1 Սամուել

6 Եպոր ըներ էգոն, ըն դեսավ Էլիավին հընու աստավ. «Ա̈ս իսկաբես Եգովին նըշոն տըրվաձնա̈»։ 7 Ամա Եգովըն աստավ Սամուիլին. «Աշիլ մի ընու բոյին հընու բիչիմին վըրըն, ես ընու ընդռաձ չունիմ։ Աստվաձ աշիլ չի ըմուն, ինչպես մաշտը գաշա̈. մաշտը դեսնուգու տուսինը, ամա Եգովըն դեսնուգու սիդը»։ 10 Ա̈դմուն Սամուիլին առաչըն օնծոն Իեսեյին յոտը մոնչերը։ Ամա Սամուիլը աստավ Իեսեյին. «Եգովըն ընեցմըն հիչ մեգինա̈լ ընդռեց հեչ»։ 11 Ընչաղ Սամուիլը հայծուց Իեսեյին. «Ա̈սե՞րին տա̈ ալլայ մոնչեյդ»։ Ըն աստավ. «Ունիմ բիջիգ մոնչմընա̈լ, ըն օչխար հովվա̈գու»։ Սամուիլը աստավ Իեսեյին. «Ընու էդվոնցը մաշտ ղըրգա̈։ Մենկ հաց ուդուշ նըստիլ չինկ, մինչեվ-օր ըն կա հեչ»։ 12 Իեսեյը ընու էդվոնցը մաշտ ղըրգեց, հընու պերին ընու։ Ա̈դ քա̈սում, գարմիր թըշերով, սիրուն աչկերով երիդասարտմըներ։ Եգովըն աստավ. «Նըշոն տիր ընու վըրըն։ Ա̈ս ը՛նա̈»։ 13 Սամուիլը առավ եղով լըցվաձ գոդեշը հընու Դավիդին ախպըյդացը առաչ լըցավ ընու վըրըն։ Ըն օրվոնըն Եգովին սուրպ ուժը յառդում գըներ Դավիդին։ Հեդո Սամուիլը եդ կընաց Րամա։