թագավորի զորքի թիկունքում կանգնած էին անհավատարիմ հրեշտակները՝ դևերը, բայց Եհովայի երկնային բանակը թվով գերազանցում էր նրանց (Սաղմոս 34։7; 91։11)։

12. Հրեշտակների մասին ո՞ր աղբյուրներից կարող եք ավելի շատ ինֆորմացիա ձեռք բերել։

¹² Միգուցե ցանկանում եք ավելին իմանալ այս հրեշտակների մասին, օրինակ՝ թե ինչ դեր են նրանք կատարում Եհովային ծառայելու գործում։ «Հրեշտակ» գոյականի համար գործածված հունարեն բառից երևում է, որ նրանք լրաբերներ են, քանի որ այդ բառը նշանակում է նաև «լրաբեր»։ Այնուամենայնիվ, նրանք ուրիշ դեր էլ են կատարում։ Դա իմանալու համար, բնականաբար, պետք է «փորել»։ Եթե ձեռքի տակ ունեք «Գրությունների ըմբռնում» (անգլ.) գիրքը, ապա կարող եք ուսումնասիրել «Հրեշտակներ» հոդվածը կամ քննել «Դիտարանի»՝ հրեշտակների մասին նախկին հոդվածները։ Կզարմանաք, թե որքան շատ բան կարող եք սովորել Աստծո այդ երկնային ծառաների մասին և նրանց նկատմամբ ձեր գնահատանքը կբազմապատկվի (Յայտնութիւն 14։6, 7)։ Սակայն Աստծո երկնային կազմակերպության մեջ մի շարք հոգևոր արարածներ հատուկ նպատակների են ծառայում։

Ի՞նչ տեսավ Եսայիան

13, 14. Եսայիան ի՞նչ տեսիլք տեսավ, և այն ի՞նչ ազդեցություն թողեց նրա վրա։

¹³ Այժմ եկեք «պեղումներ» կատարենք Եսայիային տրված տեսիլքում։ Կարդանք 6–րդ գլխի 1—7 համարները։ Եսայիան գրում է, որ նա տեսավ «Տիրոջը.... աթոռի վերայ նստած» և «սերովբէները կանգնած էին նորանից վերեւ»։ Նրանք փառաբանում էին Եհովային՝ գովաբանելով նրա սրբությունը։ Գուցե նույնիսկ տպավորվեք այս արձանագրությունը կարդալուց։ Իսկ Եսայիան ինչպե՞ս հակազդեց. «Ես ասեցի. Վա՜յ ինձ, որովհետեւ կորած եմ. որովհետեւ ես պիղծ շրթունքով մարդ եմ, եւ ես պիղծ շրթունքով ժողովրդի մէջ եմ բնակվում, եւ իմ աչքերը տեսան Զօրաց Տէր Թագաւորին»։ Պատկերացնո՞ւմ եք, թե ի՜նչ ազդեցություն էր թողել այդ տեսիլքը նրա վրա։

¹⁴ Ինչպե՞ս կարող էր Եսայիան դիմանալ՝ ականատես լինելով այդ փառավոր տեսարանին։ Նա պատմում է, որ մի սերովբե օգնության հասավ ու ասաց. «Քո անօրէնութիւնը հեռացաւ, եւ քո մեղքը քաւուեցաւ» (Եսայիա 6։7)։ Եսայիան վստահ էր, որ Աստված ողորմած է, հետևաբար ուշադրություն դարձրեց Եհովայի խոսքերին։ Ցանկանո՞ւմ եք այդպիսի բարձր դիրք ունեցող հոգևոր արարածների մասին ավելի շատ տեղեկություն ստանալ։ Եթե այո, այդ դեպքում ի՞նչ է պետք անել. պետք է «փորել» ավելի շատ ինֆորմացիա հայթայթելու համար։ Միջոցներից մեկը «Դիտարանի հրատարակությունների ցանկ» ձեռնարկն է, որտեղ տարբեր աղբյուրներից մեջբերումները պարզ կդարձնեն տեղեկությունները։

Ի՞նչ տեսավ Եզեկիելը

15. Ի՞նչն է ցույց տալիս, որ Եզեկիելի տեսիլքը ճշգրիտ է։

¹⁵ Իսկ այժմ անդրադառնանք հոգևոր արարածների մեկ ուրիշ տեսակին։ Բաբելոնում գերի եղած ժամանակ Եզեկիելն առանձնաշնորհում ունեցավ ներշնչված տեսիլք տեսնելու։ Բաց անենք Աստվածաշնչի Եզեկիել գիրքը և ընթերցենք Եզեկիել 1–ին գլխի առաջին երեք խոսքերը։ Ինչպե՞ս է սկսվում հաղորդագրությունը։ Գուցե այսպե՞ս. «Մի անգամ, հեռավոր մի երկրում...»։ Ո՛չ, դա լեգենդների ժամանակաշրջանում հորինված հեքիաթ չէ։ Առաջին համարում գրված է. «Եւ եղաւ երեսուներորդ տարուայ չորրորդ ամսուայ հինգին, երբոր ես գերիների մէջ էի Քոբար գետի մօտ, երկինքը բացուեցաւ, եւ ես տեսայ Աստուծոյ տեսիլքները»։ Ի՞նչ ենք նկատում այս խոսքերում. այն, որ նրանք նշում են ճիշտ ամսաթիվն ու ճշգրիտ վայրը։ Այս մանրամասնությունները մատնացույց են անում Հովաքին թագավորի գերության հինգերորդ տարին՝ մ.թ.ա. 613 թվականը։

16. Ի՞նչ տեսավ Եզեկիելը։

¹⁶ Եհովայի ձեռքը Եզեկիելի վրա եղավ, և նա մի ակնածանք ներշնչող տեսիլք ստացավ Եհովայից։ Տեսիլքում Եհովան նստած էր վիթխարի երկնային կառքի աթոռին. կառքը հսկայական անիվներ ուներ, որոնք էլ իրենց հերթին՝ շուրջբոլորը դիտող աչքեր։ Այստեղ հետաքրքրաշարժ մի մանրամասնություն է նկատվում. յուրաքանչյուր անիվի մոտ չորս արարածներ էին կանգնած։ «Նորանց երեւոյթը սա էր. նորանց կերպարանքը մարդի նմանութիւն ունէին։ Եւ չորս երես ունէր ամեն մեկը, եւ չորս թեւ ունէր նորանց ամեն մէկը.... նորանց երեսների նմանութիւնը մարդի երես էր, եւ առիւծի երես աջ կողմից այն չորսի համար, եւ եզի երես ձախ կողմից այն չորսի համար. եւ չորսն էլ արծիւի երես ունէին» (Եզեկիէլ 1։5, 6, 10)։

17. Ի՞նչ են խորհրդանշում քերովբեների չորս երեսները։

¹⁷ Ովքե՞ր էին այս կենդանի արարածները։ Եզեկիելն անձամբ պատասխանում է, որ դրանք քերովբեներ էին (Եզեկիէլ 10։1—3, 14)։ Իսկ ինչո՞ւ նրանք չորս երես ունեին. որպեսզի ցույց տային Գերիշխան Տեր Եհովայի չորս հիմնական հատկությունները։ Արծվի երեսը անգերազանցելի իմաստության խորհրդանիշն էր (Յոբ 39։27—29)։ Ի՞նչ էր պատկերում ցուլի երեսը։ Որպես մարտական ցուլ՝ նա կարող է ձին իր հեծյալի հետ օդ բարձրացնել, որը նրան հաջողվում է պարանոցի և ուսերի ուժի շնորհիվ։ Այդ պատճառով ցուլի երեսը Եհովայի անսահման զորությունն է խորհրդանշում։ Առյուծի երեսը մատնանշում է նրա աներկյուղ արդարությունը։ Եվ, վերջապես, մարդու երեսը խորհրդանշում է Աստծո սերը, քանի որ մարդը միակ երկրային արարածն է, որը կարող է գիտակցաբար ցուցաբերել այդ հատկությունը (Մատթէոս 22։37, 39; Ա Յովհաննէս 4։8)։

18. Հովհաննես առաքյալն իր տեսած տեսիլքով ի՞նչ է ավելացնում երկնային կազմակերպության մասին մեր ունեցած հասկացողությանը։

¹⁸ Նկարագրությունն ամբողջապես պատկերացնելու համար ուրիշ տեսիլքներ էլ են տրվում։ Դրանց շարքում են նաև «Յայտնութիւն» գրքում նկարագրված Հովհաննեսին տրված տեսիլքները։ Եզեկիելի նման նա էլ է տեսնում Եհովային՝ փառավոր աթոռի վրա նստած և քերովբեներով շրջապատված։ Ինչո՞վ են զբաղված քերովբեները։ Նրանք կրկնում են «Եսայիա» գրքի Եսայիա 6–րդ գլխում արձանագրված սերովբեների հայտարարությունը. «Սուրբ, Սուրբ, Սուրբ, Տէր Աստուած Ամենակարող, որ էր, եւ որ է, եւ որ գալու է» (Յայտնութիւն 4։6—8, ԱԹ)։ Հովհաննեսը աթոռի մոտ նաև գառ է տեսնում։ Ո՞ւմ էր խորհրդանշում այդ գառը։ Դա Աստծո Գառն էր՝ Հիսուս Քրիստոսը (Յայտնութիւն 5։13, 14)։

19. Այս հոդվածից ի՞նչ իմացանք Եհովայի կազմակերպության մասին։

¹⁹ Այսպիսով՝ վերը նշված տեսիլքներից ի՞նչ հասկացանք։ Հասկացանք, որ երկնային կազմակերպության գագաթնակետը իր աթոռին նստած Եհովա Աստվածն է, որին ուղեկցում է Գառը՝ Հիսուս Քրիստոսը, որն էլ իր հերթին Խոսքն է կամ Լոգոսը։ Այնուհետև տեղեկացանք, որ գոյություն ունի հրեշտակների երկնային զորք, այդ թվում նաև՝ սերովբեներ և քերովբեներ։ Նրանք Եհովայի նպատակներին ծառայող հսկայական, միացյալ կազմակերպության մի մասն են կազմում։ Իսկ Աստծո նպատակներից մեկը այս վերջին ժամանակներում համայն աշխարհով մեկ բարի լուրը հռչակելն է (Մարկոս 13։10; Յովհաննէս 1։1—3; Յայտնութիւն 14։6, 7)։

20. Հաջորդ հոդվածը ո՞ր հարցին կպատասխանի։

²⁰ Եվ, վերջապես, երկրի վրա ապրում են Եհովայի վկաները, որոնք, հավաքվելով իրենց Թագավորության սրահներում, Գերիշխանի կամքն են սովորում։ Անկասկած, այժմ կարող ենք գնահատել, որ մեզ հետ լինողներն ավելի շատ են, քան Սատանայի և ճշմարտության թշնամիների հետ եղողները։ Բայց դեռ հարց է մնում. երկնային կազմակերպությունն ի՞նչ դեր է կատարում Թագավորության բարի լուրը քարոզելու գործում։ Այս և ուրիշ հարցեր կքննարկվեն հաջորդ հոդվածում։

Կրկնության հարցեր

◻ Եհովայի կազմակերպությունը գնահատելու համար ի՞նչ պետք է իմանանք

◻ Եղիսեի սպասավորն ի՞նչ փորձություն ունեցավ, և մարգարեն ինչպե՞ս քաջալերեց նրան

◻ Ինչպե՞ս ենք վերաբերվում անձնական ուսումնասիրությանը

◻ Եհովայի երկնային կազմակերպության մասին Դանիելը, Եսայիան և Եզեկիելը ինչպիսի՞ մանրամասն տեղեկություններ տվեցին