Ղուկաս
34 Ամա Իսուսը գասեր. «Հա̈յս, ներա̈ ընեց, ընու հոմար-օր ըներ չիդին, ինչ գընին»։ Սողը ըներ ընու հալավը գըստուշի հոմար ժրեբին նեդեցին։ 39 Օրենկը խախտող մաշտկացմըն մեգը դընազ դալով աստավ. «Տուն Խրիստոսը չի՞ս տա̈։ Խալըսա̈՛ քեզիա̈լ հընու մեզիա̈լ»։ 40 Ամա միգա̈լը մեղադռեց ընու. «Չըլլի՞ տա̈ տուն Աստըձմըն հիչ վախիլ չիս։ Տունա̈լ խոշ ա̈դմուն մեղադռանկ ունիս։ 41 Միր մեղադռանկը առտարա̈ հընու մենկ ա̈դու առժանիինկ, ամա ա̈ս մաշտը հիչ մեգ փիս պոմը ըղաձ չունի»։ 42 Ա̈դտի ետկը ըն աստավ. «Իսուս, հիշա̈ ինձի, եպոր կաս քու Թակավորուտինըդ»։ 43 Ընա̈լ բադասխանեց. «Խոսկ գուդոմ քեզի ա̈կընս. տուն իմ հեդըս գըլլիս ռային»։ 46 Իսուսը պայսը ծընով աստավ. «Հա̈յս, իմ գյանկըս քու ծեռկըդ գուդոմ»։ Ա̈դ ասելով ըն մեռավ։