Մարկոս

19 Ամա Իսուսը առավ հեչ ընու։ Ըն աստավ. «Կընա դունը, խըսումնուդ մոդ, հընու բադմա̈ ընու մասին տա̈, ինչ ա̈րավ Եգովըն քու դեյ, հընու ինչպես էրեվծուց ուր մեխկընուգ ըլլուշը»։ 25 Հուն գա̈ր մեգ գընիգմը, վեյնոր դանջվերգու, ընու հոմար-օր ընու վըրըն 12 դարի արունը գըդռիլ չեր։ 26 Հեկիմնուն ծեռկին շադ դանջվաձեր, խայջաձեր ալլայ ուր օննըցաձը, ամա ֆայդա դեսաձ չեր, առաչվոնընա̈լ վադ ըղաձեր։ 27 Եպոր լըսեց Իսուսին մասին, ըն միլլա̈տին նեսըն օնցավ, էտտիյըն մոդգըցավ հընու տիբավ ընու հալվին, 28 ընու հոմար-օր մըտկին գասեր. «Գոնե մեմը ընու հալվին տիբնումնա, բետկընոմգու»։ 29 Արունը մեգընա̈ գոյնեցավ հընու ըն հասկընցավ-օր ուրինը դանջող հիվընդուտինը օնցավ։ 30 Իսուսը մեգընա̈ զգաց, հընոր ուժ գոյսուց։ Ըն եդ տառցավ հընու հայծուց. «Վե՞վ իմ հալվիս տիբավ»։ 31 Ամա աշագեռտնին աստին. «Տուն ինկըդ խոշ դեսնուսկու, հընոր էդռաֆըդ մաշտով լիկնա̈։ Օրի հայծընիսկու. «Վե՞վ ինձի տիբավ»։ 32 Ընա̈լ աչկերով մոն կուկա̈ր տա̈, վեվ ա̈դ ա̈րավ։ 33 Գընիգը, կիդնալըն, ինչ ուր հեդ բադահեցավ, վախելըն հընու տըռտըռալըն մոդգըցավ ընու, ձընգի ընգավ հընու ալլայ բադմեց։ 34 Ըն աստավ. «Ախչիգըս, քու հավատկըդ քեզի բետկըծուց։ Պարո՛վ կընա: Ա̈դ հիվընդուտինը ա̈լ քեզի դանջա̈ հեչտող»։ 35 Ախչիգըդ մեռա՜վ։ Ա̈լ ի՜նչ բելա ըլլողըս Վառժաբեդին։ 36 ...«Մի՛ վախիլ, մեգոր հավդա»։ 37 Հընու ըն թողավ հեչ ուվեկու ուր հեդը էշտուշ, Պյոտըռըն, Իակըվըն հընու Իոաննըն ղաիր, վեյնոր Իակըվին ախպա̈յներ։ 41 Ախչի՛գ, գասիմ քեզի՝ վի՛ր ել։