Հովհաննես

13 Դեյ Զադգըն առաչ Իսուսը կիդեր, հընոր ուր հոմար էգավ ժամանագը վա̈յցկուշ ա̈ս աշխարը հընու էշտուշ ուր Հորը մոդ։ Ըն հազ ա̈րավ ուր աշագեռտնուն, վերեկնոր ա̈ս աշխարինեյնը, հընու մինչեվ վեռչ հազ գըներ ընեց։ 2 Դյավըլը Իուդա Իսկարիոտին, Սիմոնին մոնչուն, սըյդին նես տըրաձուներ միտկ դավաջանուշ Իսուսին։ Իրիգվընծու, եպոր հաց գուդեյնը 3 Իսուսը, կիդնալըն, հընոր Հա̈րը ալլայ ուր ծեռկը դըվաձունի հընու ըն էգաձա̈ Աստըձմըն հընու գեշտա Աստըձուն մոդ, 4 էլավ սեղնըն, հոնեց վըրաի հալավը հընու մեչկին գաբեց յաղլուխը։ 5 Ա̈դտի հեդո ըն լըցավ լա̈ղա̈նին նես ճուր հընու նա̈յրեց աշագեռտնուն օդվին լըվնուշ հընու սըրպուշ մեչկին գաբաձ յաղլուխով։ 12 Աշագեռտնուն օդվընին լըվըցաձըն ետկը Իսուսը հակավ վըրաի հալավը, սեղնին յոնը նըստավ հընու աստավ. «Տունկ հասկըննա̈՞կկու, ինչ ես ծիր հոմար ա̈րի։ 13 Տունկ ինձի գասեկ «Վառժաբեդ» հընու «Դեր»։ Տունկ շիդագ գընեկ, ընու հոմար-օր ա̈դ ա̈դմունա̈։ 14 Ետե ես, չաշաձ-օր Դերիմ հընու Վառժաբեդ, լըվացի ծիր օտկերը, տունկա̈լ իրար օտկեր լըվողեկ։ 15 Ես ծեզի օրինագ էրեվծուցի, հընոր տունկ ընեկ ըն, ինչ-օր ես ա̈րի ծիր հոմար։ 17 Հիմի տունկ ա̈դ կիդեկ հընու ա̈դպես ընեկնա ուրախ գըլլեկ։ 21 Ա̈ս խոսկերը աստաձըն հեդո Իսուսը անհանգիստուտին զգաց հընու աստավ. «Ես ծեզի շիդագը գասիմ՝ ծեզմըն մեգը դավաջանողա̈ ինձի»։ 26 Իսուսը բադասխանեց. «Ա̈դ ընա̈, վում-օր դոմ փեռտմը հաց, օմոնին նես թատղաձա̈ս հեդո»։ Ետկըն ըն թաթխեց պեռտմը հաց հընու դըվավ Իուդին, վեյնոր Սիմոն Իսկարիոտին մոնչներ։ 34 Ես ծեզի գուդոմ ներ օրենկ՝ հազ ա̈րեկ իրար։ Ինչպես ես ծեզի հազ գընիմ, ըմունա̈լ տունկ իրար հազ ա̈րեկ։ 35 Իրար հազ ընեկնա, ալլայկը գիմընոն, հընոր տունկ իմ աշագեռտնիսեկ։ 38 Իսուսը բադասխանեց. «Տուն հազը՞րիս քու գյանկըդ դըվուշ իմ հոմար։ Ես քեզի շիդագը գասիմ՝ մինչեվ խորոզը գոնչա̈, տուն ինձմըն իրեկ բոյ ինկար էգողըս»։