Հովհաննես

19 Ընչաղ Պիլատը աստավ, հընոր Իսուսին կամչիով ձեձին։ 2 Սալդատնինա̈լ փըշա̈ թագմը շինեցին, օնծուցին Իսուսին կըլեխը հընու վըրըն հակծուցին գարմիր նակիդկըմը։ 3 Ըներ մոդգընա̈յնըգու ընու հընու գասեյնը. «Վիրա՜ աբռիտող Իուդին թակավորը»,— հընու էրեսին շըրտկեծընեյնըգու։ 4 Պիլատը սըրըմընա̈լ էլավ միլլա̈տին մոդ հընու աստավ. «Աշեցե՜կ։ Ես ընու ծիր մոդ պերիմգու, հընոր կիդնա̈կ. ես ընու մեղավոր հաշվիլ չիմ»։ 5 Իսուսը տուս էլավ, գարմիր նակիդկըն հակուն հընու փըշա̈ թագը կըլխուն։ Պիլատը աստավ միլլա̈տին. «Ըհը՜նա̈ մաշտը»։ 6 Ամա եպոր մեձ դերընին հընու բեկչի սալդատնին դեսոն ընու, նա̈յրեցին կոռուշ. «Սը՜նին մեխա̈ ընու։ Սը՜նին մեխա̈»։ Պիլատը աստավ. «Դարեկ հընու ուրինկըդ ընու սընին մեխեցեկ։ Ես ընու մեղավոր հաշվիլ չիմ»։ 7 Իուդեյնին բադասխանեցին ընու. «Մենկ օրենկ ունինկ, հընու օրենկով ընու սպոննուշ բիդուա̈, քոնի-օր ըն գասեր, հընոր Աստըձուն դըղընա̈»։ 11 Իսուսը բադասխանեց ընու. «Տուն հիսկիտ իմ վըրա̈ս իշխանուտին օննալ չեյդ, ետե քեզի ըն վըրայըն դըվվըվաձ ըլլեր հեչ։ Ընու հոմարա̈լ, ըմընա մեձ մեխկը ընու վըրընա̈, վեվ-օր ինձի քու ծեռկըդ դըվավ»։ 16 Ընչաղ Պիլատը դըվավ Իսուսին ընեց ծեռկը, հընոր մեխին սընին։ Հընու Իսուսին դարին։ 17 Ըն դարավ ուր դանջանկի սունը մինչեվ Չերեպ օնունով դեղմը (եվրեերեն Գալգոֆա)։ 18 Հուն ընու սընին մեխեցին։ Իսուսին էրգու թարաֆըն, սըներուն մեխվաձ էրգու հոկիա̈լ գա̈ր։ Իսուսը ընեց օռտակներ։ 26 Իսուսը, դեսավնա ուր մորը հընու ընու յոնը գոյնող աշագեռտին, վում-օր ըն հազ գըներ, աստավ ուր մորը. «Գընի՜գ, ըհը՜նա̈ դըղա̈դ»։ 27 Սողը ըն աստավ ուր աշագեռտին. «Ըհ՜ընա̈ մա̈յդ»։ Ընչաղ, աշագեռտը ընու ուր մոդը առավ։ 28 Ա̈դտի ետկը, կիդնալըն, հընոր ալլայ ըղավ, Իսուսը, հընոր էլլա̈ Սուրպ Կըրվացկնուն կըրվաձը, աստավ. «Ձարավիմ»։ 30 Իսուսը խըմեց թըտվաց կինին հընու աստավ. «Ալլայ ըղա՜վ», հընու կըլեխը վա̈ր ա̈րավ ու մեռավ։ 34 Սալդատնուն մեգը սուրը խոտեց ընու գուշտը, հընու ընդեխըն համան լըխաց արուն հընու ճուր։