«Ի՞նչպես սաղնոնգու մեռաձնին»

1, 2. Օ՞րի ալլայ խրիստիաննուն հեդաքըրկիր ըլլողա̈ իմընուշ երգընկին սաղնուշին մասին։

Ա̈ԿԸՆՍ Եգովին ձառայողնուն շադերը խողուն վըրըն միշտ աբռուշի ումուդ ունին, ամա նըշոն տըրվաձ խրիստիաննին երգընկին սաղնուշի ումուդ ունին։ Օ՞րի Պավելին աստաձ խոսկերը հեդաքըրկիր ըլլողըն խրիստիաննուն, վերեկնոր խողուն վըրըն աբռուշի ումուդ ունին։ Ընու հոմար-օր երգընկին սաղնուշը պերա̈գու օռտնուտին ալլայ հավադարիմ մաշտկացը։ Ընդի, ինչ ումուդ օննոնկա̈լ, երգընկին սաղնուշը հեդաքըրկիր ըլլողա̈ միր հոմար։

² Աստվաձ ուր սուրպ ուժին միչոցով դիռտմերգու վերմը Իսուսին աշագեռտնուն, հընոր ըներ կըրին երգընկին աբռուշի ումուդին մասին։ Օրինագ, Իոանը կըրեց. «Հիմի մենկ Աստըձուն դըղա̈կնինկ, ամա դահա չիդինկ, ինչ դեսագի մենկ ըլլողընկ։ Մենկ սադա̈ կիդինկ-օր, եպոր Իսուսը կա, մենկ ընու բես գըլլինկ» (1 Հովհ. 3։2)։ Այսինկըն, նըշոն տըրվաձ խրիստիաննին չիդին, ինչ դեսագի ըներ գըլլին, եպոր սաղնոն հոկեվոր մարմընով։ Ամա եպոր ըներ գառնուն ուրինց պաշխիշը, ուրինց աչկերով դեսնունգու Եգովին։ Աստվաձաշընչին նես ըմըն ինչը կըրվաձ չա̈ երգընկին սաղնուշին մասին, ամա վերմը պոն մենկ գայնոնկ հասկըննալ Պավելին աստաձ խոսկերըն։ Նըշոն տըրվաձնին ըլլողըն Խրիստոսին հեդ, «եպոր ըն վերածընա̈ ալլայ կառավարուտիննին, իշխանուտիննին հընու ուժերը»։ Ա̈դտի ավել «վեռչին դուշմոնը, մեռնուշը, վերածըվի բիդի»։ Վեռչը վեռչով Իսուսը հընու ընու հեդ ըլլողնին գուդոն իշխանուտինը Եգովին (1 Կորնթ. 15։24—28)։ Ինչկա՜ն մեձ ուրախուտին ա̈դ ալլայնացը պերա̈գու։b

3. Աշինկնա 1 Կորնթացիներ 15։30—32-ը, ի՞նչպես Պավելին յառդում գըներ ումուդը, հընոր մեռաձնին սաղնողըն։

³ Պավելը հավդա̈րգու, հընոր մեռաձնին սաղնողըն։ Ա̈դ ընու ուժ գուդա̈ր դարպեր զորուտիննի օնծընուշ։ (Գաշտըցեկ 1 Կորնթացիներ 15։30—32։) Պավելը կըրեց կարինֆյաննուն. «Ըմըն օր ես դեսնումգու, ինչպես գայնոն ինձի սպոննիլ»։ Ա̈դտի ղաիր ըն աստավ. «Ես... Էֆես քաղակին գենտանիկնուն հեդ գըռիվ դոնեյգու»։ Բա̈լկիտ, Պավելը կուզեր ասուշ, հընոր ընու սաի բիդվընա̈րգու գենտանիկնուն հեդ գըռիվ դոնուշ Էֆես քաղակին ստադիոնին պեմին (2 Կորնթ. 1։8; 4։10; 11։23)։ Գամա̈լ ըն կուզեր ասուշ, հընոր գըռիվ դոներգու չար իուդեյնուն հընու ուրիշ մաշտկացը հեդ, վերեկնոր գենտանիկնուն լըմոնեյնըգու (Գործ. 19։26—34; 1 Կորնթ. 16։9)։ Ինչա̈լ ըլլեր հեչ, Պավելը ռաստ կուկա̈ր փիս փոռցուտիննուն հեդ։ Չաշաձ ա̈դու, ըն համոզվաձեր, հընոր ըլլելիկին լավ գյանկ գոննա (2 Կորնթ. 4։16—18)։

4. Ի՞նչպես սաղնուշին մասին ումուդը գուժեղծընա̈ խրիստիաննուն հավատկը։ (Աշեցեկ ժուռնալին վըրաի նըգարը։)

⁴ Մենկ շադ զոր ժամանագ գաբռինկ։ Վերմը միր քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը բելի նես կըյնին օրենկ խախտող մաշտկացը հոմար։ Վերմը գաբռին ընդեխ, ոյդեխ գըռիվ գեշտա։ Վերմընա̈լ գաբռին ըն երգիրնուն, ոյդեխ-օր միր կոռձը փագաձունին գամա̈լ ղեգավայնին չին թողուլ Եգովին ձառայողնուն ազադ քարոզուշ։ Ուրինց հավատկին հոմար ընեց գայնոն խապիս տընիլ։ Ա̈դտի ավել, ըներ գայնոն ուրինց գյանկը գոյսընիլ։ Չաշաձ ա̈դու, միր քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը շարունագինգու ձառայուշ Եգովին հընու ա̈դով մեզի լավ օրինագ գերեվծընին։ Ըներ օխչուգ սըյդով համոզվաձին, հընոր ա̈ս աշխարին գոյսընինա̈լ ուրինց գյանկը, Եգովըն սըրըմընա̈լ պաշխա̈գու ընեց գյանկ ներ աշխարին։

5. Վե՞ր սըխալ միտկ ընուշի ծեվը գայնա թուլգըծընիլ միր հավատկը սաղնուշին մասին։

⁵ Պավելը թա̈մբա̈ գըներ, հընոր քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը միտկ ընին հեչ միգա̈լ մաշտկացը բես, վերեկնոր գասեյնը. «Մեռաձնին-օր սաղնող չին, «հայդցեկ ուդինկ հընու խըմինկ, քոնի-օր էկուց մեռնինկկու»»։ Ա̈դմուն միտկ ընուշի ծեվը առաչա̈լ գա̈ր։ Բա̈լկիտ, Պավելը գասեր ըն, ինչ-օր կըրվաձա̈ Եսայիա 22։13-ին։ Ընդեխ գաստըվի իզրաիլտյաննուն մասին, վերեկնոր հեռըցաձեյնը Աստըձմըն հընու սադա̈ ուրինց քեյֆին հոմար գաբռեյնը։ Այսինկըն, ըներ միտկը գընեյնը ըմուն, ինչպես-օր ա̈կընս շադերը միտկը գընին «Գյանկը մեգ բոյմը քեզի դըվվըվաձա̈, աբռա̈ ուզաձիդ բես»։ Ամա Աստվաձաշընչըն մենկ կիդինկ, հընոր ա̈դպես միտկ ընուշի ծեվը իզրաիլտյաննուն վադ դըրուտինի նես ցիկեց (2 Տար. 36։15—20)։

6. Օ՞րի միր սաղնուշին մասին ումուդը դիռտմողա̈ մեզի լավ ընգեր ընդռուշ։

⁶ Մենկ հավդոնկկու, հընոր Եգովըն սաղծընողա̈ մեռաձ մաշտկացը։ Ընդի մեզի բիդուա̈ ուշադիր ըլլուշ, վում հեդ մենկ ընգերուտին գընինկ։ Կարինֆ աբռող ախպըյդա̈կը ընգերուտին ընող չեյնը ընեց հեդ, վեվ չեր հավդալ, հընոր մեռաձ մաշտիկը սաղնողըն, հընու գաբռեյնը սադա̈ ուրինց քեյֆին հոմար։ Մենկա̈լ ա̈կընսվա օրը ընգերուտին ընող չինկ ըն մաշտկացը հեդ, վերեկնոր ըլլելիկին մասին միտկ ընիլ չին հընու գաբռին սադա̈ ուրինց քեյֆին հոմար։ Ընու հոմար-օր ա̈դպես մաշտկացը հեդ ընգերուտինը գայնա վադ ազդիլ միր վըրըն հընու դիռտմիլ մեզի ընուշ ըն, ինչ-օր զըզվելիա̈ Աստըձուն հոմար։ Ընդի Պավելը գասեր խրիստիաննուն. «Շիդգըվեցեկ հընու շիդագը ա̈րեկ, միկ մեխկ ընիլ» (1 Կորնթ. 15։33, 34)։

Ի՞ՆՉ ՄԱՐՄԸՆՈՎ ԸՆԵՐ ՍԱՂՆՈՂԸՆ

7. Աշինկնա 1 Կորնթացիներ 15։35—38-ը, սաղնուշին մասին, ի՞նչ հառցեր վերմը մաշտիկ գայնա̈յնը դալ։

⁷ Գաշտըցեկ 1 Կորնթացիներ 15։35—38. Սաղնուշին մասին հավատկը թուլգըծընուշի հոմար, մեգը գայնա̈ր հայծընիլ. «Ի՞նչպես մեռաձնին սաղնողըն։ Ի՞նչ դեսագ մարմընով ըներ սաղնողըն»։ Լավ գըլլի միտկ ընուշ, ինչպես Պավելը բադասխանեց ա̈դ հառցին։ Ա̈կընս շադերը դարպեր դեսագ հասկըննոնգու, ինչ գըլլի մաշտուն հեդ մեռաձըն հեդո։ Ամա ի՞նչ սորվեծընա̈գու Աստվաձաշունչը։

8. Վե՞ր օրինագը յառդում գընա̈ մեզի հասկըննուշ, ինչ դեսագ գըլլի երգընկին սաղնուշը։

⁸ Եպոր մաշտը մեռնիգու, ընու մարմինը փըտիգու։ Ամա Եգովըն, վեյնոր ինչիգ չոննըցաձ դեղըն շինաձունի աշխարը հընու ալլայ, ինչ-օր գա, գայնա սաղծընիլ մաշտուն (Ծննդ. 1։1; 2։7)։ Պավելը, եպոր գասա̈ երգընկին սաղնուշին մասին, պերա̈գու ցորինին հեդ գաբվաձ օրինագմը։ Ա̈դ օրինագը գերեվծընա̈, հընոր Աստըձուն բիդու չա̈ սաղծընուշ մաշտուն նույն դեսագ մարմընով։ Օրինագ, եպոր ցորինը կըյնի խեղը, ընդի ներ ֆիդա̈ պուսնիգու, վեյնոր հին ցորինին հիչ լըմոնիլ չի։ Ա̈դ օրինագին միչոցով, Պավելը էրեվծուց, հընոր Աստվաձ գայնա դալ մաշտուն «մարմին ուր ուզաձին բես»։

9. Ինչի՞ մասին գաստըվի 1 Կորնթացիներ 15։39—41-ին։

⁹ Գաշտըցեկ 1 Կորնթացիներ 15։39—41. Պավելը ուշադրուտին տառծընա̈գու, հընոր Եգովին շինաձը հըրաշալիա̈ հընու մեգը միգա̈լըն դարպերվիգու։ Օրինագ, գենտանիկը, ջընչխուգնին, ծըգները ունին դարպեր դեսագի մարմին։ Պավելը գասա̈, հընոր լուսնյագը լըմոնիլ չի արեվին հընու «մեգ աստխը միգա̈լ աստխըն դարպերվիգու ուր փառկով»։ Կիդնագաննին գասին, հընոր երգընկին դարպեր աստխեր գոն։ Վերմը մեձին, վերմը բիջիգ, վերմընա̈լ գարմիրին, ջերմագին գամ տեղինին։ Օրինագ, ինչպես միր արեվը։ Շադ սըրա ա̈դ դարպերուտինը մենկ չինկ գայնի դեսնուլ միր աչկերով։ Հըմա̈լ Պավելը կըրա̈գու, հընոր «գա հոկեվոր, գա ֆիզիչեսկի մարմին»։ Ի՞նչ ըն կուզա̈ ա̈դով ասուշ։ Ըներ, վեվ-օր գաբռին խողուն վըրըն, ունին ֆիզիչեսկի մարմին։ Ըներա̈լ, վեվ-օր գաբռին երգընկին, օրինագ հըրեշտագնին, ունին հոկեվոր մարմին։

10. Ի՞նչ մարմին օննողըն ըներ, վեվ-օր սաղնողըն երգընկին աբռուշի հոմար։

¹⁰ Աշեցեկ, ինչ Պավելը կըրա̈գու հեդո. «Ա̈դմունա̈լ մեռաձնուն սաղնուշը։ Ցոնվիգու փըտող մարմինը, սաղնագու չըփըտող»։ Հա̈լբա̈տ, եպոր մաշտը մեռնիգու, ընու մարմինը փըտիգու հընու խեղ տառնագու (Ծննդ. 3։19)։ Ա̈դմունա̈նա, եպոր մաշտը սաղնա, ի՞նչպես ընու մարմինը տառնողա̈ «չըփըտող»։ Ա̈ստեղ Պավելը ասիլ չի ըն մաշտկացը մասին, վերեկնուն սաղծուցին Իլյըն, Ելիսեյը հընու Իսուսը։ Ա̈դ մաշտիկը սաղնուշըն հեդո գաբռեյնը խողուն վըրըն։ Ըն գասա̈ ընեց մասին, վում Աստվաձ սաղծընա̈գու երգընկին աբռուշի հոմար հընու վում ըն գուդա «հոկեվոր մարմին» (1 Կորնթ. 15։42—44)։

11, 12. Սաղցաձըն ետկը, ի՞նչ ըղավ Իսուսին հեդ հընու ի՞նչ գըլլի նըշոն տըրվաձնուն հեդ։

¹¹ Եպոր Իսուսը գաբռեր խողուն վըրըն, ըն ուներ ֆիզիչեսկի մարմին։ Ամա սաղցաձըն հեդո, ըն օննըցավ հոկեվոր մարմին հընու եդ էլավ երգինկը։ Ըմունա̈լ նըշոն տըրվաձ խրիստիաննին, սաղցաձըն հեդո առնողեյնը հոկեվոր մարմին երգընկին աբռուշի հոմար։ Պավելը պածադռա̈գու. «Ինչպես-օր մենկ խողըն շինվաձ մարմին ունեյկը, ըմունա̈լ օննողընկ երգընկին աբռուշի հոմար մարմին» (1 Կորնթ. 15։45—49)։

¹² Գարեվորա̈ հիշուշ, հընոր սաղցաձըն ետկը, Իսուսը ա̈լ չուներ ֆիզիչեսկի մարմին։ Վեռչը Պավելը կըրա̈գու, օրի ա̈դ ա̈դպես ըլլողեր. «Ֆիզիչեսկի մարմին օննողնին չին գայնի առնուլ [երգընկին ըլլող] Աստըձուն Թակավորուտինը» (1 Կորնթ. 15։50)։ Ա̈դու հոմարա̈լ ապոստըլնին հընու ուրիշ նըշոն տըրվաձ խրիստիաննին երգընկին սաղցաձըն ետկը, չին գարի օննալ ֆիզիչեսկի մարմին, վեյնոր փըտիգու։ Վե՞ր ժամանագ ըներ սաղնողեյնը։ Պավելը աստավ, հընոր ա̈դ ըլլող չա̈ համան ընեց մեռաձըն ետկը, ամա ըլլողա̈ ըլլելիկին։ Ըն ժամանագ, եպոր Պավելը կըրերգու 1 Կորնթացիներ նամագը, վերմը Իսուսին աշագեռտնին մեռաձեյնը, օրինագ ապոստըլ Իակըվը (1 Կորնթ. 15։6; Գործ. 12։1, 2)։ Դահա միգա̈լ նըշոն տըրվաձնինա̈լ մեռնողեյնը։

ՄԵՌՆՈՒՇԻՆ ՀԱԽՏՈՒՇԸ

13. Ի՞նչ ըլլողեր Իսուսին էգաձ սըրըն։

¹³ Հըմ Իսուսը, հըմա̈լ Պավելը գասեյնը, ինչ ըլլի բիդի ըլլելիկին Խրիստոսին էգաձ սըրըն։ Ա̈դ սըրըն օխչուգ աշխարին վըրըն ըլլողըն գըռիվնի, երգրաշառժնի, հիվընդուտին հընու ուրիշ փիս բելընի։ Մենկ դեսնունկկու, հընոր ա̈դ Աստվաձաշընչին խոսկերը նա̈յրեցին գադարվուշ 1914 թըվըն։ Հըմա̈լ Իսուսը ուշադրուտին տառծուց, հընոր ընու էգաձ սըրըն Թակավորուտինին մասին պարի խաբարը «քարոզվի բիդի օխչուգ աշխարին, հընոր ըմըն մեգ ազգը լըսա̈ ըն, հընու ընչաղ կուկա վեռչը» (Մատթ. 24։3, 7—14)։ Պավելնա̈լ կըրաձեր, հընոր «Դիրեչը էգաձ սըրըն» Աստվաձ սաղծընողա̈ նըշոն տըրվաձ խրիստիաննուն, վերեկնոր մեռաձին (1 Թեսաղ. 4։14—16; 1 Կորնթ. 15։23)։

14. Ի՞նչ գըլլի նըշոն տըրվաձ խրիստիաննուն հեդը, վերեկնոր մեռնինգու Խրիստոսին էգաձ ժամանագըն։

¹⁴ Ա̈կընս նըշոն տըրվաձ խրիստիաննին, եպոր մեռնինգու համան սաղնոնգու երգընկին աբռուշի հոմար։ Ա̈դ մենկ դեսնունկկու Պավելին աստաձ խոսկերըն։ 1 Կորնթացիներ 15։51, 52-ին կըրվաձա̈. «Մենկ ալլայկըս մեռաձ մընող չինկ, ամա ըմըն ինչը փոխվի բիդի համան, աչկեյս բիլլա̈ թեյտուշ ժըմըննող չինկ, եպոր լըսվի վեռչին դուդուկին ծընը»։ Պավելին կըրաձ խոսկերը ա̈կընս գադարվի՜նգու։ Խրիստոսին ախպըյդա̈կը սաղնուշըն ետկը մեձ ուրախուտին գըզգոն, ընու հոմար-օր ըներ միշտ Դիրեչը յոնը ըլլողըն (1 Թեսաղ. 4։17)։

15. Ի՞նչ կոռձ ընողըն նըշոն տըրվաձնին սաղցաձըն ետկը։

¹⁵ Ի՞նչ կոռձ ընողըն նըշոն տըրվաձ խրիստիաննին սաղնուշըն ետկը։ Իսուսը ընեց աստավ. «Ըն, վեվ-օր հախտա̈ հընու ընա̈ մինչեվ վեռչ աստաձըս, գառնու ինձմըն իշխանուտին միլլա̈տին վըրըն, ինչպես ես առի ըն իմ Հոյսմըն։ Ըն չոբնողա̈ ընեց էրգատա̈ պըրով հընու գոդռողա̈ ընեց ինչպես ջոռա̈ շինվաձ օմոննին» (Հայտն. 2։26, 27)։ Իսուսին այչեվուտինով, նըշոն տըրվաձնին չոբնողըն ազգերը էրգատա̈ պըրով (Հայտն. 19։11—15)։

16. Ի՞նչպես մաշտիկ հախտողըն մեռնուշը։

¹⁶ Նըշոն տըրվաձ խրիստիաննին հախտողըն մեռնուշը (1 Կորնթ. 15։54—57)։ Սաղնուշին խատեր, Առմագեդոնին գըռվին սըրըն նըշոն տըրվաձնին յառդում ընողըն մակռուշ չարուտինը խողուն վըրայըն։ Միլլիոնիշի միգա̈լ խրիստիաննին օսնողըն «մեձ նեղուտինը», ըներ աբռողըն ներ աշխարին հընու ուրինց աչկերով դեսնողըն, ինչպես հախտըվի բիդի մեռնուշը։ Առաչ աբռող միլլիոնիշի մաշտիկ սաղնողըն (Հայտն. 7։14)։ Մեմը բատկերածուցեկ, ինչկա՜ն ուրախուտին պերողա̈ ա̈դ հախտանագը։ (Գործ. 24։15)։ Ըներ, վեվ-օր մինչեվ վեռչ հավադարիմ մընոն Եգովին, հախտողըն մեռնուշը, վեյնոր էգաձա̈ Ադամացըն։ Ըներ գայնոն միշտ աբռիլ։

17. Աշինկնա 1 Կորնթացիներ 15։58-ը, ի՞նչ մեզի բիդուա̈ ընուշ։

¹⁷ Ըմըն մեգ խրիստիանինը շընորագալ ըլլողա̈ սաղնուշին մասին սիդ դըվող խոսկերուն հոմար, վերեկնոր կըրեց Պավելը Կարինֆ աբռող խրիստիաննուն դեյ։ Մենկ շադ բատճառնի ունինկ ուշադիր ըլլուշ Պավելին աստաձ խոսկերուն. «Ըմըն սըրա Աստըձուն կոռձին նես ըղեկ»։ (Գաշտըցեկ 1 Կորնթացիներ 15։58։) Ընինկնա Պավելին աստաձին բես, գայնոնկ համոզվաձ ըլլիլ, հընոր դեսնունկկու հըրաշալի ուրախ գյանկը։ Մենկ մինչեվ վեռչ բատկերածընիլ չինկ գայնի, ինչկան լավ ըլլողա̈ միր գյանկը ըլլելիկին հընու ա̈դ էրեվծընողա̈, հընոր միր «ըղաձ ա̈մա̈ղը բարաբ չա̈ Աստըձուն հոմար»։