ԽՐԻՍՏԻԱՆԻ ԳՅԱՆԿԸ
Եգովըն հազ գընա̈ մակուր մաշտկացը
«Ծեռկեյդ լըվա։ Օդա̈դ մակռա̈։ Դունը ավիլա̈։ Խիջը նեդա̈»։ Շադ ձընողնին ա̈դմուն սորվեծընինգու ուրինց դըղոցը մակուր ըլլուշ։ Ամա առաչինը վեվ կուզա̈, հընոր մենկ ըլլինկ մակուր, ա̈դ սուրպ Աստվաձնա̈ (Ելք 30։18—20; 2Օր 23։14; 2Կթ 7։1)։ Եպոր միր մարմինը հընու հակուստը մակուր բա̈հինկկու, փառկ պերինկկու Եգովին (1Պտ 1։14—16)։ Ի՞նչ հալիա̈ միր դունը հընու ազբարը։ Մենկ ըն մաշտկացը բես չինկ, վերեկը նեդինգու խիջը ջոմպընուն վըրըն հընու պառկերուն նեսը։ Խրիստիաննին ա̈մա̈ղ գընին օխչուգ խեղը մակուր բա̈հուշ, ինչպես ուրինց դունը (Սղ 115։16; Հտն 11։18)։ Ինչպես մենկ վերապերվինկկու մակռուտինին, գերևնա ընդի տա̈ ներ նեդինկկու կանֆետի թըխտերը, բուտիլկընին հընու գիվը։ Ըմըն դեղ կուզինկ մեզի ըմուն բա̈հուշ, հընոր մեզի ջոնչին ինչպես Աստըձու ձառայողնուն (2Կթ 6։3, 4)։
ԱՇԱ̈ ԴԵՍՎԱՑԿԸ «ԱՍՏՎԱՁ ՀԱԶ ԳԸՆԱ̈ ՄԱԿՈՒՐ ՄԱՇՏԿԱՑԸ» ՀԸՆՈՒ ԲԱԴԱՍԽԱՆԱ̈ ԻՍԱ ՀԱՌՑԵՐՈՒՆ՝
Ի՞նչ մահանա գայնա կըդնուլ ըն, վեվ-օր ուր օննըցաձը մակուր բա̈հիլ չի։
Ինչպե՞ս Մաիսեյին օրենկըն բա̈լլիա̈, հընոր Եգովըն հազ գընա̈ մակռուտին։
Ինչպե՞ս գարելիա̈ ըռոնց խոսկ փառկ պերուշ Եգովին։
Ինչպե՞ս ես գայնոմ էրևծընիլ, հընոր Եգովին բես հազ գընիմ մակռուտին