Աստծո ողորմությունը պաշտպանություն և ամոքում է բերում

11, 12. ա) Ինչպիսի՞ փորձությունների ներքո Հովսեփը զգաց Եհովայի ողորմությունը։ բ) Ինչպե՞ս Աստված ողորմություն ցույց տվեց Հովսեփին։

¹¹ Այժմ քննարկենք Ծննդոց 39–րդ գլուխը։ Այստեղ խոսվում է Աբրահամի ծոռ Հովսեփի մասին, որին ստրկության վաճառեցին, ու նա տարվեց Եգիպտոս։ Բայց «Եհովան Յովսէփի հետ էր» (1, 2 համարներ)։ Նույնիսկ վերջինիս եգիպտացի տերը՝ Պետափրեսը, եկավ այն եզրակացության, որ Եհովան Հովսեփի հետ էր (3–րդ համար)։ Սակայն Հովսեփը շատ ծանր փորձության մեջ ընկավ։ Նա անհիմն կերպով մեղադրվեց Պետափրեսի կնոջ նկատմամբ սեռական ոտնձգություն կատարելու մեջ ու բանտարկվեց (7–20 համարներ)։ ‘Գուբի’ մեջ էր, որ «չարչարեցին նորա ոտները կապանքի մէջ. նորա անձը երկաթի մէջ մտաւ» (Ծննդոց 40։15; Սաղմոս 105։18)։

¹² Ինչպե՞ս դեպքերը զարգացան, երբ Հովսեփը նման ծանր պայմաններում էր գտնվում։ «Եհովան Յովսէփի հետ էր, եւ ողորմութիւն ցոյց տուաւ նորան» (21ա համար)։ Աստված ողորմություն արտահայտող կոնկրետ քայլով դեպքերին այնպիսի ընթացք տվեց, որ Հովսեփն ի վերջո ազատվեց իր նեղություններից։ Եհովան Հովսեփին «բանտապետի առաջին շնորհք գտնել տուաւ» (21բ համար)։ Բանտապետը Հովսեփին պատասխանատու գործի նշանակեց (22–րդ համար)։ Հետո Հովսեփը ծանոթացավ մի մարդու հետ, որը հետագայում, հանգամանքների բերումով, նրա մասին հայտնեց Եգիպտոսի փարավոնին (Ծննդոց 40։1–4, 9–15; 41։9–14)։ Վերջինս իր հերթին Հովսեփին դարձրեց Եգիպտոսի երկրորդ կառավարիչ։ Իր այդ պաշտոնը հնարավորություն տվեց Հովսեփին փրկելու եգիպտացիների կյանքը այն տարիներին, երբ Եգիպտոսում սով ընկավ (Ծննդոց 41։37–55)։ Հովսեփի տառապանքները, որ սկսվել էին, երբ նա 17 տարեկան էր, տևեցին ավելի քան 12 տարի (Ծննդոց 37։2, 4; 41։46)։ Բայց ցավի ու զրկանքի այդ բոլոր տարիներին Եհովա Աստված իր ողորմությունը ցույց տվեց՝ փրկելով նրան կործանումից ու պահպանելով նրա կյանքը, քանզի նրա միջոցով էր իրագործելու իր նպատակները։

16. Գովասանքի ի՞նչ խոսքեր են հնչում Աստվածաշնչում Աբրահամի ու Հովսեփի հասցեին։

¹⁶ Ծննդոց 24–րդ գլուխը կասկած չի թողնում Եհովայի ու Աբրահամի միջև եղած սերտ փոխհարաբերությունների մասին։ Առաջին համարում կարդում ենք, որ «Եհովան ամեն բանում օրհնել էր Աբրահամին»։ Աբրահամի ծառան Եհովային անվանեց «իմ տիրոջ Աբրահամի Աստուած» (12, 27 համարներ)։ Իսկ Հակոբոս աշակերտն ասում է, որ Աբրահամն «արդարացաւ», այսինքն՝ արդար հայտարարվեց ու «Աստծուն բարեկամ կոչուեց» (Յակոբոս 2։21–23)։ Նույնը կարելի է ասել Հովսեփի մասին։ «Ծննդոց» գրքի 39–րդ գլխում ամենուրեք ընդգծվում է այն միտքը, որ նա Եհովայի հետ սերտ փոխհարաբերություններ ուներ (2, 3, 21, 23 համարներ)։ Հովսեփի մասին Ստեփանոս աշակերտն ասաց. «Աստուած նրա հետ էր» (Գործք 7։9)։