Հիսուսն ասում է. «Երջանիկ են նրանք, ովքեր գիտակցում են իրենց հոգևոր կարիքները, որովհետև նրանցն է երկնքի թագավորությունը։ Երջանիկ են նրանք, ովքեր սգում են, որովհետև նրանք կմխիթարվեն.... Երջանիկ են նրանք, ովքեր քաղցած ու ծարավ են արդարության, որովհետև նրանք կկշտանան.... Երջանիկ են նրանք, ովքեր հալածվում են արդարության համար, որովհետև նրանցն է երկնքի թագավորությունը։ Երջանիկ եք դուք, երբ մարդիկ նախատում և հալածում են ձեզ.... իմ պատճառով։ Ուրախացե՛ք և ցնծացե՛ք» (Մատթեոս 5։3–12)։

Հիսուսն ասում է, որ իրականում երջանիկ են նրանք, ովքեր գիտակցում են իրենց հոգևոր կարիքները, տրտմում են իրենց մեղավոր վիճակի համար և ճանաչում ու ծառայում են Աստծուն։ Անգամ երբ այդ մարդիկ ատելության են արժանանում կամ հալածվում են Աստծու կամքն անելու համար, նրանք, միևնույնն է, երջանիկ են, քանի որ գիտեն, որ հաճեցնում են Աստծուն և ստանալու են հավիտենական կյանքի պարգևը։