Աստվաձաշընչին խըրադնին յառդում գընին ըմըն սըրա

ԲԱՏԿԵՐԱԾՈՒՑԵԿ, հընոր տունկ էգաձեկ էկսկուրսիյա մուզեյ։ Իրար էդվոնց օսնելով օդընին, թարիֆ գընեկ, հընոր ըն պոները, վերեկնոր գոն մուզեյին, հինին, ջըխկըռտաձին հընու ընեց կույնը թապաձա̈։ Վերմը էկսպանատնուն մասերը չիկոն։ Ամա ըհըն տա̈, ինչընա̈ հեդաքըրկիրը՝ էկսպանատնուն մեգը ների բեսա̈։ Ընու վըրըն աշիսնա, ջըխկըռտունմը դեսնուլ չիս, ալլայ դեղը դեղինա̈։ «Ա̈ս ըմընա ներ էկսպանա՞տնա̈ տա̈» — հայծընեկկու տունկ։ «Չա̈ — գասա̈ էկսկուրսիըն օնծընողը։— Ա̈ս բինդ հին էկսպանատնուն մեգնա̈ հընու հիսկիտ նորոկվաձ չա̈»։ «Գըլլիկի, լավ շահվաձա̈» — գասեկ տունկ։ «Հագառագը — գասա̈ էկսկուրսիյա օնծընողը։— Ա̈ս էկսպանատին կըլխըն, ինչ ասիս-օր օնցաձ չա̈. ա̈լ քոմի, ա̈լ վըրաիգ, քոնի բոյ փոռցաձունին զայ ընուշ»։ Տունկ զարմըցաձ գինա̈ հայծընեկկու. «Ա̈դ ի՞նչ աբռանկա̈ շինաձունին»։

Ա̈դմուն էկսպանատիմը հեդ գարելիա̈ համեմադուշ Աստվաձաշունչը։ Հա̈լբա̈տ, ուրիշ հին կըրկերա̈լ հասաձին միր օրերը։ Ամա ընեցմըն շադը զայ ըղաձունի ժամանագը։ Հըմա̈լ ընեց նեսի կըրվաձը հիմիգու միր կիդցաձին հեդ հիչ ույմիշ կալ չի։ Օրինագ, ընեց նես կըրվաձ բետկըծընուշի ծեվերը, առոխչուտինին յառդում ընուշին դեղը, զարար պերինգու։ Ա̈դ հին կըրկերը շադ փիս զայ ըղաձին։ Ընեցմըն մընցաձին սադա̈ բիջիգ մասերը։

Աստվաձաշունչը լըմոնիլ չի միգա̈լ հին կըրկերուն։ Ըն նա̈յրաձին կըրուշ մոդիգ 3500 դարի առաչ։ Ամա ընու նեսի կըրվաձը հասաձա̈ միր օրերը ըմուն, ինչպես-օր գա̈ր։ Ինչ ասիս-օր օնցաձ չա̈ Աստվաձաշընչին կըլխըն՝ ընու վըրըն խընդա̈յնըգու, կոլեյնըգու, չեյնը թողուլ գաշտուշ։ Ամա ա̈դ կիրկը ալլայ օնծուց։ Ինչկան շադ կիդուտինը առաչ կընաց, ընկան շադ բա̈լլի ա̈րավ, հընոր ընու նեսի կըրվաձը հինցաձ չա̈, շիդագա̈։

ԸՆ, ԻՆՉ-ՕՐ ՄԵԶԻ ԲԻԴՈՒԱ̈

Տունկ գայնա̈կ հայծընիլ. «Գա՞յնոն տա̈ Աստվաձաշընչին խըրադնին յառդում ընիլ ա̈կընսվոն օրը»։ Ա̈դ հառցին բադասխանը դըվուշի հոմար միտկ ա̈րեկ, ի՞նչը մեզի խանգարա̈գու ուրախուտին օննուշ գյանկին։ Շադերը գասին տա̈ ա̈դ գըլլի ընու հոմար-օր գըռիվնի գեշտոն, մաշտիկ զայ գընին բընուտինը, խախտինգու օրենկը հընու ալլայ փարով գընին։ Հիմի գաշտըցեկ քոնիմը պրինցիպ Աստվաձաշընչըն։ Հայծուցեկ ծեզի. «Լավ գըլլե՞ր տա̈ գյանկը, մաշտիկ աբռեյնընա ա̈դ պրինցիպներով»։

ՈՒՐԻՇՆՈՒՆ ՀԵԴ ՈՒՅՄԻՇ ԷԳՈՒՇԸ

«Բախտավերին խաղաղուտին պերողնին, քոնի-օր ընեց ասողըն «Աստըձուն դըղա̈կը»» (Մատթեոս 5։9)։ «Ինչկան-օր գայնա̈կ ծիր թարաֆըն, խաղաղուտին օննըցեկ ալլայ մաշտկացը հեդ» (Հռոմեացիներ 12։18)։

ՄԵԽԿԸՆՈՒԳ ԸԼԼՈՒՇԸ ՀԸՆՈՒ ԻՐԱՐ ՆԵՐՈՒՇԸ

«Բախտավերին մեխկընուգ ըլլողնին, ընու հոմար-օր ընեցա̈լ մեխկընողըն» (Մատթեոս 5։7)։ «Մեգը մեգին վըրըն սիտըմ ընուշի բատճառ օննաա̈լ, տըմ առեկ հընու հազըր ըղեկ ներուշ իրար։ Ինչպես-օր Եգովընa ներաձունի ծեզի, ըմունա̈լ տունկ ներեցեկ» (Կողոսացիներ 3։13)։

ԱԼԼԱՅ ԱԶԳԵՐՈՒՆ ՎԸՐԸՆ ՄԵԳ ԴԵՍԱԳ ԱՇՈՒՇԸ

«Մեգ մաշտըմը ըն [Աստվաձ] շինեց ալլայ ազգերը, հընոր ըներ աբռին խողուն վըրըն» (Գործեր 17։26)։ «Աստվաձ ալլայնացը վըրըն մեգ դեսագ գաշա̈։ Ըմըն ազգին նես ընու դուր կուկա ըն մաշտը, վեյնոր ուրմըն վախ ունի հընու շիդագը գընա̈» (Գործեր 10։34, 35)։

ՄԻՐ ՊԼԱՆԵՏԸՆ ՇԱՀՈՒՇԸ

«Աստվաձ Եգովըն դեղավոյծուց մաշտուն Էդեմի բախչին նես, հընոր մաշտը ընու տին աշեր հընու պոնեծըներ ըն» (Ծննդոց 2։15)։ Աստվաձ վերածընողա̈ «ընեց, վեվ զայ գընա̈ խեղը» (Հայտնություն 11։18)։

ՕՆԳՈՒՇՏ ԸԼԼՈՒՇԸՆ ՀԸՆՈՒ ԱՆՇԸՆՈՐԿ ԿՈՌՁԵՐԸՆ ՀԵՌՈՒ ԳԻՆՈՒՇԸ

«Ուշադիր ըղեկ, հընոր օնգուշտ չըլլիկ, ընու հոմար-օր ինչկանա̈լ մաշտը հարուստ ըլլի, ընու գյանկը գախվաձ չա̈ օննըցաձըն» (Ղուկաս 12։15)։ «Անշընորկ հընու աղդեդ կոռձերուն մասին հընու օնգուշտ ըլլուշին մասին ասիլա̈լ միկ, քոնի-օր սուրպերը ա̈դու մասին խոսող չին» (Եփեսացիներ 5։3)։

ՀԱԼԱԼ ՀԸՆՈՒ ՊՈՆՈՒԳ ԸԼԼՈՒՇԸ

«Ինչա̈լ ըլլի, չինկ ուզիլ խապուշ» (Եբրայեցիներ 13։18)։ «Վեվ-օր կողուտին գըներ, ա̈լ կողուտին ընա̈ հեչտող, ամա օխչուգ ուժերով պոնիտող» (Եփեսացիներ 4։28)։

ՈՒՐԻՇՆՈՒՆ ՅԱՌԴՈՒՄ ԸՆՈՒՇԸ

«Սիդ դըվեկ հուսահադվաձնուն, յառդում ա̈րեկ թուլերուն, տըմ առնուգ ըղեկ ալլայնացը հեդ» (1 Թեսաղոնիկեցիներ 5։14)։ «[Յառդում ա̈րեկ] ետումնուն հընու էրպըվա̈րիկնուն ընեց նեղուտիննուն սըրըն» (Հակոբոս 1։27)։

Ամա ա̈դ մեկթա̈կ սիրուն խոսկեր չին։ Աստվաձաշունչը յառդում գընա̈ մեզի թոնգ հաշվուշ ա̈դ պրինցիպնին հընու պոնեծընուշ ըներ միր գյանկին։ Մեմը միտկ ա̈րեկ, ինչկա՜ն բելացա̈ գարելիեր յոն դըվուշ, մաշտիկ աբռեյնընա ա̈դ պրինցիպներով։ Դեսըվիգու, հընոր Աստվաձաշընչին պրինցիպնին շադ բիդուին, հալա միր ժամանագին։ Ամա ի՞նչպես Աստվաձաշունչը գայնա յառդում ընիլ ծեզի ա̈կընսվոն օրը։

Ի՞ՆՉՊԵՍ ԱՍՏՎԱՁԱՇԸՆՉԻՆ ԽԸՐԱԴՆԻՆ ԳԱՅՆՈՆ ՅԱՌԴՈՒՄ ԸՆԻԼ ԾԵԶԻ

Խելոկ մաշտմը սըրըմը աստավ, հընոր մեգիմը խելացի ըլլուշը գերեվնա ընու կոռձերըն (Մատթեոս 11։19)։ Ըրազի՞եկ տա̈ տունկ ա̈դու հեդ։ Մենկ սադա̈ պոնեծուցաձնուս սողը գայնոնկ հասկըննալ, ինչկան խելացիա̈ խըրադը։ Տունկ գայնա̈կ միտկ ընիլ. «Աստվաձաշընչին խըրադնին սաի օկուտ պերինգունա, իմ գյանկըս օրենկով լավնողա̈։ Ի՞նծոյ ըն գայնա յառդում ընիլ ինձի խալըսուշ բելընուս»։ Աշինկ մեգ գընեչմը օրինագը։

Իրինընb լավ ուրախ գյանկով գաբռեր։ Ամա մեգընա̈-մեգ ընու գյանկը փոխվեցավ։ Առաչ մեռավ ընու ախչիգը։ Հեդո ընու թողավ մաշտը։ Ըն օննըցավ փարի նեղուտին։ Իրինըն բադմա̈գու. «Վեվ ըլլուշըս հասկըննալ չեյ՝ նա̈ ախչիգ ունեյ, նա̈ մաշտ, նա̈ դուն։ Ինկըս ինձի գոյսուցաձունեյ, հիչ ինչիգի ուժ չունեյ։ Չիդեյ տա̈, ինչի հոմար գաբռիմ»։

Իրինըն ուր գյանկըն հասկընցավ, ինչկան շիդագին Աստվաձաշընչին կըրվաձ խոսկերը. «Մենկ գաբռինկ 70 դարի, քիչմը ուժեղ ըլլողնա̈լ՝ 80 դարի։ Ամա ալլայ ա̈դ դարիկը դանջանկով ու ցավով լիկնին։ Ըներ ֆըռալըն գոսնին» (Սաղմոս 90։10)։

Ա̈դ զոր ժամանագը Իրինըն յառդում մոն էգավ Աստվաձաշընչին նեսը, հընու ա̈դ փոխեց ընու գյանկը։ Ինչպես գերեվծընին հեդկըշի տեմընին, շադերը հասկընծոն, հընոր Աստվաձաշունչը գայնա հըրաշկնի ընիլ։ Հըմա̈լ ընու խըրադնին գայնոն փոխիլ մաշտուն օխչուգ գյանկը։ Աստվաձաշունչը լըմոնիգու ըն էկսպանատին, վերին մասին գաշտըցակ ա̈ս տեմին նեսը։ Ամա ըն միգա̈լ կըրկերուն բես հիննալ չի։ Ընու նեսի կըրվաձը վիրաա̈լ գարելիա̈ պոնեծընուշ։ Բա̈լկիտ, ա̈դ ընու հոմարա̈-օր ըն ուրիշ «աբռանկա̈՞» շինվաձա̈։ Շիդագով գարելի՞ա̈ տա̈ հավդուշ, հընոր հուն մաշտկացը մըտկերը կըրվաձ չին, կըրվաձին Աստըձուն մըտկերը (1 Թեսաղոնիկեցիներ 2։13)։

Տունկա̈լ, բա̈լկիտ, ըրազի գըլլեկ, հընոր գյանկը գայջա̈ հընու նեղուտինով լիկնա̈։ Եպոր զոր սըրընի գոնծընեկ, ո՞յդեխ տունկ յառդում հընու խըրադ մոն կուկա̈կ։