7. Համաձայն Պողոս առաքյալի տված խորհրդի՝ ինչպիսի՞ն պետք է լինի մեր վերաբերմունքը քրիստոնյա վերակացուների հանդեպ։

⁷ Մեր երկնային Հովիվները՝ Եհովա Աստված և Հիսուս Քրիստոսը, ակնկալում են, որ մենք հնազանդվենք և հպատակվենք ենթահովիվներին, որոնց նրանք պատասխանատվություններ են տվել ժողովում (1 Պետրոս 5:5, ծնթ.)։ Պողոս առաքյալը լինելով ներշնչված՝ գրեց. «Հիշեցե՛ք նրանց, ովքեր առաջնորդություն են վերցնում ձեր մեջ, ովքեր Աստծու խոսքը խոսեցին ձեզ հետ, և խորհրդածելով այն մասին, թե ինչ արդյունքներ է բերում նրանց վարքը՝ ընդօրինակե՛ք նրանց հավատը։ Հնազանդվե՛ք նրանց, ովքեր առաջնորդություն են վերցնում ձեր մեջ, և հպատակվե՛ք, որովհետև նրանք հսկում են ձեր հոգիների համար՝ իբրև այնպիսիներ, որոնք հաշիվ պետք է տան. որպեսզի նրանք ուրախությամբ անեն դա և ոչ թե հոգոց հանելով, քանի որ դա վնասակար կլինի ձեզ համար» (Եբրայեցիներ 13:7, 17)։

8. Ինչի՞ մասին է Պողոսը հորդորում մեզ «խորհրդածել», և ինչպե՞ս մենք պետք է «հնազանդվենք»։

⁸ Ուշադրություն դարձրեք, որ Պողոսը հրավիրում է մեզ «խորհրդածել», կամ՝ ուշադրությամբ մտածել այն մասին, թե ինչ արդյունքներ է բերում երեցների հավատարմությունը և ընդօրինակել նրանց հավատը։ Բացի այդ, նա խորհուրդ է տալիս մեզ հնազանդվել ու հպատակվել այս նշանակված տղամարդկանց առաջնորդությանը։ Աստվածաշնչագետ Ռիչարդ Ֆրանսը բացատրում է, որ «հնազանդվել» թարգմանված բնագիր հունարեն բառը «սովորաբար չի օգտագործվում «հնազանդություն» նշանակությամբ, այլ բառացի նշանակում է «համոզվել», այսինքն՝ հոժար կամքով ընդունել նրանց առաջնորդությունը»։ Մենք հնազանդվում ենք երեցներին ոչ միայն այն պատճառով, որ Աստծու խոսքն է պատվիրում մեզ այդպես վարվել, այլ նաև այն պատճառով, որ համոզված ենք, որ նրանք հետաքրքրված են թե՛ Թագավորության և թե՛ մեր շահերով։ Մենք, ինչ խոսք, երջանիկ կլինենք, եթե հոժարակամորեն ընդունենք նրանց առաջնորդությունը։

10, 11. Ինչպե՞ս են վերակացուները առաջին դարում «Աստծու խոսքը խոսել» իրենց հավատակիցների հետ և ինչպե՞ս են խոսում այսօր։

¹⁰ Վերը մեջբերված Եբրայեցիներ 13։7, 17–ում Պողոս առաքյալը նշում է չորս պատճառ, թե ինչու պետք է հնազանդվենք ու հպատակվենք վերակացուներին։ Առաջին պատճառն այն է, որ նրանք «Աստծու խոսքն են խոսում» մեզ հետ։ Հիշիր, որ «մարդկանց տեսքով պարգևները», որ Հիսուսը տվեց ժողովին, «սրբերին ուղղելու» համար են (Եփեսացիներ 4:11, 12)։ Նա ուղղեց առաջին դարի քրիստոնյաների մտածելակերպն ու վարքը հավատարիմ ենթահովիվների միջոցով, որոնցից մի քանիսը ներշնչված էին՝ նամակներ գրելու ժողովներին։ Ոգով նշանակված այդ վերակացուների միջոցով Հիսուսը առաջնորդեց և զորացրեց առաջին դարի քրիստոնյաներին (1 Կորնթացիներ 16:15–18; 2 Տիմոթեոս 2:2; Տիտոս 1:5)։

¹¹ Այսօր Հիսուսը առաջնորդում է մեզ «հավատարիմ և իմաստուն ծառայի» միջոցով, որին ներկայացնում են Կառավարիչ մարմինը և նշանակված երեցները (Մատթեոս 24:45)։ Քանի որ հարգում ենք «Հովվապետին»՝ Հիսուս Քրիստոսին, մենք հետևում ենք Պողոսի խորհրդին. «Հարգե՛ք նրանց, ովքեր ծանր են աշխատում ձեր մեջ, ղեկավարում են ձեզ Տիրոջով ու հորդորում են ձեզ» (1 Պետրոս 5:4; 1 Թեսաղոնիկեցիներ 5:12; 1 Տիմոթեոս 5:17)։