Աստվածաշունչը կարող է օգնել ձեզ ուրախություն գտնել

ԹԵՊԵՏ Աստվածաշունչը բժշկական ձեռնարկ չէ, այնուամենայնիվ խոսում է այն մասին, թե դրական կամ բացասական ինչ ազդեցություն կարող են թողնել զգացմունքները անհատի մտավոր և ֆիզիկական առողջության վրա։ «Ուրախ սիրտը օգտակար է ինչպէս դէղ,— ասում են Գրությունները,— բայց կոտրած սիրտը ոսկորները կ’չորացնէ»։ Իսկ մեկ ուրիշ համարում կարդում ենք. «Եթէ նեղութեան օրը թուլացար, ոյժդ նեղ կ’լինի» (Առակաց 17։22; 24։10)։ Ընկճվածությունը կարող է խլել մեր բոլոր ուժերը և դարձնել թույլ ու խոցելի՝ մեր մեջ սպանելով փոխվելու կամ ուրիշների օգնությանը դիմելու ցանկությունը։

Ընկճվածությունը կարող է ազդել նաև անհատի հոգևոր վիճակի վրա։ Անարժեքության զգացումից տառապող մարդիկ հաճախ մտածում են, թե երբեք լավ փոխհարաբերություններ չեն ունենա Աստծու հետ և չեն ստանա նրա օրհնությունը։ Նախորդ հոդվածում հիշատակված Սիմոնան այն կարծիքին էր, որ «Աստված հավանություն չի տա իր նման մարդուն»։ Սակայն երբ դիմում ենք Աստծու Խոսքին՝ Աստվածաշնչին, տեսնում ենք, որ Արարիչը դրականորեն է վերաբերվում այն անհատներին, ովքեր ջանք են թափում ուրախացնել իրեն։

Աստված անտարբեր չէ

Աստվածաշունչը հայտնում է, որ «Տէրը մօտիկ է սրտով կոտրուածներին, եւ փրկում է հոգով փշրուածներին»։ Աստված չի անտեսում «կոտրուած ու փշրուած սիրտը»։ Ընդհակառակը՝ նա խոստանում է. «Խոնարհների հոգին [կ]կենդանացնեմ, եւ [կ]կենդանացնեմ սրտով կոտրուածներին» (Սաղմոս 34։18; 51։17; Եսայիա 57։15)։

Մի առիթով Աստծու Որդին՝ Հիսուսը, անհրաժեշտություն տեսավ իր աշակերտների ուշադրությունը հրավիրելու այն իրողության վրա, որ Աստված իր ծառաների լավ կողմերն է նկատում։ Այդ միտքը շեշտելու համար նա օրինակ բերեց գետնին ընկնող ճնճղուկին, որին մարդկանց մեծ մասը նշանակություն չի տալիս։ Հիսուսը նաև ընդգծեց, որ Աստված մարդու մասին գիտի ամենաչնչին մանրամասները, նույնիսկ գլխի մազերի քանակը։ Ապա նա այսպիսի եզրակացություն արեց. «Ուրեմն մի վախենաք. դուք շատ ճնճղուկներից աւելի լաւ էք» (Մատթէոս 10։29–31)։a Հիսուսը ցույց տվեց, որ անկախ այն բանից, թե ինչ կարծիքի է մարդն իր մասին՝ եթե նա հավատ ունի, ապա արժեքավոր է Աստծու համար։ Պետրոս առաքյալն իր հերթին հիշեցրեց, որ «Աստուած աչառ չէ. այլ ամեն ազգումն, ով որ վախենում է նորանից՝ եւ արդարութիւն է գործում, ընդունելի է նորան» (Գործք 10։34, 35)։

Հավասարակշռված տեսակետ պահպանեք

Աստծու Խոսքը հորդորում է, որ մեր անձի հանդեպ հավասարակշռված տեսակետ ունենանք։ Պողոս առաքյալը Աստծու ներշնչմամբ գրեց. «Աստուծոյ շնորհքովն՝ որ ինձ տրուած է՝ ասում եմ ձեր մէջ ամենին, բան չ’մտածել նորանից աւելի, քան թէ արժան է մտածել, այլ մտածել պարկեշտ կենալ այնպէս՝ ինչպէս որ Աստուած ամեն մէկին հաւատքի չափը բաժանեց» (Հռովմայեցիս 12։3)։

Ինչ խոսք, մենք չենք ցանկանա այնքան մեծ կարծիք ունենալ մեր մասին, որ դառնանք ինքնագոհ, ոչ էլ կցանկանանք ընկնել մյուս ծայրահեղության մեջ և մեզ ոչնչություն համարել։ Մենք պետք է նպատակ դնենք հավասարակշռված տեսակետ ունենալ մեր մասին՝ իմանալ մեր ուժեղ և թույլ կողմերը։ Մի քրիստոնյա կին դա հետևյալ կերպ արտահայտեց. «Ես ո՛չ չարության մարմնացում եմ, ո՛չ էլ Աստծու գառ։ Ես ունեմ թե՛ լավ, թե՛ վատ կողմեր, ինչպես և բոլորը»։

Իհարկե, շատ ավելի հեշտ է ասել, որ անհրաժեշտ է ձեռք բերել այդպիսի հավասարակշռված տեսակետ, քան անել դա։ Թերևս մեծ ջանքեր պահանջվեն, որպեսզի կարողանանք ձերբազատվել այն բացասական կարծիքից, որը տարիներ շարունակ ունեցել ենք մեր մասին։ Այնուամենայնիվ, Աստծու օգնությամբ կարող ենք փոխել թե՛ մեր բնավորությունը և թե՛ կյանքի հանդեպ մեր վերաբերմունքը։ Աստվածաշնչում կարդում ենք. «Ձեզանից դուրս հանէք առաջի գնացքի պէս եղող հին մարդը որ խաբեբայութեան ցանկութիւնովն ապականուած է. եւ ձեր մտքի հոգովը նորոգուէք. եւ նոր մարդին հագնէք՝ որ Աստուծոյ պատկերին պէս ստեղծուած է՝ ճշմարտութեան արդարութիւնովը եւ սրբութիւնովը» (Եփեսացիս 4։22–24)։

Եթե ջանք թափենք նորոգելու ‘մեր մտքի հոգին’, այսինքն՝ ընդհանուր տրամադրվածությունը, կկարողանանք մեր բացասական մտածելակերպը փոխարինել դրականով։ Նախորդ հոդվածում հիշատակված Լենան հասկացավ, որ մինչև չհրաժարվի այն մտքից, թե իրեն ոչ ոք չի կարող սիրել կամ օգնել, ի վիճակի չի լինի փոխելու իր բացասական կարծիքը սեփական անձի մասին։ Ոչ ոք չի կարող դա անել իր փոխարեն։ Աստվածաշնչում տեղ գտած ո՞ր գործնական խորհուրդները օգնեցին Լենային, Սիմոնային և նման այլ անհատների այդպիսի փոփոխություններ մտցնել իրենց կյանքում։

Սկզբունքներ, որ նպաստում են ուրախությանը

«Քո հոգսն Աստուծոյ վերայ գցիր, եւ նա խնամք կ’անէ քեզ» (Սաղմոս 55։22)։ Իսկական ուրախություն գտնելու հարցում առաջին հերթին մեզ կարող է օգնել աղոթքը։ Սիմոնան ասում է. «Երբ ընկճված եմ լինում, դիմում եմ Եհովային և օգնություն եմ խնդրում նրանից։ Երբեք չի եղել այնպես, որ չզգամ նրա օգնությունն ու առաջնորդությունը»։ Քաջալերելով, որ մեր հոգսը գցենք Եհովայի վրա՝ սաղմոսերգուն իրականում հիշեցնում է, որ Աստված ոչ միայն հոգ է տանում մեր մասին, այլև մեզ անհատականություն է համարում՝ արժանի իր աջակցությանը։ Օրինակ՝ երբ մ.թ. 33 թ. Պասեքի գիշերը Հիսուսն իր աշակերտներին ասաց, որ շուտով հեռանալու է, նրանք տխրեցին։ Ուստի նա քաջալերեց աղոթել Հորը։ Ապա ավելացրեց. «Խնդրեցէք եւ կ’առնէք, որ ձեր ուրախութիւնը կատարեալ լինի» (Յովհաննէս 16։23, 24)։

«Աւելի երանելի է տալը քան թէ առնելը» (Գործք 20։35)։ Հիսուսի այս խոսքերի համաձայն՝ իսկական ուրախություն գտնելու համար շատ կարևոր է նաև «տալը»։ Աստվածաշնչյան այս ճշմարտությունը կիրառելով՝ չենք կենտրոնանա մեր բացասական մտքերի վրա, այլ կմտածենք ուրիշներին օգնելու մասին։ Երբ մենք աջակցում ենք մարդկանց և գնահատանքի ենք արժանանում, բավարարված ենք զգում մեզ։ Լենան համոզված է, որ Աստվածաշնչի բարի լուրը իր հարևանությամբ ապրող մարդկանց կանոնավորաբար քարոզելով՝ երկու օգուտ է քաղում։ «Առաջին հերթին ես դրանից ստանում եմ այն ուրախությունն ու բավականությունը, որի մասին խոսեց Հիսուսը,— ասում է նա։— Բացի այդ, ուրիշների դրական արձագանքը ուրախություն է պատճառում ինձ»։ Առատաձեռնորեն մեր ուժն ու եռանդը տրամադրելով ծառայությանը՝ սեփական փորձով ենք համոզվում Առակաց 11։25 խոսքի ճշմարտացիության մեջ. «Օրհնութիւն տուող անձը կ’գիրանայ, եւ ոռոգողը ինքն էլ կ’ոռոգուի»։

«Թշուառի բոլոր օրերը վատ են, բայց ուրախ սիրտը մշտական խնջոյք է» (Առակաց 15։15)։ Մեր վերաբերմունքը սեփական անձի, ինչպես նաև մեր հանգամանքների հանդեպ կախված է մեզանից։ Մենք կարող ենք կա՛մ ամեն ինչին բացասաբար նայել և տխրել, կա՛մ էլ դրական մտածելակերպ և ‘ուրախ սիրտ’ ունենալ, այսինքն՝ ուրախանալ այնպես, ասես խնջույքի մասնակցելիս լինենք։ Սիմոնան ասում է. «Ես ուժերիս ներածին չափով աշխատում եմ լավատեսորեն մտածել։ Միշտ զբաղված եմ անձնական ուսումնասիրությամբ և մասնակցում եմ քարոզչական ծառայությանը։ Նաև մշտապես աղոթում եմ։ Ես ձգտում եմ շփվել լավատես մարդկանց հետ և ջանում եմ օգնության ձեռք մեկնել ուրիշներին»։ Նման մտավիճակը իսկական ուրախություն է բերում։ Պատահական չէ, որ Աստվածաշունչը հորդորում է. «Ուրախացէք Տէրովը եւ ցնծացէք, ով արդարներ, եւ ցնծութեամբ աղաղակեցէք ամենքդ՝ որ ուղիղ էք սրտով» (Սաղմոս 32։11)։

«Ամեն ժամանակ սիրող է բարեկամը, եւ եղբայրը նեղ օրուան համար է ծնուած» (Առակաց 17։17)։ Մեր մտահոգությունների մասին պատմելով որևէ մտերիմ անձնավորության կամ վստահելի մարդու, որը կարող է լավ խորհուրդներ տալ՝ կկարողանանք հաղթահարել բացասական զգացմունքները՝ նախքան դրանք կընկճեն մեզ։ Մեր խնդրի մասին խոսելով՝ կկարողանանք դրան նայել լավատեսորեն և հավասարակշռված կերպով։ «Շատ օգտակար է կիսվել որևէ մեկի հետ,— ասում է Սիմոնան։— Դու կարիք ունես պատմելու քո զգացմունքների մասին։ Հաճախ քեզ ընդամենը պետք է սիրտդ դատարկել որևէ մեկի առջև»։ Այդպես վարվելով՝ կհամոզվես «Առակաց» գրքում արձանագրված հետևյալ մտքի ճշմարտացիության մեջ. «Մարդիս սրտին վիշտը կ’ճնշէ նորան, բայց բարի խօսքը նորան կ’ուրախացնէ» (Առակաց 12։25)։

Ինչ կարող եք անել

Մենք քննարկեցինք Աստվածաշնչում տեղ գտած բազմաթիվ հրաշալի ու գործնական սկզբունքներից ընդամենը մի քանիսը, որոնք կարող են օգնել մեզ հաղթահարել բացասական զգացմունքները և իսկական ուրախություն գտնել։ Եթե դուք նույնպես պայքարում եք անլիարժեքության զգացումի դեմ, մենք հորդորում ենք ձեզ ուսումնասիրել Աստծու Խոսքը՝ Աստվածաշունչը։ Սովորեք իրատեսորեն և հավասարակշռված կերպով վերաբերվել ինքներդ ձեզ, ինչպես նաև Աստծու հետ ձեր փոխհարաբերություններին։ Մենք մեծ հույս ունենք, որ Աստծու Խոսքի առաջնորդությամբ դուք կկարողանաք ուրախություն ստանալ ձեր բոլոր գործերից։

[ծանոթագրություն]

[նկար 7–րդ էջի վրա]

Աստվածաշնչի սկզբունքներով ապրելը նպաստում է ուրախությանը