1 Թագավորներ

17 Օրմը տիշբիտծի Իլյըն, վեյնոր գաբռեր Գալաադ, աստավ Ախավին. «Եռտվիմգու Իզրաիլին Աստըձուն, Եգովին օնունով, վում-օր ես ձառաիմգու։ Իսա դարիկը ըլլող չա̈ նա̈ վըրաեգ, նա̈ շոլ։ Ըլլիա̈լնա, մեկ տա̈ իմ ասուշովըս գըլլի»։ 12 Ամա ըն աստավ. «Եռտվիմգու քու Աստըձուդ, Եգովին օնունով, ես հաց չունիմ։ Ունիմ սադա̈ ջոնգմը ալուր մեձ փայչին նես, փեշմընա̈լ եղ բիջիգ փայչին նես։ Հիմի քոնիմը փա̈դ ժողվիմ ու էշտոմ ինչիմը էպիմ մոնչուս հընու իմ դեյ։ Մենկ գուդինկ, հեդո մեռնինկկու»։ 15 Գընիգը կընաց հընու ա̈րավ Իլյին աստաձին բես։ Ա̈դտի ետկը, ըն ինկը, ուր ընտանիկը հընու Իլյըն շադ օրեր ունեյնը ուդուշի հաց։ 18 Ընչաղ ըն աստավ Իլյին. «Ես քեզի ի՞նչ ըղաձունիմ, Աստըձու մաշտ: Տուն էգար, հընոր հիշեծընիս իմ մեխկիս մասին հընու սպոննիս մոնչո՞ւս»: