Հռոմեացիներ

11 Ընու հոմար-օր ես շադ կուզիմ ծեզի դեսնուշ, հընոր գըստըվիմ ծիր հեդ հոկեվոր պաշխիշովմը հընու ա̈դով ուժեղծընիմ ծեզի։ 12 Գամա̈լ, ա̈լ շիդագ գըլլի ասուշ, հընոր մենկ իրար ուժեղծընինկ՝ ես իմ հավատկովըս ծեզի, տունկա̈լ ինձի։ 15 Ընդի ես շադ կուզիմ քարոզուշ պարի խաբարը ծեզիա̈լ, Ռիմ գինողնուն։ 17 Ընու հոմար-օր ըներ, վեվ-օր հավատկ ունին, դեսնունգու պարի խաբարին միչոցով Աստըձուն առտարուտինը, հընու ա̈դու խատեր ընեց հավատկը գուժեղնա, ինչպես-օր կըրվաձա̈. «Առտարը աբռողա̈ ուր հավատկին խատեր»։ 19 Ընու հոմար-օր, ինչ-օր գարելիա̈ իմընուշ Աստըձուն մասին, բա̈հվաձ չա̈ ընեցմըն, քոնի-օր Աստվաձ պացաձունի ա̈դ ա̈դպես մաշտկացը հոմար։ 20 Աստըձուն չըդեսըվող հադգուտիննին բառզ գերեվնոն աշխարը շինվաձըն նա̈ս, հընու մենկ գայնոնկ ըներ դեսնուլ, եպոր գաշինկ ընու շինաձին վըրըն։ Ա̈դ ալլայ գերեվծընա̈, հընոր ընա̈ Աստվաձը հընու ընու ուժը հավեռժա̈։ Ընդիա̈լ ըն մաշտկացը, վերեկնոր չին ուզիլ ա̈դ թարիֆ ընուշ, ներուշի բատճառ չիկա։