Շարունագեցեկ էշտուշ Իսուսին էդվոնցը գընկըվաձնուդ ետկնա̈լ

1, 2. Ի՞նչ օռտնուտիննի գոննա մաշտը գընկըվաձըն ետկը։

ԵՊՈՐ մաշտը որոշա̈գու գընկըվուշ հընու Եգովին ընտանիկին մասը տառնուշ՝ ա̈դ մե՛ձ ուրախուտինա̈։ Եգովին ընգերը ըլլուշը՝ մեձ բադիվա̈։ Մենկ ըրազիինկ Դավիդին աստաձ խոսկերուն հեդ. «Բախտավերա̈ ըն մաշտը, վում տուն [Եգովա] ընդռաձունիս հընու մոդգըծուցաձունիս քեզի, հընոր ըն աբռի քու ազբայնուդ» (Սաղ. 65։4)։

² Վո՞ւմ Եգովըն հըրավիրա̈գու ուր ազբայնին։ Ինչպես իմըցակ օնցաձ տասըն, Աստվաձ մոդգընագու ըն մաշտկացը, վերեկնոր ուրինկը կուզին մոդգընուշ ընու (Հակ. 4։8)։ Եպոր պաշխըվեկկու Եգովին հընու գընկըվեկկու, տունկ ընու հեդ ավելի շադ մոդգընա̈կկու։ Տունկ գայնա̈կ համոզվաձ ըլլիլ, հընոր ըն բոլ գինա̈ լըլուգու «ծիր վըրըն օռտնուտիննի» (Մաղ. 3։10; Երեմ. 17։7, 8)։

3. Ի՞նչ ընողա̈ ըն մաշտը, վեյնոր պաշխա̈գու ուր գյանկը Աստըձուն հընու գընկըվիգու (Ժողովող 5։4, 5)։

³ Հա̈լբա̈տ, գընկըվուշը՝ ա̈դ սադա̈ սկիզբնա̈։ Ա̈դտի ետկը մեզի բիդուա̈ աբռուշ ըմուն, ինչպես-օր խոսկ դըվակ Եգովին, եպոր աղոտկին նես պաշխեցակ ընու միր գյանկը։ Մեզի բիդուա̈ հավադարիմ մընուշ Աստըձուն, ինչ դեսագա̈լ զորուտինի հընու փոռցուտինի հեդ մենկ ռաստ կոնկ հեչ։ (Գաշտըցեկ Ժողովող 5։4, 5։) Եպոր մենկ Իսուսին աշագեռտը տառնոնկկու, մեզի բիդուա̈ գայցաձնուս չակ շադ լըմոննուշ ընու հընու աբռուշ ընու սորվեծուցաձին բես (Մատթ. 28։19, 20; 1 Պետ. 2։21)։ Հայդցեկ աշինկ, ինծոյ մենկ գայնոնկ ա̈դ ընիլ։

ՇԱՐՈՒՆԱԳԵՑԵԿ ԷՇՏՈՒՇ ԻՍՈՒՍԻՆ ԷԴՎՈՆՑԸ, ՉԱՇԱՁ ԶՈՐՈՒՏԻՆՆՈՒՆ ՀԸՆՈՒ ՓՈՌՑՈՒՏԻՆՆՈՒՆ

4. Ի՞նչ մըտկով Իսուսին աշագեռտը դոնա̈գու «դանջանկի սունը» (Ղուկաս 9։23)։

⁴ Միտկ ընիլ միկ, հընոր գընկըվաձնուդ ետկը բելա օննալ չեկ։ Հիշեցեկ Իսուսին խոսկերը։ Ըն աստավ, հընոր ընու աշագեռտնին «ըմըն օր» դոնողըն «դանջանկի սունը»։ (Գաշտըցեկ Ղուկաս 9։23։) Նըշանագա̈՞գու տա̈ ա̈դ, հընոր խրիստիաննուն գյանկը ա̈դ մեգ տա̈ դանջանկնիին։ Չա̈։ Իսուսը ուզեց ասուշ, հընոր օռտնուտիննուն ղաիր, ըներ գոննոն զորուտիննիա̈լ։ Ընեցմըն վերմը գըլլին շադ ձոնդռը (2 Տիմոթ. 3։12)։

5. Ի՞նչ Իսուսը խոսկ դըվավ ընեց, վեվ-օր ընու հոմար ղուրբոնի գեշտա։

⁵ Բա̈լկիտ, ծիր հարազադնին հագառագվինգու ծեզի գամա̈լ տունկ ղուրբոնի կընցաձեկ, հընոր ավելի հասարագ գյանկով աբռեկ հընու ա̈լ շադ ուժ հընու ժամանագ խայջեկ Թակավորուտինին կոռձը ընուշի հոմար (Մատթ. 6։33)։ Համոզվաձ ըղեկ, հընոր Եգովըն դեսնուգու ալլայ, ինչ-օր տունկ ընու հոմար գընեկ (Եբր. 6։10)։ Գերեվնա տա̈, տունկ ծիր վըրըն զգացիկ, ինչկան շիդագին Իսուսին աստաձ խոսկերը. «Ըմըն մեգը, վեվ թողաձունի դունը, գամ ախպըյդացը, գամ քուրեյդացը, գամ մորը, գամ հորը, գամ դըղոցը, գամ այդերը իմ հոմար հընու պարի խաբարին հոմար, առնողա̈ հիմի հարուր անկամըն ավել դուն, ախպա̈ր, քուր, մա̈ր, դըղա հընու այդ, հըմա̈լ ընու էդվոնցը ըյնողըն։ Ամա ըլլելիկին ըն վեռչ չոննող գյանկ օննողա̈» (Մարկ. 10։29, 30)։ Եգովին օռտնուտիննին ծիր դըվաձ ալլայ ղուրբոններըն ավելի շադին (Սաղ. 37։4)։

6. Օ՞րի գընկըվաձնուդ ետկնա̈լ ծեզի բիդուա̈ շարունագուշ գըռիվ դոնուշ ծիր «մարմընին ուզաձին» հեդ։

⁶ Գընկըվաձնուդ ետկնա̈լ ծեզի բիդուա̈ շարունագուշ գըռիվ դոնուշ ծիր «մարմընին ուզաձին» հեդ (1 Հովհ. 2։16)։ Ա̈դ բիդուա̈ ընուշ, քոնի-օր գընկըվաձնուդ ետկը տունկ ա̈լիա̈լ մեխկ օննող մաշտ մընա̈կկու։ Բազի տունկ գայնա̈կ օննալ ըն զգացումնին, վերեկնոր ուներ Պավելը։ Ըն կըրերգու. «Սըյդիս նես ես շիդագով հազ գընիմ Աստըձուն օրենկը, ամա իմ մարմընիս նես ուրիշ օրենկմը գա։ Ըն տառծընա̈գու ինձի մեխկին օրենկին ձառըն, վեյնոր իմ մարմընիսա̈» (Հռոմ. 7։22, 23)։ Եպոր դեսնեկկու, հընոր ծիր մոդ առաչ կուկոն սըխալ ցանգուտիննի, տունկ գայնա̈կ դըխրիլ։ Ամա միկ հուսահադվիլ, միտկ ա̈րեկ ընու մասին, ինչ տունկ խոսկ դըվիկ Եգովին, եպոր պաշխեցիկ ընու ծիր գյանկը։ Ա̈դ ծեզի ուժ գուդա, հընոր գայնա̈կ օնծընիլ փոռցուտիննին։ Ըն-օր տունկ պաշխըվաձեկ Եգովին, յառդում գընա̈ ծեզի շիդագ որոշումնի ընտունուշ։ Ի՞նչ կուզինկ ա̈դով ասուշ։

7. Ի՞նչպես պաշխըվուշը յառդում գընա̈ ծեզի հավադարիմ մընուշ Եգովին։

⁷ Եպոր տունկ պաշխեցիկ ծիր գյանկը Եգովին, ինկեյդ ծեզմըն ինկար էգա̈կ։ Ա̈դ նըշանագա̈գու, հընոր տունկ չա̈ գասեկ ալլայ ցանգուտիննուն հընու նըբադագնուն, վերեկնոր գայնոն ցավեծընիլ Եգովին սիդը (Մատթ. 16։24)։ Ընդի զոր ժամանագը տունկ բառզ հասկըննա̈կկու, հընոր շիդագ որոշումը՝ ա̈դ Եգովին հավադարիմ մընուշնա̈։ Տունկ, ինչա̈լ ըլլի, կուզեկ ուրախծընուշ Եգովին սիդը։ Հընու Իովին բես, վեյնոր շադ ձոնդռը փոռցուտիննի օնծուց, տունկա̈լ գասեկ. «Հավադարի՜մ մընոմգու Աստըձուն» (Հոբ 27։5)։

8. Ի՞նչպես պաշխըվուշը յառդում գընա̈ փոռցուտիննուն առաչը առնուշ։

⁸ Ետե տունկ հիշեկ, հընոր խոսկ դըվաձունեկ Եգովին գամկը ծիր գյանկին առաչին դեղը տընուշ, ա̈դ յառդում գընա̈ ծեզի փոռցուտիննուն առաչը առնուշ։ Օրինագ, ետե մաշտը ընտանիկ ունի, տունկ ընու հեդ սիլի-բիլի գընե՞կ տա̈։ Չա̈։ Քոնի-օր տունկ չա̈ աստաձունեկ ա̈դմուն կոռձերուն։ Ա̈դ ուր թարաֆըն յառդում գընա̈ ծեզի, հընոր յոն դա̈կ ըն ցավերըն, վերեկնոր ըմունա̈լ ըմուն առաչ կուկոն, ետե թողեկ, հընոր փիս ցանգուտիննին քոկ դոն ծիր սըյդին նեսը։ Ինչկա՜ն տունկ ուրախ գըլլեկ, հընոր կընցիկ հեչ «մեխկ ընողնուն ջոմպով» (Առակ. 4։14, 15)։

9. Ի՞նչպես պաշխըվուշը յառդում գընա̈ միր գյանկին առաչին դեղը տընուշ Եգովին ձառայուշը։

⁹ Ի՞նչ տունկ գընեկ, ետե մեգը հըրավիրա̈ ծեզի պոնուշ ուր մոդը, ամա ա̈դ աշխադանկին հոմար ծեզի բիդվընագու պաց թողուշ ժողովնին։ Ա̈դմուն սըրըն ծեզի էրգըն միտկ ընուշ բիդվընալ չի, քոնի-օր տունկ թեզուց աստաձունեկ չա̈ ա̈դմուն աշխադանկին։ Ընդի տունկ ինկեյդ ծեզի խապիլ չեկ հընու միտկ ընիլ չեկ տա̈ փիս որոշումը գայնա լավուտին պերիլ։ Հիշեցեկ Իսուսին մասին։ Ըն ըմըն սըրա կուզեր ընուշ ուր Հորը աստաձը։ Ընու օրինագը յառդում գընա̈ ծեզի բառզ հասկըննուշ, վեյնա̈ շիդագ որոշումը հընու համան յոն դըվուշ ըն կոռձերըն, վերեկնոր գայնոն ցավեծընիլ Աստըձուն սիդը, քոնի-օր տունկ պաշխաձունեկ ընու ծիր գյանկը (Մատթ. 4։10; Հովհ. 8։29)։

10. Ի՞նչպես Եգովըն յառդում գընա̈ ծեզի գընկըվաձնուդ ետկնա̈լ էշտուշ Իսուսին էդվոնցը։

¹⁰ Զորուտիննին հընու փոռցուտիննին գուդոն ծեզի հընարավորուտին էրեվծընուշ, հընոր տունկ կուզեկ էշտուշ Իսուսին էդվոնցը։ Համոզվաձ ըղեկ՝ Եգովըն ծեզի յառդում գընա̈։ Աստվաձաշընչին կըրվաձա̈. «Աստվաձ հավադարիմա̈, ըն չի թողուլ, հընոր փոռցուտիննին ծիր ուժերըն ավել ըլլին հընու յառդում գընա̈ ըմըն ինչը օնծընուշ» (1 Կորնթ. 10։13)։

Ի՞ՆՉԸ ՅԱՌԴՈՒՄ ԳԸՆԱ̈ ԻՍՈՒՍԻՆ ԷԴՎՈՆՑԸ ԷՇՏՈՒՇ

11. Վե՞յնա̈ Իսուսին էդվոնցը էշտուշի բինդ լավ ծեվերուն մեգը։ (Հըմա̈լ աշեցեկ նըգարը։)

¹¹ Իսուսը օխչուգ սըյդով ձառաերգու Եգովին հընու վիրա գաղոտեր ընու (Ղուկ. 6։12)։ Ի՞նչը յառդում գընա̈ ծեզի, հընոր գընկըվաձնուդ ետկնա̈լ օրինագ առնեկ Իսուսըն։ Լավ ծեվերըն մեգնա̈՝ ըմուն կոռձեր ընուշ, վերեկնոր մոդգըծընինգու ծեզի Եգովին։ Աստվաձաշընչին գաստըվի. «Ինչ հաջողուտինիա̈լ հասաձ ըլլինկ, հայդցեկ շարունագինկ էշտուշ ա̈դ ջոմպով» (Փիլիպ. 3։16)։ Տունկ գայնա̈կ լըսիլ, ինչպես վերմը քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը ձառայուտինին նես շադ կոռձեր գընին։ Բա̈լկիտ ըներ բաշ ըղաձունին Թակավորուտինին մասին քարոզողնուն տըբռոցը։ Գամա̈լ դեղափոխվաձին ըմուն դեղմը, ոյդեխ քարոզիչնուն գարիկը գա։ Տունկա̈լ գայնա̈կնա ա̈դմուն նըբադագ տընիլ, ա̈րեկ ա̈դ։ Աստըձուն ձառայողնին ըմըն սըրա հընարավորուտին մոն կուկոն ա̈լ շադ ընուշ ուրինց Աստըձուն հոմար (Գործ. 16։9)։ Ամա ի՞նչ գայնա̈կ ընիլ, ետե հիմի ծիր դըրուտինը ըմունա̈-օր տունկ չեկ գայնի ա̈դմուն նըբադագնի տընիլ։ Միտկ ընիլ մեկ տա̈ տունկ ինչիգովմը միգա̈լնացմըն փիսեկ։ Միշտ հիշեցեկ-օր ծիր ձառայուտինը շադ թոնգա̈։ Ալլայ խրիստիաննին պըզինգու գյանկի դոնող ջոմպով հընու շադ գարեվորա̈ միշտ ա̈դ ջոմպուն վըրըն մընուշ (Մատթ. 10։22)։ Ա̈րեկ Եգովին հոմար ալլայ, ինչ-օր գայնա̈կ ծիր դըրուտինին նես։ Ա̈դ յառդում գընա̈, հընոր գընկըվաձնուդ ետկնա̈լ էշտա̈կ Իսուսին էդվոնցը (Սաղ. 26։1)։

12, 13. Ի՞նչ մենկ գայնոնկ ընիլ, ետե առաչվոն բես աշխուժ չինկ ձառաիլ (1 Կորնթացիներ 9։16, 17)։ (Հըմա̈լ աշեցեկ ռամկըն «Ջոմպա̈դ մինչեվ վեռչ պըզա̈»։)

¹² Ի՞նչ ընողեկ, ետե գըզգա̈կ, հընոր ծիր աղոտկնին սըյդոնց չին հընու առաչվոն բես աշխուժ ձառաիլ չեկ Եգովին, գամա̈լ Աստվաձաշունչը գաշտուշը ծեզի չի պերիլ ընկան ուրախուտին, ինչպես-օր առաչ։ Ետե տունկ թարիֆ գընեկ, հընոր ծիր հեդ ա̈դմունա̈, ա̈դ չի նըշանագիլ, հընոր Եգովըն ա̈լ դալ չի ծեզի ուր սուրպ ուժը։ Մենկ մեխկ օննող մաշտինկ։ Ընու հոմար միր զգացումնին թեզ-թեզ գայնոն փոխվիլ։ Ետե տունկ առաչվոն բես աշխուժ չեկ, խորգըն միտկ ա̈րեկ Պավելին օրինագին վըրըն։ Չաշաձ-օր ըն ա̈մա̈ղ գըներ օրինագ առնուշ Իսուսըն, ըն կիդեր, հընոր Աստըձուն ձառայուշի հա̈վա̈սը ըմըն սըրա մեգ դեսագ ըլլիլ չի։ (Գաշտըցեկ 1 Կորնթացիներ 9։16, 17։) Ըն աստավ. «Ուզելըն ընիմ հեչա̈լ, ինձի բիդուա̈ ա̈դ ընուշ, քոնի-օր ա̈դ կոռձը ինձի դըվվըվաձա̈»։ Ուրիշ խոսկերով աստաձ, Պավելը մըտկին տըրաձուներ ձառայուշ Եգովին, ընկանա̈լ ուժեղ ցանգուտին օննա̈ր հեչա̈լ։

¹³ Ըմունա̈լ տունկ, միկ թողուլ, հընոր ծիր սըխալ զգացումնին ազդին ծիր վըրըն, եպոր որոշում գընտունեկ։ Որոշեցեկ չուզեկա̈լ ընուշ ըն, ինչը շիդագա̈։ Շիդագ կոռձեր ընեկնա, ժամանագմը օնցաձըն ետկը ծիր զգացումնինա̈լ շիդգինգու։ Ամա հիմի ծեզի բիդուա̈ լավ հոկեվոր գռաֆիգմը օննուշ։ Ետե տունկ միշտ ձառաեկ Եգովին, միգա̈լնեկնա̈լ ա̈դ դեսնունգու։ Ծիր օրինագը սիդ գուդա քուրեյդացը հընու ախպըյդացը (1 Թեսաղ. 5։11)։

«ՔԸՆՆԵՑԵԿ ՀԸՆՈՒ ԱՇԵՑԵԿ»

14. Օ՞րի գարեվորա̈, հընոր ժամանագա̈ ժամանագ ինկեյդ ծեզի քըննեկ հընու ի՞նծոյ գայնա̈կ ա̈դ ընիլ (2 Կորնթացիներ 13։5)։

¹⁴ Գընկըվաձնուդ ետկը լավ գըլլի, հընոր ժամանագա̈ ժամանագ ինկեյդ ծեզի քըննեկ։ (Գաշտըցեկ 2 Կորնթացիներ 13։5։) Բազի-բազի միտկ ա̈րեկ ծիր հոկեվոր սովորուտիննուն մասին։ Գաղոտե՞կ տա̈ տունկ ըմըն օր։ Գաշտա̈՞կկու տա̈ հընու քըրկըրե՞կկու տա̈ Աստվաձաշունչը։ Գեշտա̈՞կ տա̈ ժողովնին հընու քարոզի։ Ա̈դ կոռձերը ծեզի ուրախուտին հընու օկուտ պերի՞նգու տա̈։ Չա̈նա, ա̈մա̈ղ ա̈րեկ ինչիմը լավծընուշ։ Օրինագ, ինկեյդ ծեզի հայծուցեկ. «Գա՞յնոմ տա̈ ես պածադռիլ Աստվաձաշընչին ջիշտուտիննին։ Ի՞նչ գայնոմ ընիլ, հընոր ավելի շադ ուրախուտին առնում ձառայուտինըն։ Ինչկա՞ն քա̈սա̈ին իմ աղոտկնիս հընու գերեվնա տա̈ իմ աղոտկներա̈ս, հընոր ես գիվընմիշ գըլլիմ Եգովին վըրըն։ Պաց թողո՞ւմգու տա̈ ժողովի հանդիպումնին։ Ի՞նչը գայնա յառդում ընիլ ինձի ավելի ուշադիր ըլլուշ ժողովի ժամանագ հընու բադասխաննի դըվուշ»։

15, 16. Ի՞նչպես ախպա̈րմը փոռցուտինին առաչը առավ հընու ի՞նչ սորվեկկու ընու օրինագըն։

¹⁵ Հըմա̈լ գարեվորա̈ դեսնուշ միր թուլ թարաֆնին։ Ռոբեռտ օնունով ախպա̈րմը համոզվեցավ ա̈դու նես ուր փոռցըն։ Ըն հիշա̈գու. «Եպոր ես մոդիգ 20 դարիգոնեյ, աշխադանկըն ետկը հեդըս պոնող ախչիգմը ինձի կոռաց ուր դունը։ Ըն աստավ, հընոր մենկ մեգ տա̈ էրգուսով գըլլինկ հընու «շադ լավ ժամանագ գոնծընինկ»։ Մեմը ես բատճառնի պերեյգու, օրի չիմ գայնի էշտալ, ամա վեռչը վեռչով բիդվըցավ բառզ գինա̈ ասուշ «չա̈» հընու պածադռուշ ա̈դու բատճառը»։ Հա, Ռոբեռտը փոռցուտինին առաչը առավ։ Ընու գարելիա̈ մա̈տուշ։ Ամա ժամանագմը օնցաձըն ետկը ըն հասկընցավ, հընոր ա̈դ սըրըն ինկը ավելի լավ գայնա̈ր ուրինը բա̈հիլ։ «Եպոր Պատիֆառին գընիգը դակըլ գըլլեր Իոսիֆին, ըն մեգընա̈ մեգ չա̈ աստավ։ Ամա ես ա̈դմուն չայցի ընիլ [Բըտ։ 39։7—9]։ Իսկաբես ես զարմըցա, ինչկան զորեր ինձի ըն ժամանագ չա̈ ասուշ։ Ա̈դ դեպկը էրեվծուց, հընոր ինձի բիդուա̈ ա̈լ շադ մոդգընուշ Եգովին»։

¹⁶ Տունկա̈լ, Ռոբեռտին բես, գայնա̈կ ինկեյդ ծեզի քըննիլ։ Փոռցուտինին առաչը առնեկա̈լ, ինկեյդ ծեզի հայծուցեկ. «Ինչկա՞ն ժամանագ ինձի բիդվըցավ, հընոր ես ասիմ չա̈»։ Ետե ծեզի ընկանա̈լ դուր էգավ հեչ ծիր բա̈յֆացկը, հուսահադվիլ միկ։ Ուրախցեկ, հընոր հիմի տունկ կիդեկ ծիր թուլ դեղը։ Նա̈յրեցեկ աղոտուշ Եգովին ա̈դու մասին հընու ա̈մա̈ղ ա̈րեկ վիրա լըսուշ Եգովին (Սաղ. 139։23, 24)։

17. Ի՞նչպես Ռոբեռտը բաշտպանեց Եգովին պարի օնունը։

¹⁷ Ռոբեռտին դեպկը մեզի մեգ պոմընա̈լ սորվեծընա̈գու։ Ռոբեռտը գասա̈. «Եպոր ես աստի «չա̈», ա̈դ ախչիգը աստավ. «Շընորավորիմգու։ Տուն գա՛յցիր ա̈դ ընիլ»։ Ես հայծուցի, ինչ ըն ա̈դով կուզա̈ ասուշ։ Ըն աստավ, հընոր ուր ընգերը, վեյնոր առաչ Եգովին ձառաերգու, աստաձուներ ընու, հընոր երիդասարտ Եգովին մասին բադմողնին էրգու գյանկով գաբռին։ Ընեց զոր չա̈ համոզուշ. մեմը ասիսնա, հերկա̈գու։ Ըներ ա̈ջա̈լա̈ մոռնոնգու ուրինց հավատկին մասին։ Ընդի ըներ ուր ընգերեչը հեդ որոշաձեյնը աշուշ, եսա̈լ ա̈դմուն ընողըմ տա̈։ Ինչկա՜ն ես ուրախեյ, հընոր Եգովին օնունը փիս ա̈րի հեչ»։

18. Ի՞նչ տունկ որոշաձունեկ ընուշ գընկըվաձնուդ ետկնա̈լ։ (Հըմա̈լ աշեցեկ ռամկըն «Տեմընին, վերեկնոր ըմունա̈լ ըմուն դուր կուկոն ճահելնուն»։)

¹⁸ Եպոր տունկ պաշխեկկու ծիր գյանկը Եգովին հընու գընկըվեկկու, գերեվծընեկ, հընոր կուզեկ ըմըն սըրա փառկ դըվուշ ընու օնունին։ Համոզվաձ ըղեկ՝ Եգովըն կիդա̈, ինչ փոռցուտինի հեդ տունկ ռաստ կուկա̈կ։ Ետե տունկ ա̈մա̈ղ ընեկ վիրա հավադարիմ մընուշ ընու, ըն գոռտնա̈ ծեզի։ Հընու տունկ գայնա̈կ ա̈դ ընիլ, քոնի-օր Աստվաձ գուդա ծեզի ուր սուրպ ուժը (Ղուկ. 11։11—13)։ Եգովին յառդումով տունկ գընկըվաձնուդ ետկնա̈լ գայնա̈կ էշտալ Իսուսին էդվոնցը։