«Գիվընմիշ ըղիր Եգովին վըրըն»

1. ա) Ի՞նչ ումուդ մեզի դըվաձունի Եգովըն։ բ) Ի՞նչ նըշանագա̈գու գիվընմիշ ըլլուշ Եգովին վըրըն։ (Աշեցեկ «Պածադռուտինը»։)

ԵԳՈՎԸՆ, ընեց վեվ-օր ընու հազ գընա̈, դըվաձունի լավ ըլլելիկի ումուդ։ Մոդիգա̈ ըն ժամանագը, եպոր ըն վեռչ տընողա̈ հիվընդուտիննուն, ցավերուն հընու մեռնուշին (Հայտն. 21։3, 4)։ Ընու այչեվուտինով փապուգ թաբիյատ օննող մաշտիկը խեղը ռայ տառծընողըն (Սաղ. 37։9—11)։ Ընչաղ մենկ գայնոնկ ավելի մոդիգ ընգեր ըլլիլ ընու հեդ, քան տա̈ հիմի։ Միր սըյդերը շադ գուրախնոն, եպոր միտկը գընինկ Աստըձուն խոսկ դըվաձին մասին։ Ամա օ՞րի գայնոնկ հավդալ, հընոր ա̈դ ալլայ ըլլողա̈։ Ընու հոմար-օր, Եգովըն ըմըն սըրա գընա̈ ըն, ինչ-օր խոսկ գուդա։ Ընդիա̈լ մենկ գայնոնկ գիվընմիշ ըլլիլb Աստըձուն վըրըն (Սաղ. 27։14)։ Մենկ համպերուտինով հընու ուրախուտինով բեդ գընինկ ըն ժամանագը, եպ Եգովըն ընողա̈ ուր խոսկ դըվաձը (Ես. 55։10, 11)։

2. Ի՞նչպես Եգովըն էրեվծուց, հընոր ուր խոսկին դեյնա̈։

² Եգովըն էրեվծուցաձունի, հընոր ուր խոսկին դեյնա̈։ Ըհըն օրինագմը։ Հայտնություն կըրկին նես կըրվաձա̈ Եգովին խոսկ դըվաձը։ Միր օրերը, ըն ժողվողա̈ մաշտկացը, վերեկնոր «դարպեր ցեղա̈ հընու ազգա̈ին» հընու ըներ մեկհեդ ձառայողըն ուրինը։ Ա̈դ խումպին մասին գաստըվի «մեձ խումպմը մաշտ» (Հայտն. 7։9, 10)։ Չաշաձ-օր, ա̈դ խումպին նես մըդնունգու աշխարին աբռող դարպեր մաշտիկ, ըներ ալլայկը մեգ ընտանիկիմը բեսին, ոյդեխ-օր սեր գա (Սաղ. 133։1; Հովհ. 10։16)։ Հըմա̈լ ըներ աշխուժ քարոզիչին։ Ըներ միշտ բադռաստին բադմուշ ընեց, վեվ-օր կուզա̈ լըսուշ լավ ըլլելիկին մասին (Մատթ. 28։19, 20; Հայտն. 14։6, 7; 22։17)։ Ետե տունկա̈լ մըդնեկկու ա̈դ մեձ խումպին նես, հա̈լբա̈տ-օր տունկա̈լ թոնգ հաշվեկկու ա̈դ ումուդը։

3. Վե՞յնա̈ Սադոնին նըբադագը։

³ Սադոնըն կուզա̈ ըմուն ընուշ, հընոր մենկ միր ումուդը գոյսընինկ։ Ըն կուզա̈ մեզի հավդըծընուշ, հընոր Եգովըն միր մասին միտկ ընիլ չի հընու ուր խոսկ դըվաձը ընող չա̈։ Ա̈դ ընու նըբադագնա̈։ Ետե ըն գայնա մեզի ա̈դու նես հավդըծընիլ, մենկ գոյսընինկկու միր քաջուտինը հընու գայնոնկ վազ օսնիլ Աստըձուն ձառայուշ։ Ա̈դմուն Սադոնըն վերապերվեցավ Իովին հեդ։ Ըն փոռցեց ընու ծեռկըն ալլայ առնուշ, հընոր ըն դավաջանա̈ Եգովին։

4. Ի՞նչ մենկ աշողընկ ա̈ս տասին (Հոբ 1։9—12)։

⁴ Ա̈ս տասին մենկ աշողընկ ինչ ծեվ պոնեծուց Սադոնըն, հընոր ստիբա̈ Իովին, յոն տառնուշ Եգովացըն։ (Գաշտըցեկ Հոբ 1։9—12։) Հըմա̈լ մենկ գաշինկ ինչ մենկ սորվինկկու Իովին օրինագըն, հընու գիմընոնկ տա̈ օրի գարեվորա̈ հիշուշ, հընոր Եգովըն մեզի հազ գընա̈ հընու ըմունա̈լ ըմուն ընողա̈ ուր խոսկ դըվաձը։

ՍԱԴՈՆԸՆ ՓՈՌՑԱ̈ԳՈՒ ԻՈՎԻՆ ՈՒՄՈՒԴԸ ԳԸԴՌՈՒՇ

5, 6. Գայջ ժամանագին նես ի՞նչ ըղավ Իովին հեդ։

⁵ Իովին գյանկը շադ լավեր։ Եգովըն ընու թոնգ հաշվերգու։ Ըն ուներ մեձ հընու ուժեղ ընտանիկ, հըմա̈լ օննըվեր մաշտեր (Հոբ 1։1—5)։ Ամա մեգ օրը նես Իովը գոյսուց հաշվա̈ տա̈ ըմըն ինչը։ Մեմը ըն գոյսուց ուր հարըստուտինը (Հոբ 1։13—17)։ Հեդոա̈լ մեռոն ընու ալլայ դըղա̈կը։ Խոսկերովա̈լ աստըվիլ չի ինչ մեձ ցավ պերա̈գու ձընողնուն ուրինց մեգ դըղուն մեռնուշը։ Աբա ինչկան մեձ ցավ զգացին Իովը հընու ընու գընիգը, եպոր իմացին, հընոր ընեց դասը դըղա̈կնա̈լ մեգընա̈ մեռոն։ Իովը հուսահադվաձեր հընու ինչ ընուշը չիդեր, ըն «բադռեց ուր վըրըն հալավը հընու... ձընգի ընգավ» (Հոբ 1։18—20)։

⁶ Ընչաղ Սադոնըն ըմուն ա̈րավ, հընոր Իովը հիվըննա հընու ցիկեց ընու բադիվը (Հոբ 2։6—8; 7։5)։ Ժամանագին Իովին հարգեյնըգու հընու կուզեյնը ընդի խըրադ (Հոբ 31։18)։ Ամա հեդո ալլայկը ընդի յոն գուդա̈յնը։ Ըն տառցավ ուվեկու բիդու չըլլող մաշտ հընու ընու ախպըյդա̈կը, ընգեյդա̈կը հընու ձառընին բիլա̈ թիթծըմիշ գըլլեյնը ընդի (Հոբ 19։13, 14, 16)։

7. ա) Վո՞ւմ Իովը գայնա̈ր մեղավոր հաշվիլ ուր դանջանկնուն հոմար, ամա ի՞նչ ըն ա̈րավ հեչ։ բ) Աշեցեկ նըգարին վըրըն։ Ի՞նչ գայնա բադահիլ խրիստիաննուն գյանկին նես։

⁷ Սադոնըն ալլայ ըմուն ա̈րավ, հընոր Իովը միտկ ընա̈-օր Աստըձուն ըն դուր կալ չի։ Օրինագ Իովին դըղոցը դունը ըն քագեց ուժեղ քոմիյով (Հոբ 1։18, 19)։ Հըմա̈լ ըն երգընկըն գըրագով վերածուց Իովին սիրիկը հընու չոբոննուն (Հոբ 1։16)։ Իովը գայնա̈ր միտկ ընիլ. «Քոնի-օր քոմին հընու գըրագը երգընկընին՝ ա̈դ գայնա Աստըձմա̈ ըլլիլ։ Բա̈՞լկիտ ես ինչիգովմը ջըղայնծուցի Եգովին»։ Ինչա̈լ-օր Իովին մըտկըն օսներ, ըն օնիձեց հեչ Եգովին։ Ըն հիշերգու ալլայ ըն լավուտինը, ինչ-օր Եգովըն ընու հոմար ըղաձուներ։ Հընու ըն որոշեց, հընոր՝ մեգ տա̈ լավը չա̈-օր ընտունողա̈ Եգովացըն, վադնա̈լ ընտունողա̈։ Ըն աստավ. «Փառկ ըլլիտող Եգովին օնունին» (Հոբ 1։20, 21; 2։10)։ Չաշաձ-օր Իովին փոռցուտիննին շադ ձոնդռեյնը, ըն հավադարիմ մընաց Աստըձուն։ Ամա Սադոնըն եդ գոյնեցավ հեչ։

8. Ա̈լ ի՞նչ Սադոնըն ա̈րավ։

⁸ Սադոնըն կիշուտինմընա̈լ ա̈րավ՝ ըն Իովին իրեկ ընգեյդացը միչոցով ըմուն ա̈րավ-օր, Իովը ուր մասին վադ միտկ ընա̈։ Ա̈դ մաշտիկը էգոն հընու նա̈յրեցին Իովին մեղադռուշ, հընոր ըն մեխկ ըղաձունի հընու ինկը մեղավորա̈ ուր բելընուն նես (Հոբ 22։5—9)։ Ըներ կուզեյնը ընու համոզվեծընուշ, հընոր ետե ըն ինչկանա̈լ լավ կոռձ ըղաձ ըլլի ուր գյանկին նես, Աստըձուն հոմար ա̈դ հաշվի նես չա̈ (Հոբ 4։18; 22։2, 3; 25։4)։ Ըներ կուզեյնը հավդըծընուշ Իովին, հընոր Աստվաձ ընու հազ ընիլ չի, միտկ ընիլ չի ընու մասին հընու ընու ձառայուշը միտկ չունի։ Ընեց աստաձ խոսկերը գայնա̈յնը Իովին օխչուգ ումուդը գըդռիլ։

9. Ի՞նչը Իովին յառդում ա̈րավ ուժեղ հընու քաջ ըլլուշ։

⁹ Բատկերածուցեկ, ինչկան զորեր Իովին։ Ըն նըստաձեր մոխրին նես հընու ցավերը ընու դանջեյնըգու (Հոբ 2։8)։ Ընու ալլայ փոռցուտիննին մեգը միգա̈լին էդվոնց ըղոն։ Ըն գոյսուց ուր ալլայ դըղոցը հընու ընու սիդը արունով լըցվաձեր։ Քոնիմը օր, ըն խոսկմը ասիլ բիլա̈ չեր գայնի։ Հեդոա̈լ ընու «ընգեյդա̈կը» նա̈յրեցին ընու անբադվուշ (Հոբ 2։13—3։1)։ Բա̈լկիտա̈լ ըներ միտկը գընեյնը, հընոր Իովը սուս գեցաձա̈նա, յոն տառցաձա̈ Աստըձմըն։ Ինչկան ըներ սըխալ միտկը գընեյնը։ Իովը կըլեխը վիր ա̈րավ, հընու աշելով ուրինը մեղադռողնուն աչկերուն, աստավ. «Հընչուկ-օր մեռնիմ հեչ հավադարի՜մ մընոմգու Աստըձուն» (Հոբ 27։5)։ Վո՞ւստի Իովը ուներ ա̈դպես քաջուտին հընու ուժ։ Եպոր Իովը չապըն ավել հուսահադվաձեր ըն ուր ումուդը գոյսուց հեչ։ Ըն բեդ գըներ, հընոր Աստվաձ որոշողա̈ ուր բելընին։ Ըն կիդեր, հընոր մեռնիա̈լ Եգովըն ընու սաղծընա̈գու (Հոբ 14։13—15)։

Ի՞ՆՉ ՕՐԻՆԱԳ ՄԵՆԿ ԳԱՌՆՈՒՆԿ ԻՈՎԸՆ

10. Ի՞նչ մենկ սորվինկկու Իովին մասին բադմուտինըն։

¹⁰ Իովին մասին բադմուտինը գերեվծընա̈, հընոր Սադոնըն չի գայնի մեզի ստիբիլ վա̈յ տընուշ Եգովին։ Հըմա̈լ Իովին մասին բադմուտինը գերեվծընա̈, հընոր Եգովըն կիդա̈ ըմըն ինչը միր մասին հընու դեսնուգու ինչի հեդ մենկ ռաստ կուկոնկ։ Հայդցեկ աշինկ ա̈լ ինչ գայնոնկ սորվիլ Իովին մասին բադմուտինըն։

11. Ի՞նչի նես մենկ գայնոնկ համոզվաձ ըլլիլ ետե շարունագինկկու գիվընմիշ ըլլուշ Եգովին վըրըն (Հակոբոս 4։7)։

¹¹ Իովին գյանկը գերեվծընա̈, հընոր ետե մենկ շարունագինկկու գիվընմիշ ըլլուշ Եգովին վըրըն, գոնծընինկ ալլայ միր զորուտիննին հընու Սադոնին առաչը գառնունկ։ Ընչաղ, ինչպես կըրվաձա̈ Աստվաձաշընչին նես, Սադոնըն փախչիգու մեզմըն։ (Գաշտըցեկ Հակոբոս 4։7։)

12. Ի՞նչպես ումուդը, հընոր մեռաձնին սաղնողըն ուժ գուդա̈ր Իովին։

¹² Մեզի բիդուա̈ ուժեղ հավատկ օննուշ, հընոր մեռաձնին սաղնողըն։ Ինչպես մենկ իմըցակ օնցաձ տասըն, Սադոնըն շադ սըրա պոնեծընա̈գու մեռնուշըն վախը, հընոր ստիբա̈ մեզի ինկար էգուշ Աստըձմըն։ Իովին հոմարա̈լ ըն գասեր, հընոր ըն բադռաստա̈ Աստըձուն դավաջանուշ բիլա̈, հընոր խալըսա̈ ուր գյանկը։ Ամա Սադոնըն շադ սըխալվերգու։ Իովը, ըմընա զոր ժամանագնա̈լ, եպոր թըվա̈րգու տա̈ ինկը մեռնողա̈, հավադարիմ մընաց Եգովին։ Ըն կիդեր, հընոր ուր Աստվաձը շադ պարիա̈ հընու ըմըն ինչը շիդգա̈ բիդի։ Ա̈դ շադ ուժ գուդա̈ր Իովին։ Ըն հավդա̈րգու, հընոր ետե Եգովըն ընու սաղ սըրըն յառդում ընա̈ հեչ, ըլլելիկին ըն ընու սաղծընա̈գու։ Իովը հավդա̈րգու, հընոր մեռաձնին սաղնողըն։ Ետե մենկա̈լ ա̈դու հավդոնկ, մեռնուշըն վախնա̈լ չի ստիբիլ մեզի դավաջանուշ Եգովին։

13. Օ՞րի մեզի գարեվորա̈ կիդնուշ Սադոնին խապուշի ծեվերը։

¹³ Ա̈կընսա̈լ Սադոնըն պոնեծընա̈գու նույն խապուշի ծեվերը։ Մեզի գարեվորա̈ լավ կիդնուշ ա̈դ։ Ուշադրուտին տառծուցեկ ընու աստաձ խոսկերուն վըրըն. «Ուր գյանկը խալըսուշի հոմար, մաշտը [մեգ տա̈ Իովը չա̈] ալլայ օննըցաձը գուդա» (Հոբ 2։4, 5)։ Ուրիշ խոսկերով Սադոնըն գասա̈, հընոր շիդագով մենկ Աստըձուն հազ ընիլ չինկ հընու զոր ժամանագը կանա, մենկ գայնոնկ ընդի յոն տառնալ։ Սադոնըն գասա̈, հընոր ինչա̈լ ընինկ, Աստվաձ մեզի հազ ընիլ չի հընու մենկ չինկ գայնի ընու սիդը ուրախծընիլ։ Քոնի-օր մենկ կիդինկ Սադոնին նըբադագնին, մենկ չինկ ուզիլ հավդուշ ընու սուդ աստաձ խոսկերուն։

14. Ի՞նչ բա̈լլի գընա̈ փոռցուտիննուն սըրըն։ Պերեկ օրինագմը։

¹⁴ Փոռցուտիննին յառդում գընին ինկեյս մեզի լավ ջոնչուշ։ Ա̈դծոյ բադահեցավ Իովին հեդը։ Փոռցուտիննին ընու յառդում ա̈րին դեսնուշ ուր թուլ թարաֆնին հընու փոխվուշ։ Օրինագ ըն հասկընցավ, հընոր վերմը դեղ ընու բիդուա̈ հըբայդ չըլլուշ (Հոբ 42։3)։ Մենկա̈լ միր մասին գայնոնկ շադ պոն իմընալ, եպոր կըյնինկ ձոնդռը փոռցուտիննուն նես։ Նիկալայըc, վում-օր խապիս տըրին չաշաձ-օր ձոնդռը հիվոնդեր, գասա̈. «Խապիսը՝ ա̈դ րենգենա̈, վեյնոր գերեվծընա̈ խրիստիանինին իսկագան հադգուտիննին»։ Եպոր բառզ դեսնունկկու միր թուլ թարաֆնին, գայնոնկ ա̈դու հեդ գըռիվ դոնիլ։

15. Վո՞ւմ ծընը մեզի բիդուա̈ լըսուշ հընու օ՞րի։

¹⁵ Գարեվորա̈ լըսուշ Եգովին ծընը, ոչ տա̈ միր դուշմոննուն ծընը։ Եպոր Աստվաձ խոսերգու Իովին հեդ, ըն ընու ուշադիրմը լըսերգու։ Եգովըն յառդում ա̈րավ Իովին շիդագ միտկ ընուշ, ասելով. «Աշա̈ ալլայ իմ շինաձնուս վըրըն։ Տուն դեսնուլ չի՞ս տա̈ իմ մեձ ուժըս։ Ես շադ լավ կիդիմ, ինչ գըլլի քու հեդըդ։ Չըլլի՞ տա̈ տուն միտկը գընիս տա̈ ես մոռցաձիմ քու մասիդ»։ Իովին բադասխանըն գերեվնա̈ր, ինչկան Իովը շընորագալեր Եգովին պարիուտինին հոմար։ Ըն աստավ. «Առաչ ես սադա̈ լըսաձեյ քու մասիդ, ամա հիմի իմ աչկերովըս քեզի դեսնումգու» (Հոբ 42։5)։ Եպոր Իովը ա̈դ խոսկերը աստավ, գերեվնա տա̈ ըն դահա մոխրին նես նըստաձեր հընու ընու ալլայ մարմինը խոցոդաձեր։ Սիդնա̈լ շադ ցավերգու դըղոցը մեռնուշին հոմար։ Չաշաձ ընու-օր Իովին դըրուտինը դահա փոխվաձ չեր, Եգովըն էրեվծուց, հընոր Իովին շադ հազ գընա̈ հընու Իովը ընու դուր կուկա (Հոբ 42։7, 8)։

16. Աշինկնա Եսայիա 49։15, 16, ի՞նչի մասին գարեվորա̈ հիշուշ, եպոր ռաստ կուկոնկ փոռցուտիննուն հեդ։

¹⁶ Ա̈կընսա̈լ մաշտիկը նույն ծեվի վերապերվինգու միր հեդ։ Ըներ ինչիգի դեղ տընիլ չին մեզի։ Միր դուշմոննին ա̈մա̈ղ գընին, հընոր փիս ընին միր գազմագերպուտինին օնունը հընու սուդ պոներ գասին միր մասին (Մատթ. 5։11)։ Ամա Իովին բադմուտինը գերեվծընա̈ Եգովին համոզվաձ ըլլուշը, հընոր փոռցուտինի սըրա մենկ ընու հավադարիմ մընոնկկու։ Երգընկին ըլլող միր Հա̈րը հազ գընա̈ մեզի, հընու հիչ մեգ անկամմը վա̈յցկիլ չի ընեց, վեվ-օր գիվընմիշ գըլլի ընու վըրըն։ (Գաշտըցեկ Եսայիա 49։15, 16։) Աստըձուն դուշմոննին միր մասին ըմըն ծեվի սուդնա̈լ գասին։ Ինչ ծեվիա̈լ ըներ աստըվին, միկ լըսիլ։ Տուռցիյա աբռող, Ջեյմս օնունով ախպորմը ընտանիկը, օնծուց ա̈դ դեսագի զոր փոռցուտիննի։ Ըհըն տա̈ ինչ ըն գասա̈. «Մենկ հասկընցակ հընոր, ետե մենկ լըսինկ, ինչ սուդ պոներ գասին Աստըձուն միլլա̈տին մասին, ա̈դ գայնա թուլգըծընիլ միր հավատկը։ Ա̈դու հոմար մենկ միր ուշադրուտինը տառծուծակ միր հույսին վըրըն, վեյնոր գուդա Եգովըն։ Հընու շարունագեծակ աշխուժ ձառայուշ Եգովին։ Ա̈դ յառդում ա̈րավ մեզի, հընոր գոյսընինկ հեչ միր ուրախուտինը»։ Մենկ օրինագ գառնունկ Իովըն հընու լըսինկկու Եգովին։ Հիչ մեգ սուդմը, վեյնոր գասին Աստըձուն միլլա̈տին մասին, չի գարի ըմուն ընիլ, հընոր մենկ գոյսընինկ միր ումուդը։

ՈՒՄՈՒԴԸ ԳՈՒԺԵՂԾԸՆԱ̈ ԾԵԶԻ

17. Ի՞նչ մենկ սորվինկկու Աստըձուն հավադարիմ ըլլող մաշտկացմըն, վերեկնուն մասին կըրվաձա̈ Եբրայեցիներ 11-րտ կըլխուն։

¹⁷ Սաֆի Իովը չա̈-օր մընաց հավադարիմ շադ զոր փոռցուտիննուն սըրըն։ Պավելը, Եբրայեցիներ կըրկին նես հիշեծընա̈գու Աստըձուն հավադարիմ մաշտկացը մասին, ասելով ընեց մասին «շադ թըվով սպատ» (Եբր. 12։1)։ Ըներ ալլայ օնծուցաձունին շադ ձոնդռը փոռցուտիննի հընու հավադարիմ մընցաձին Եգովին (Եբր. 11։36—40)։ Բեդեֆա՞եր տա̈ ընեց ըղաձ ղուրբոնը։ Հիչ ա̈լ չա̈։ Ըներ օխչուգ սըյդով ումուդ գընեյնը Աստըձուն, չաշաձ-օր ըներ դեսոն հեչ ըն օռտնուտիննին, վեյնոր Աստվաձ խոսկ դըվաձուներ։ Ըներ կիդեյնը, հընոր Եգովին ըներ դուր կուկոն։ Ընդիա̈լ համոզվաձեյնը, հընոր ըն ըմունա̈լ-ըմուն ուր խոսկին դերը գըլլի (Եբր. 11։4, 5)։ Ընեցմըն օրինագ առնելըն մենկա̈լ շարունագինկկու ումուդ ընուշ Եգովին վըրըն։

18. Ի՞նչ մըտկերուդ տըրաձունեկ ընուշ (Եբրայեցիներ 11։6)։

¹⁸ Մենկ գաբռինկ ըն ժամանագ, եպոր օրա̈-օր մաշտկացը ըղաձ կիշուտինը շադընագու (2 Տիմոթ. 3։13)։ Սադոնըն վիրա հառցագվիգու Աստըձուն միլլա̈տին վըրըն։ Ա̈դու հոմարա̈լ մենկ ռաստ կուկոնկ տարբեր ձոնդռը փոռցուտիննուն հեդ։ Ամա «միր հույսը սաղ Աստըձուն վըրընա̈» (1 Տիմոթ. 4։10)։ Հա՛յդցեկ ալլայ միր ուժերը խայջինկ Աստըձուն ձառայուշի հոմար։ Իովին առաձ պաշխիշը, մեզի ումուդ գուդա, հընոր «Եգովըն հասկըննագու ուրիշնուն ցավը հընու մեխկընագու մաշտկացը» (Հակ. 5։11)։ Իովին բես, հավադարիմ ըղեկ Աստըձուն։ Համոզվա՛ձ ըղեկ, հընոր Եգովըն ըմունա̈լ ըմուն գոռտնա̈ ընեց, «վեվ-օր վիրա ա̈մա̈ղ գընա̈ ընու կըդնուշ»։ (Գաշտըցեկ Եբրայեցիներ 11։6։)