Հովհաննես

11 Մաղարին մոդ Մարիըն գոյնաձ վա̈երգու։ Այդըսունկնին աչկերուն ըն մաղարին նեսը աշեց 12 հընու դեսավ-օր ընդեխ, ոյդեխ տըրաձունեյնը Իսուսին մարմինը, ջերմագ հալավ հակաձ էրգու հըրեշտագ նըստաձեյնը. մեգը — կըլխուն թարաֆը, միգա̈լնա̈լ — օդվընուն։ 13 Ըներ հայծուցին Մարիին. «Գընիգ, օ՞րի վա̈իսկու»։ Ըն աստավ. «Իմ Դիրեչըս դարաձունին, հընու ես չիդիմ, ներ ընու տըրաձունին»։ 14 Ասելով ա̈դ խոսկերը ըն եդ աշեց հընու դեսավ ուր էտետին գոյնաձ Իսուսին, ամա ջոնչեց հեչ ընու։ 15 Իսուսը հայծուց ընու. «Հայս, օ՞րի տուն վա̈իսկու։ Վո՞ւմ մոն կուկաս»։ Մարիըն կարա̈ր ա̈րավ տա̈ ա̈դ մաշտը այդին պոնողնուն մեգնա̈, հընու աստավ ընու. «Դեր, ետե տուն դարաձունիս մարմինը, ասա̈ ինձի, ոյդեխ տուն ընու տըրաձունիս, հընոր ես առնում ընու»։ 16 Ընչաղ Իսուսը աստավ ընու. «Մարի՛յա»։ Ըն տառցավ Իսուսին թարաֆը հընու պայսը ծընով աստավ. «Ռավվունի՛» (ինչը նըշանագա̈գու «վառժաբեդ»)։ 17 Իսուսը աստավ ընու. «Մի պըռըվիլ ինձմըն, քոնի-օր ես դահա Հոյս մոդ պայսըցաձ չիմ։ Կընա ախպըյդացըս մոդ հընու ասա̈ ընեց. «Ես գեշտոմ իմ Հոյս հընու ծիր Հորը մոդ, իմ Աստըձուս հընու ծիր Աստըձուն մոդ»»։ 18 Մարիյա Մագդալինըն էգավ աշագեռտնուն մոդ հընու աստավ. «Ես դեսա Դիրե՛չը» — հընու բադմեց ալլայ, ինչ Իսուսը աստաձեր ընու։ 21 Իսուսը սըրըմընա̈լ աստավ. «Խաղաղուտի՛ն ծեզի։ Ինծոյ Հա̈յս ղըրգեց ինձի, ըմունա̈լ ես ղըրգիմգու ծեզի»։