Ծննդոց
12 Ետկըն ա̈դ մաշտիկ աստին Լոտին. «Ա̈ս քաղակին ա̈լ ուրիշ խըսում ունի՞ս տա̈: Ունիսնա փեսա, մոնչ, ախչիգ հընու ուրիշ խըսում, տո՛ւս հոնա̈ ընեց հոզըն: 13 Մենկ վեռչ ընողընկ ա̈ս քաղակը, ընու հոմար-օր Եգովըն լըսեց ընեց ծընը, վում-օր դուր կալ չին ա̈դ քաղակին գինողնուն կոռձերը։ Ընդի Եգովըն ղըրգեց մեզի, հընոր վեռչ ընինկ ըն»։ 15 Ա̈կվընա̈ լուսի տիմաց հըրեշտագնին աստին Լոտին. «Թե՛զ ա̈րա̈, ել՛։ Առ գընեչըդ հընու ախչկընուդ, հընոր ա̈ս քաղակին մեխկերուն հոմար մեռնիս հեչ»։ 16 Ամա ըն ա̈ջա̈լա̈ ընիլ չեր։ Քոնի-օր Եգովըն մեխկըցավ ընու, ա̈դ մաշտիկը պըռնեցին Լոտին, ընու գընեչը հընու էրգու ախչկընուն ծեռկերըն հընու քաղակըն տուս հոնեցին։ 17 Եպոր ըներ քաղակըն տուս հոնեցին ընեց, ընեցմըն մեգը աստավ. «Խալըսա̈՛ քու գյանկըդ: Եդ աշիլ մի՛ հընու ա̈ս դեղոնը ուրեկ դեղ գոյնիլ մի՛: Փա՛խի քա̈հերը, հընոր մեռնիս հեչ»: 21 Ըն բադասխանեց. «Լավ, ես գընիմ քու ուզաձըդ հընու չիմ վերածընիլ քաղակը, վերին մասին տուն գասիս։ 26 Ամա Լոտին գընիգը, վեյնոր ընու էդվոնցը կուկա̈ր, նա̈յրեց եդ աշուշ, հընու աղի առծան տառծավ։