33. ա) Ինչպե՞ս է սկսվում Եհովայի կանխագուշակած ամայացումը, որը տևում է 70 տարի։ բ) «2 Տարեգրություն» գրքի վերջին երկու համարներում ի՞նչ պատմական հրամանի մասին է արձանագրված։

³³ Վերջիվերջո, Սեդեկիան ապստամբում է Բաբելոնի լծի դեմ, և այս անգամ Նաբուգոդոնոսորը անողոքաբար է գործում։ Օգնության հույս չկա. Եհովայի բարկության բաժակը լցված է, այնպես որ էլ բուժում չի մնում։ Երուսաղեմը գրավում են, տաճարը կողոպտում և այրում են, իսկ մեկուկես տարի տևած պաշարումը վերապրածներին գերի են տանում Բաբելոն։ Հուդան ավերվում է։ Այդպիսով մ.թ.ա. 607թ.-ին սկսվում է ամայացումը, որ «կատարվի Երեմիայի բերանով ասված Եհովայի խոսքը.... մինչև որ յոթանասուն տարին լրանա» (36։21)։ Տարեգիրը բաց է թողնում այդ 70 տարիները և գրքի վերջին երկու համարներում հայտնում է Կյուրոսի պատմական հրամանի մասին, որը նա արձակեց մ.թ.ա. 537թ.-ին։ Գերեվարված հրեաները վերջապես ազատություն են ստանում։ Երուսաղեմը վերականգնվելո՛ւ է։

35. Ինչո՞վ են ուշագրավ «2 Տարեգրություն» գրքի վերջին համարները։

³⁵ «2 Տարեգրություն» գրքի վերջին համարները (36։17–23) Երեմիա 25։12-ի մարգարեության կատարման համոզիչ ապացույցն են։ Բացի այդ, դրանք ցույց են տալիս, որ երկրի ամբողջական ամայացումից մինչև Եհովայի երկրպագության վերականգնումը Երուսաղեմում, այսինքն՝ մինչև մ.թ.ա. 537-ը, պետք է անցներ ամբողջական 70 տարի։ Հետևաբար, այդ ամայացումը սկսվել է մ.թ.ա. 607-ին (Երեմ. 29։10; 2 Թագ. 25։1–26; Եզր. 3։1–6)c։