Ուժեղմը պըռըվեցեկ ծիր ումուդըն

1. Ի՞նչ ումուդ մեզի դըվաձունի Եգովըն։

ԵԳՈՎԸՆ մեզի ումուդ դըվաձունի, հընոր գայնոնկ միշտ աբռիլ։ Վերմը ումուդ ունին միշտ աբռուշ երգընկին (1 Կորնթ. 15։50, 53)։ Ամա մաշտկացմըն շադերը ումուդ գընին, հընոր միշտ աբռողըն խողուն վըրըն, ըլլողըն առոխչ հընու բախտավեր (Հայտն. 21։3, 4)։ Ինչա̈լ ումուդ օննոնկ, աբռուշ երգընկին տա̈ խողուն վըրըն, միր հոմար ա̈դ շադ թոնգա̈։

2. Օ՞րի մենկ ումուդ ընուշի բատճառ ունինկ։

² Աստվաձաշընչին նեսը «ումուդ ընուշ» խոսկը նըշանագա̈գու բեդ ընուշ լավուտինմը։ Մենկ համոզվաձինկ, հընոր միր ումուդը ըմունա̈լ ըմուն գըլլի, ընու հոմար-օր ըն դըվաձունի Եգովըն (Հռոմ. 15։13)։ Մենկ կիդինկ, հընոր Աստվաձ ըմըն սըրա ուր խոսկին դեյնա̈ (Թվեր 23։19)։ Հընու մենկ համոզվաձինկ, հընոր Եգովըն հըմ կուզա̈, հըմա̈լ հընարավորուտին ունի ալլայ ուր խոսկ դըվաձը ընուշ։ Ընդի միր ումուդը մուրազ չա̈, ընու հոմար-օր մենկ ումուդ ընուշի բատճառ ունինկ։

3. Ինչի՞ մասին խոսողընկ ա̈ս տասին (Սաղմոս 27։14)։

³ Երգընկին ըլլող միր Հա̈րը հազ գընա̈ մեզի հընու կուզա̈-օր մենկ ումուդ ընինկ ուրինը։ (Գաշտըցեկ Սաղմոս 27։14։) Ըմըն սըրա միր ումուդը Եգովին վըրըն տընինկնա, ա̈դ յառդում գընա̈ մեզի օնծընուշ զորուտիննին հընու մենկ գոյսընիլ չինկ միր ուրախուտինը, քոնի-օր կիդինկ-օր առաչը լավ գյանկ բեդ գընա̈։ Ընդի հայդցեկ աշինկ, ինծոյ ումուդը մեզի բաշտպանա̈գու։ Մեմը մենկ գաշինկ, օրի ումուդը գարելիա̈ համեմադուշ յակըրին հընու շլեմին հեդ։ Ետկընա̈լ խոսինկկու, ինծոյ գայնոնկ ուժեղծընիլ միր ումուդը։

ՄԻՐ ՈՒՄՈՒԴԸ ԼԸՄՈՆԻԳՈՒ ՅԱԿԸՐԻՆ

4. Օ՞րի ումուդը գարելիա̈ համեմադուշ յակըրին հեդ (Եբրայեցիներ 6։19)։

⁴ Պավելը եվրեյնուն կըրաձ նամագին նես ումուդը համեմադեց յակըրին հեդ։ (Գաշտըցեկ Եբրայեցիներ 6։19։) Ըն թեզ-թեզ բառախոտով դեղ գեշտա̈ր։ Ընու հոմար կիդեր, ինչպես յակըրը խալըսա̈գու բառախոտը, հընոր քոմին յոն դոնա̈ հեչ։ Սըրըմը, եպոր ձովուն դալղընին շադըծոն, ըն դեսավ, ինչպես մարյակնին «վախեյնըգու, հընոր բառախոտը գուտտա ղաշերուն, ընդի բառախոտին նեսըն չեյս յակըր ցիկեցին» (Գործ. 27։29, 39—41)։ Փոռցուտիննուն սըրընա̈լ ումուդը յակըրին բես յառդում գընա̈ պըռըվուշ Եգովացըն, հընոր մեզի յոն դոնա̈ հեչ։ Ումուդին խատեր մենկ գայնոնկ տըմ առնուլ փիս փոռցուտիննին, քոնի-օր մենկ կիդինկ, հընոր վեռչը ալլայ լավ ըլլողա̈։ Իսուսը թա̈մբա̈ ա̈րավ, հընոր միր էդվոնցը ըյնողըն (Հովհ. 15։20)։ Ընդիա̈լ մեզի բիդուա̈ խորգըն միտկ ընուշ Եգովին դըվաձ պաշխիշին մասին։ Ա̈դ յառդում գընա̈ մեզի, հընոր ջիշտ ջոմպացըն յոն էշտոնկ հեչ։

5. Եպոր Իսուսին կուզեյնը սպոննուշ, ի՞նչպես ումուդը ուժ գուդա̈ր ընու։

⁵ Ի՞նչպես ումուդը յառդում ա̈րավ Իսուսին հավադարիմ մընուշ Եգովին, չաշաձ-օր ինկը կիդեր, հընոր դանջանկով մեռնողա̈։ Միր թըվարգուտինի 33 թըվի Պյատիդեսյատնիցին Պյոտըռը հիշեծուց Սաղմոս կըրկին նես կըրվաձ Մեսսիին մասին պռառոչեստվըն։ Ընդեխ բադմըվիգու ընու մասին, ինչկան հանգիստ հընու համոզվաձեր Իսուսը։ Ըն աստավ. «Ես գաբռիմ ումուդով, ընու հոմար-օր տուն վա̈յցկիլ չիս ինձի մեռելնեցին հընու քեզի հավադարիմ ըլլողին թողուլ չիս, հընոր փըտի։ [...] Եպոր ես քու յոնդ ըլլիմ, տուն լիկծընիսկու իմ սիդըս ուրախուտինով» (Գործ. 2։25—28; Սաղ. 16։8—11)։ Իսուսը կիդեր, հընոր ուրինը դանջուշով սպոննողըն, ամա համոզվաձեր, հընոր Աստվաձ ընու սաղծընողա̈ հընու ըն, առաչվոն բես, գայնողա̈ մոդիգ ընգերուտին ընիլ երգընկին ըլլող Հորը հեդ (Եբր. 12։2, 3)։

6. Ի՞նչ աստավ մեգ ախպա̈րմը ումուդին մասին։

⁶ Ումուդին խատեր միր քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը փոռցուտիննուն սըրըն տըմըշխի մընոնգու։ Ըհըն Աստըձուն հավադարիմ ձառայող Լենառդ Չինին օրինագը, վեյնոր գաբռեր Անգլիյա։ Առաչին համաշխարաին գըռվին սըրըն ընու խապիս տըրին, ընու հոմար-օր պանագ կընաց հեչ։ Էրգու օմիս ընու առանծին օդիմը նես պըռնաձունեյնը։ Հեդոա̈լ ընու զորովըն պոնեծընեյնըգու։ Սողը ըն կըրեց. «Ըն, ինչ-օր իմ հեդըս բադահեցավ, յառդում ա̈րավ ինձի հասկըննուշ, հընոր տըմըշխի ըլլուշի հոմար մեզի բիդուա̈ ումուդը։ Մենկ ունինկ Իսուսին, ապոստըլնուն հընու պռառոկնուն օրինագնին։ Հըմա̈լ մեզի ուժ գուդա Աստվաձաշընչին խոսկ դըվաձը։ Ա̈դ ալլայ մեզի գուդա հըրաշալի ումուդ հընու ուժ, հընոր մընոնկ տըմըշխի»։ Լենառդին հոմար ումուդը յակըրի բեսեր։ Ա̈դմունա̈լ ըն գայնա ըլլիլ միր հոմար։

7. Ի՞նչպես փոռցուտիննուն սըրըն միր ումուդը գուժեղնա (Հռոմեացիներ 5։3—5; Հակոբոս 1։12)։

⁷ Միր ումուդը ավելի գուժեղնա, եպոր մենկ գոնծընինկ փոռցուտիննին հընու դեսնունկկու, ինչպես Եգովըն յառդում գընա̈ մեզի։ (Գաշտըցեկ Հռոմեացիներ 5։3—5; Հակոբոս 1։12։) Ընչաղ միր ումուդը ավելի ուժեղ տառնագու, քան տա̈ ըն սըրըն, եպոր մենկ առաչին անկամ լըսեցակ պարի խաբարը։ Սադոնըն կուզա̈, հընոր փոռցուտիննին հեռըծընին մեզի Աստըձմըն։ Ամա Եգովին յառդումով, մենկ գայնոնկ ըմըն ինչը օնծընիլ։

ՄԻՐ ՈՒՄՈՒԴԸ ԼԸՄՈՆԻԳՈՒ ՇԼԵՄԻՆ

8. Օ՞րի ումուդը գարելիա̈ համեմադուշ շլեմին հեդ (1 Թեսաղոնիկեցիներ 5։8)։

⁸ Հըմա̈լ Աստվաձաշունչը համեմադա̈գու ումուդը շլեմին հեդ։ (Գաշտըցեկ 1 Թեսաղոնիկեցիներ 5։8։) Գըռվի սըրա շլեմը բաշտպաներգու զինվորին կըլեխը։ Քոնի-օր մենկ հոկեվոր գըռվին նեսնինկ, մեզի գարեվորա̈ բաշտպանուշ միր միտկը Սադոնին ազդեցուտինըն։ Միր միտկ ընուշի ծեվը զայ ընուշի հոմար Սադոնըն պոնեծընա̈գու փառչըմը մըտկեր հընու փոռցուտիննի։ Ինչպես-օր շլեմը բաշտպաներգու զինվորին կըլեխը, ըմունա̈լ ումուդը բաշտպանա̈գու միր միտկ ընուշի ծեվը, հընոր հավադարիմ մընոնկ Եգովին։

9. Ի՞նչ գյանկով գաբռին ըն մաշտիկը, վերեկնոր միշտ աբռուշի ումուդ չունին։

⁹ Միշտ աբռուշի ումուդը յառդում գընա̈ մեզի շիդագ որոշումնի ընուշ։ Միր ումուդը թուլընանա հընու թողունկնա, հընոր մաշտկացը միտկ ընուշի ծեվը ազդա̈ միր վըրըն, մենկ գոյսընինկկու միշտ աբռուշի ումուդը։ Հիշինկ, ինչ ըղավ Կարինֆ աբռող վերմը խրիստիաննուն հեդ։ Ըներ ա̈լ հավդալ չեյնը, հընոր մեռաձ մաշտիկը սաղնողըն (1 Կորնթ. 15։12)։ Պավելը կըրեց, հընոր վեվ-օր չունի միշտ աբռուշի ումուդ, գաբռի սադա̈ ա̈կընսվոն օրով (1 Կորնթ. 15։32)։ Ա̈կընս շադ մաշտիկ, վերեկնոր ումուդ չունին, հընոր Աստըձուն խոսկ դըվաձը ըլլողա̈, գաբռին ուրինց քեյֆին հոմար հընու ա̈մա̈ղ գընին առնուշ ա̈ս գյանկըն, ինչ-օր գայնոն։ Ամա մենկ համոզվաձինկ, հընոր Աստըձուն խոսկ դըվաձը ըլլողա̈։ Գարելիա̈ ասուշ, հընոր ումուդը միր հոմար շլեմի բեսա̈։ Ըն բաշտպանա̈գու միր միտկ ընուշի ծեվը, հընոր մենկ ընինկ հեչ միր մարմընին ուզաձը, քոնի-օր ա̈դ քագա̈գու միր ընգերուտինը Եգովին հեդ (1 Կորնթ. 15։33, 34)։

10. Ի՞նչպես ումուդը բաշտպանա̈գու մեզի սուդ մըտկերըն։

¹⁰ Ումուդին շլեմը գայնա բաշտպանիլ մեզի, հընոր միր մոդ միտկ առաչ կա հեչ տա̈, ինչա̈լ ընինկ, Եգովին հոմար լավ մաշտ չինկ գայնի ըլլիլ։ Օրինագ, մեգը գայնա ասիլ. «Ես հավեռժ գյանկ օննալ չիմ գայնի։ Ես ա̈դու առժանի չիմ։ Ես գյանկի օրում չիմ գարի աբռիլ Աստըձուն տըրաձ ալլայ օրենկներով»։ Հիշեցեկ, հընոր մոդավորաբես ա̈դմուն խոսկեր Էլիֆազը գասեր Իովին։ Ըն կոյա̈ սիդ դըվուշ էգաձեր։ Էլիֆազը հայծուց. «Ի՞նչպես մաշտը, վեյնոր մեռնողա̈, գայնա մակուր ըլլիլ»։ Ա̈դտի ղաիր, ըն աստավ Աստըձուն մասին. «Ըն ուր սուրպ հըրեշտագնուն բիլա̈ չի գիվընմիշ ըլլիլ, հընու երգինկը բիլա̈ մակուր չա̈ ընու աչվընուն առաչ» (Հոբ 15։14, 15)։ Ինչ մե՜ձ սուդեր ա̈դ։ Միկ մոռնալ, հընոր ա̈դմուն սուդերուն էտտին Սադոնըն գոյնաձա̈։ Ըն կիդա̈, հընոր ա̈դմուն մըտկերուն առաչը առնեկ հեչնա, գայնա̈կ գոյսընիլ ծիր ումուդը։ Ընու հոմար ա̈դմուն սուդերըն հեռու գեցիկ։ Ա̈մա̈ղ ա̈րեկ ավելի շադ միտկ ընուշ Եգովին խոսկ դըվաձին մասին։ Հիչ մեգ անկամմը շիպա̈լըմիշ ըլլիլ միկ. երգընկին ըլլող միր Հա̈րը կուզա̈, հընոր տունկ միշտ աբռեկ հընու ամբայման յառդում գընա̈ ծեզի հասնուշ ա̈դ նըբադագին (1 Տիմոթ. 2։3, 4)։

ՂԱԻՄ ՊԸՌԸՎԵՑԵԿ ԾԻՐ ՈՒՄՈՒԴԸՆ

11. Օ՞րի մեզի բիդուա̈ համպերուտինով բեդ ընուշ, եպ Աստվաձ ընողա̈ ուր խոսկ դըվաձը։

¹¹ Ընկանա̈լ ղոլայ չա̈ վիրա ղաիմ պըռըվուշ ումուդըն։ Թըվանա, հընոր Աստըձուն խոսկ դըվաձը գուշընա, գայնոնկ գոյսընիլ միր համպերուտինը։ Ամա մենկ հասկըննոնկկու, հընոր Եգովըն հավեռժ Աստվաձա̈ հընու ընու հոմար ժամանագը ուրիշ դեսագ գեշտա (2 Պետ. 3։8, 9)։ Ըն ըմունա̈լ ըմուն ընողա̈ ուր մըտկին տըրաձը հընու ընողա̈ ա̈դ ըմընա լավ ծեվով։ Ա̈դ գայնա ըլլիլ ըն ժամանագ, եպոր մենկ բեդ ընիլ չինկ։ Ի՞նչը յառդում գընա̈ մեզի ուժեղմը պըռըվուշ միր ումուդըն հընու համպերուտինով բեդ ընուշ, եպ Աստվաձ ընողա̈ ուր խոսկ դըվաձը (Հակ. 5։7, 8)։

12. Աշինկնա Եբրայեցիներ 11։1, 6, ի՞նչ գաբ ունի ումուդը հավատկին հեդ։

¹² Միր ումուդըն ուժեղմը պըռըվուշի հոմար, գարեվորա̈ մընուշ Եգովին մոդիգ ընգերը։ Ընու հոմար-օր մեգ ըն գայնա ըմուն ընիլ-օր միր ումուդը գադարվի։ Աստվաձաշունչը գերեվծընա̈, հընոր մաշտը չի գայնի ումուդ օննալ, հավդա հեչնա, հընոր Աստվաձ գա հընու «գոռտնա̈ ընեց, վեվ-օր վիրա ա̈մա̈ղ գընա̈ ընու կըդնուշ»։ (Գաշտըցեկ Եբրայեցիներ 11։1, 6։) Ինչկան ուժեղ ըլլի միր հավատկը, ընկան համոզվաձ գըլլինկ, հընոր Աստվաձ գընա̈ ուր խոսկ դըվաձը։ Էգեկ քըննինկ օկուտ պերող քոնիմը խըրադնի, վերեկնոր ա̈լ շադ մոդգըծընինգու մեզի Եգովին հեդ։ Եգովին հեդ մոդիգ ընգերուտիննա̈լ յառդում գընա̈, հընոր շարունագինկ ուժեղ պըռըվուշ միր ումուդըն։

13. Ի՞նչպես մենկ գայնոնկ ուժեղծընիլ միր ընգերուտինը Եգովին հեդ։

¹³ Աղոտեցեկ Եգովին հընու գաշտըցեկ ընու Խոսկը։ Մենկ գայնոնկ ըլլիլ Եգովին մոդիգ ընգերը, չաշաձ ընու-օր չինկ գայնի ընու դեսնուլ։ Մենկ գաղոտինկ ընու հընու համոզվաձինկ-օր ըն մեզի լըսա̈գու (Երեմ. 29։11, 12)։ Ամա ի՞նչպես մենկ լըսինկկու Եգովին։ Եպոր գաշտոնկկու ընու Խոսկը հընու խորգըն միտկը գընինկ միր գաշտըցաձին մասին։ Եպոր մենկ գիմընոնկ, ինչպես ա̈վա̈լը Եգովըն միտկը գըներ ուր հավադարիմ ձառայողնուն մասին, միր ումուդը գուժեղնա։ Աստըձուն խոսկին նես ըմըն ինչը «կըրվաձեր մեզի խըրադ դըվուշի հոմար, հընոր միր տըմ առնուգ ըլլուշին խատեր հընու Կըրվացկնուն դըվաձ ըրահատուտինին խատեր, մենկ ումուդ օննոնկ» (Հռոմ. 15։4)։

14. Օ՞րի խորգըն միտկ ընուշը ընու մասին, ինչ Եգովըն ըղաձունի ուրիշնուն հոմար օկուտ պերա̈գու մեզի։

¹⁴ Խորգըն միտկ ա̈րեկ ընու մասին, ինչպես Եգովըն գընա̈ ուր խոսկ դըվաձը։ Հիշինկ, ինչ ա̈րավ Եգովըն Ավռաամին հընու Սառրին հոմար։ Ըներ դըղա օննուշի դեյ էխտիյարեյնը։ Ամա չաշաձ ա̈դու Եգովըն խոսկ դըվավ, հընոր ըներ օննողըն դըղըմը (Ծննդ. 18։10)։ Ի՞նչպես Ավռաամը վերապերվեցավ Աստըձուն խոսկ դըվաձին։ Ըն «հավդա̈րգու, հընոր ալլայ ազգերուն հոմար հա̈ր տառնողա̈» (Հռոմ. 4։18)։ Թըվա̈րգու տա̈ ա̈դ խելկի մոդիգ պոն չա̈, ամա Ավռաամը համոզվաձեր, հընոր Աստվաձ գընա̈ ուր խոսկ դըվաձը։ Հընու ըն հուսահադվեցավ հեչ (Հռոմ. 4։19—21)։ Ա̈դմուն բադմուտիննին համոզվեծընինգու մեզի, հընոր ինչիգ չի գայնի խանգարիլ Եգովին ընուշ ուր խոսկ դըվաձը։

15. Օ՞րի բիդուա̈ խորգըն միտկ ընուշ ընու մասին, ինչ Եգովըն ըղաձունի միր հոմար։

¹⁵ Ուշադրուտին տառծուցեկ ընու վըրըն, ինչ Եգովըն ըղաձունի ծիր հոմար։ Միտկ ա̈րեկ, ինչ օկուտ ծեզի պերաձունի, ըն-օր Աստվաձաշընչին պռառոչեստվընին գադարվինգու։ Օրինագ, Իսուսը աստավ, հընոր ուր Հա̈րը գուդա մեզի ըմըն ինչը, ինչ-օր բիդուա̈ աբռուշի հոմար (Մատթ. 6։32, 33)։ Ա̈դտի ղաիր, ըն աստավ, հընոր տունկ ըմունա̈լ ըմուն գառնեկ Աստըձուն սուրպ ուժը, ետե ուզեկ ընդի (Ղուկ. 11։13)։ Հընու Եգովըն գընա̈ ուր խոսկ դըվաձը։ Հա̈լբա̈տ-օր տունկ գայնա̈կ հիշիլ ուրիշ ինչիմընա̈լ, ինչ ծիր դեյ գընա̈ Եգովըն։ Օրինագ, Եգովըն ինչպես-օր խոսկ դըվաձունի, հոկեվոր ուդելիկ գուդա, ներա̈գու հընու սիդ գուդա ծեզի (Մատթ. 6։14; 24։45; 2 Կորնթ. 1։3)։ Խորգըն միտկ ընեկնա ընու մասին, ինչպես Եգովըն առաչ ծեզի յառդում ըղաձունի, համոզվաձ գըլլեկ, հընոր ըն ըլլելիկինա̈լ ծեզի վա̈յցկիլ չի։

«ՈՒՄՈՒԴԸ ԾԵԶԻ ՈՒՐԱԽՈՒՏԻՆ ՊԵՐԱ̈ՏՈՂ»

16. Օ՞րի ումուդը՝ թոնգ պաշխիշա̈։

¹⁶ Միշտ աբռուշի ումուդը՝ ա̈դ թոնգ պաշխիշա̈ Աստըձմըն։ Մենկ շադ բեդ գընինկ ա̈դ ժամանագը հընու մըտկերա̈սա̈լ օնծընիլ չինկ, հընոր ա̈դ գայնա չըլլիլ։ Յակըրին բես, ումուդը յառդում գընա̈ պըռըվուշ Եգովացըն, հընոր մենկ գայնոնկ օնծընիլ փոռցուտիննին, տըմ առնունկ, եպոր հավատկին հոմար միր էդվոնցը կըյնին հընու մեռնուշընա̈լ վախինկ հեչ։ Շլեմին բես, ումուդը բաշտպանա̈գու միր միտկը։ Ըն յառդում գընա̈ հեռու գինուշ չարըն հընու պարիուտին ընուշ։ Միր ումուդը ավելի շադ մոդգըծընա̈գու մեզի Եգովին հեդ հընու յառդում գընա̈ դեսնուշ, ինչկան շադ ըն մեզի հազ գընա̈։ Գոյսընինկ հեչնա միր ումուդը, մենկ հիսկիտ հուսահադվիլ չինկ։

17. Օ՞րի ումուդը ուրախուտին պերա̈գու։

¹⁷ «Ումուդը ծեզի ուրախուտին պերա̈տող», — աստավ Պավելը Ռիմ քաղակին աբռող խրիստիաննուն (Հռոմ. 12։12)։ Պավելը ուրախեր, հընոր ումուդ ունի։ Ըն համոզվաձեր, հընոր ետե հավադարիմ մընա Եգովին, գայնա միշտ աբռիլ երգընկին։ Ումուդը մեզիա̈լ գայնա ուրախուտին պերիլ, քոնի-օր մենկ համոզվաձինկ, հընոր Եգովըն ըմըն սըրա գընա̈ ուր խոսկ դըվաձը։ Սաղմոս կըրողը իսկաբես շիդագ խոսկեր աստավ. «Բախտավերա̈ ըն... վեվ գիվընմիշ գըլլի Եգովին, ուր Աստըձուն վըրըն... ընու, վում ըմըն ինչին գարելիա̈ գիվընմիշ ըլլուշ» (Սաղ. 146։5, 6)։