«Եկեք ինձ մոտ.... և ես թարմություն կտամ ձեզ»

Հանդիպումներ, որ մղում են սիրո և բարի գործերի

ՏՈՐՈՆՏՈՅԻՑ Տոկիո, թե Մոսկվայից Մոնտեվիդեո շաբաթվա մեջ մի քանի անգամ միլիոնավոր Եհովայի վկաներ և նրանց ընկերներ հորդալով գնում են դեպի իրենց երկրպագության վայրերը։ Նրանց մեջ կան՝ ընտանիքի վաստակած հայրեր, աշխատասեր կանայք և մայրեր՝ փոքր երեխաների հետ, իրենց օրը դպրոցում անցկացրած եռանդուն պատանիներ, հիվանդությունների ու ցավերի պատճառով իրենց նախկին ուժը կորցրած դանդաղաքայլ ծերեր, արիություն ցուցաբերող այրի կանայք ու տղամարդիկ, ինչպես նաև մխիթարության կարիք ունեցող ընկճված անհատներ։

Իրենց ճանապարհին Եհովայի վկաները օգտվում են տրանսպորտի տարբեր միջոցներից. լինի դա կայծակնային արագությամբ ընթացող ճեպընթաց, թե ավանակ, մետրո, թե բեռնատար ավտոմեքենա։ Նրանցից ոմանք ստիպված են լինում կտրել–​անցնել այնպիսի գետեր, որոնք լի են կոկորդիլոսներով, ոմանք էլ՝ դիմանալ մեծ քաղաքների նյարդայնացնող երթևեկությանը։ Սակայն, ինչո՞ւ են այս մարդիկ այդքան մեծ ջանքեր գործադրում։

Առաջին հերթին այն պատճառով, որ քրիստոնեական հանդիպումներին այցելելը ու դրանց մասնակցելը մի կարևոր հնարավորություն է ստեղծում նրանց համար՝ երկրպագել Եհովա Աստծուն (Եբրայեցիս 13։15)։ Պողոս առաքյալը մեկ ուրիշ պատճառ էլ է նշում. նա գրում է. «Հոգ տանենք միմեանց՝ սիրոյ և բարի գործերի յորդորելով և զանց չառնենք մէկտեղ հաւաքուելը.... այլ խրախուսենք միմեանց, և այդ այնքան աւելի, որքան տեսնում էք Տիրոջ օրուայ մօտենալը» (Եբրայեցիս 10։24, 25)։ Այս խոսքերը գրելիս Պողոսը նույն զգացմունքներն է արտահայտում, ինչ սաղմոսերգու Դավիթը, որն ասում էր. «Ես ուրախ եղայ երբոր ասեցին ինձ, թէ Տիրոջ տունը գնանք» (Սաղմոս 122։1)։

Սակայն ինչո՞ւ են քրիստոնյաները ուրախություն ստանում իրենց հանդիպումներից։ Բանն այն է, որ նրանք զուտ դիտորդներ չեն։ Ժողովներին հաճախելով՝ նրանք հնարավորություն են ունենում միմյանց ճանաչելու։ Հատկապես հենց այս հավաքույթների ժամանակ է ստեղծվում ոչ միայն ստանալու, այլև տալու, ինչպես նաև միմյանց հանդեպ սեր ցուցաբերելու և բարի գործերով զբաղված լինելու հնարավորություն, ինչի շնորհիվ հանդիպումները դառնում են ուրախալի իրադարձություններ։ Դեռ ավելին, քրիստոնեական հանդիպումները այն միջոցներից են, որոնցով Հիսուսը իրականացնում է իր խոստումը. «Եկեք ինձ մոտ.... և ես թարմություն կտամ ձեզ» (Մատթէոս 11։28, ՆԱ)։

Մխիթարության և հոգատարության օազիս

Եհովայի վկաները իրենց հանդիպումները թարմության աղբյուր համարելու հիմնավոր պատճառներ ունեն։ Նախ՝ նրանք այնտեղ ժամանակին հոգևոր սնունդ են ստանում «հաւատարիմ եւ իմաստուն ծառայի» կողմից (Մատթէոս 24։45)։ Ժողովները կարևոր են նաև նրանով, որ Եհովայի ծառաներին օգնում են դառնալ Աստծո Խոսքի ավելի պատրաստված ու եռանդուն ուսուցիչներ։ Բացի այդ, Թագավորության սրահում նրանք կարող են սիրող, հոգատար և ուշադիր ընկերներ գտնել, որոնք պատրաստ են օգնել ու մխիթարել նրանց, ովքեր դժվարությունների մեջ են (Բ Կորնթացիս 7։5–7)։

Քննենք Ֆիլիսի օրինակը։ Նա կորցրել էր իր ամուսնուն, երբ նրա երեխաներից մեկը հինգ տարեկան էր, իսկ մյուսը՝ ութ։ Նկարագրելով, թե ինքն ու իր երեխաները ինչպիսի թարմություն են ստանում քրիստոնեական հանդիպումներին հաճախելիս՝ Ֆիլիսը ասում է. «Թագավորության սրահ գնալիս մխիթարություն եմ ստանում, քանի որ հավատակիցներս միշտ իրենց սերն ու հոգատարությունն են ցուցաբերում իմ հանդեպ։ Եվ նրանք դա անում են՝ ինձ ամուր գրկելով, աստվածաշնչյան որևէ միտք հետս կիսելով կամ ձեռքս սեղմելով։ Ես ցանկանում եմ միշտ լինել այնտեղ» (Ա Թեսաղոնիկեցիս 5։14)։

Մեկ այլ օրինակ. վիրահատությունից հետո բժիշկը Մարիին ասաց, որ ամբողջովին առողջանալու համար առնվազն վեց շաբաթ է հարկավոր։ Սկզբում Մարին չէր կարողանում ժողովների հաճախել։ Բժիշկը նկատեց, որ նա այնքան ուրախ չէր, որքան առաջ, և իմանալով պատճառը՝ խրախուսեց Մարիին գնալ ժողովների։ Վերջինս պատասխանեց, որ ամուսինը, որը չէր կիսում նրա հավատը, թույլ չի տա այդ անել՝ անհանգստանալով նրա առողջության մասին։ Այդ ժամանակ բժիշկը Մարիին պաշտոնապես «նշանակեց» գնալ Թագավորության սրահ՝ խրախուսանք ստանալու և առողջ շփում ունենալու։ Մարին պատմում է. «Առաջին իսկ հանդիպումը այցելելուց հետո ինձ այնքա՜ն լավ զգացի. սկսեցի ուտել, կարողացա ամբողջ գիշեր քնել, այլևս այդքան հաճախակի ցավոտ դեղամիջոցներ ընդունելու կարիք չունեի և նորից ժպտում էի» (Առակաց 16։24)։

Քրիստոնեական հանդիպումների ժամանակ տիրող սիրո մթնոլոտը աննկատ չի մնում նաև դրսի մարդկանց։ Մի քոլեջի ուսանող որոշեց այցելել Եհովայի վկաների ժողով և տեսնել, թե ինչ է տեղի ունենում այնտեղ՝ այդ մասին գրելու և ազգախոսության դասին այդ նյութը ներկայացնելու համար։ Ժողովներում տիրող մթնոլորտի մասին նա գրեց. «Ջերմ ընդունելությունը, որին արժանացա.... շատ տպավորիչ էր.... Եհովայի վկաների միջավայրը, ինչպես նկատեցի, աչքի էր ընկնում նրանով, որ այնտեղ ամբողջ ժամանակ բարեկամական մթնոլորտ էր տիրում» (Ա Կորնթացիս 14։25)։

Դժվարություններով լի այս աշխարհում քրիստոնեական հանդիպումները հոգևոր առումով օազիս են, խաղաղության և սիրո հանգրվան։ Ներկա լինելով այդ հանդիպումներին՝ անձամբ կզգաք սաղմոսերգուի խոսքերի ճշմարտացիությունը. «Տես ի՜նչքան բարի եւ ի՜նչքան ցանկալի է, որ եղբարք իրար հետ մէկտեղ բնակուեն» (Սաղմոս 133։1)։

[շրջանակ/նկար 25-րդ էջի վրա]

ԲԱՎԱՐԱՐՎՈՒՄ ԵՆ ՄԱՐԴԿԱՆՑ ՀԱՏՈՒԿ ԿԱՐԻՔՆԵՐԸ

Ինչպե՞ս կարող են խուլերը օգուտ քաղել քրիստոնեական հանդիպումներից։ Եհովայի վկաները աշխարհով մեկ հիմնում են ժեստերի լեզվով անցկացվող ժողովներ։ Վերջին 13 տարիների ընթացքում Միացյալ Նահանգներում ժեստերի լեզվով անցկացվող 27 ժողովներ և 43 խմբեր են հիմնվել։ Եվ առնվազն 40 այլ երկրներում այժմ գործում են մոտ 140 այդպիսի ժողովներ։ Նաև տեսագրվել են քրիստոնեական հրատարակություններ ժեստերի 13 լեզուներով։

Քրիստոնեական ժողովում խուլերի համար Եհովային փառաբանելու հնարավորություն է ստեղծվում։ Օդիլը, որն ապրում է Ֆրանսիայում, նախկինում կաթոլիկ էր։ Նա տառապում էր ուժեղ դեպրեսիայով և մտածում էր ինքնասպան լինելու մասին։ Սակայն քրիստոնեական հանդիպումների ժամանակ ստացած աստվածաշնչյան կրթությունը օգնեց նրան. և նա երախտապարտ է դրա համար։ Օդիլն ասում է. «Ես վերականգնեցի առողջությունս, նորից սկսեցի ուրախություն ստանալ կյանքից, իսկ ամենակարևորը՝ գտա ճշմարտությունը. այժմ կյանքս իմաստ է ձեռք բերել»։