Դատավորներ
2 Եպոր եդ էգավ, ըն աստավ ուր ձընողնուն. «Տիմնա քաղակին ես դեսա ֆիլիստիմլյանկըմը։ Կուզիմ, հընոր տունկ առնեկ ընու իմ հոմար գընիգ։ 3 Ամա ձընողնին բադասխանեցին. «Չիս կա՞րի տա̈ տուն կըդնուլ քեզի գընիգմը միր խըսումնուն նեսըն գամա̈լ միր ազգին նեսըն։ Բիդո՞ւա̈ տա̈ քեզի առնուշ գընիգ աբրեզանիե չընող ֆիլիստիմլյաննուն նեսըն»։ Ամա Սամսոնը աստավ հորը. «Առ ընու իմ դեյ, ընու հոմար-օր ըն ինձի ույմիշ կուկա»։