Ինչպես փոռցուտինի սըրա ուրախ մընոնկ

1, 2. Աշինկնա Մատթեոս 5։11-ը, ի՞նչպես վերապերվողընկ փոռցուտիննուն։

ԻՍՈՒՍԸ խոսկ դըվավ, հընոր ընու էդվոնցը էշտողնին իսկաբես-օր բախտավեր ըլլողըն, ամա նույն ժամանագա̈լ ռաստ էգողըն փոռցուտիննուն հեդ (Մատթ. 10։22, 23; Ղուկ. 6։20—23)։ Հա̈լբա̈տ, մենկ ուրախինկ ըլլուշ Իսուսին աշագեռտնին։ Ամա ի՞նչ մենկ գըզգոնկ, եպոր միր հարազադնին խանգարինգու մեզի ձառայուշ Եգովին։ Եպոր կառավարուտինին թարաֆըն միր էդվոնցը կըյնին, գամ միր հեդը պոնողնին, գամա̈լ միր տասարանցիկը, փոռցինգու ստիբուշ մեզի սըխալ քա̈լկմը ընուշ։ Միր նեսը գայնա վախ առաչ կալ։

² Փոռցուտիննին հիչ մեգ մաշտումը ուրախուտին պերիլ չին։ Ամա Աստըձուն Խոսկը դիռտմա̈գու մեզի ուրախ ըլլուշ։ Օրինագ Իակըվը կըրաձուներ, հընոր փոռցուտինի ռաստ կա̈կնա, ուրախուտինով ա̈դու վըրըն աշեցեկ (Հակ. 1։2, 12)։ Իսուսնա̈լ գասեր ուր աշագեռտնուն. «Բախտավերիկ տունկ, եպոր իմ հոմար ծեզի անբադվինգու հընու էդվոնցնիդ կըյնին»։ (Գաշտըցեկ Մատթեոս 5։11։) Ի՞նչպես գոյսընինկ հեչ միր ուրախուտինը փոռցուտինի սըրա։ Ա̈դու բադասխանը իմընուշի հոմար հայդցեկ աշինկ վերմը մըտկեր նամագըն, վեյնոր Իակըվը կըրաձուներ ախպըյդացը։ Ամա առաչինը հայդցեկ աշինկ, ինչ զորուտիննուն հեդ ռաստ կուկա̈յնը առաչին դարուն աբռող խրիստիաննին։

Ի՞ՆՉ ՓՈՌՑՈՒՏԻՆԻ ՀԵԴ ՌԱՍՏ ԿՈՒԿԱ̈ՅՆԸ ԱՌԱՉԻՆ ԴԱՐՈՒՆ ԱԲՌՈՂ ԽՐԻՍՏԻԱՆՆԻՆ

3. Ի՞նչ բադահեցավ Իակըվին հեդ, խրիստիանին տառցաձըն ետկը։

³ Եպոր Իսուսին հարազադ ախպա̈րը Իակըվը տառցավ ընու աշագեռտը, Եռուսալիմին նա̈յրեցին խրիստիաննուն էդվոնցը ըյնուշ (Գործ. 1։14; 5։17, 18)։ Եպոր Ստեֆանին սպոննեցին, խրիստիաննուն շադերը փախոն քաղակըն հընու «ցիր ու ցոն ըղոն Իուդեյա հընու Սամարիյա քաղակնուն», ընեցմըն վերմը Կիպր հընու Անտիոխիյա բիլա̈ կընցաձեյնը (Գործ. 7։58—8։1; 11։19)։ Գայնոնկ բատկերածընիլ, ինչ զորուտիննի ըներ օնծուցին։ Ամա չաշաձ ա̈դու, ըներ աշխուժ քարոզեյնըգու պարի խաբարը ըմըն դեղ, ներ ա̈լ-օր էշտա̈յնը։ Ա̈դու խատեր օխչուգ Ռիմսկի իմպերիին ժողովնի փես էլոն (1 Պետ. 1։1)։ Ամա ա̈դ խրիստիաննին, դահա ա̈լ զոր ժամանագնի օնծընողեյնը։

4. Ա̈լ ի՞նչ զորուտինի հեդ ռաստ կուկա̈յնը առաչի դարուն աբռող խրիստիաննին։

⁴ Առաչին դարուն խրիստիաննին դարպեր զորուտինի հեդ ռաստ կուկա̈յնը։ Մոդիգ 50 թըվին ռիմսկի իմպեռատոր Կլավդիըն աստավ ալլայ իուդեյնուն էլլուշ Ռիմ քաղակըն։ Ընդիա̈լ ընդեխու գինող իուդեյսկի խրիստիաննուն, բիդվըցավ թողուշ ուրինց դըները հընու քոչուշ ուրիշ դեղ (Գործ. 18։1—3)։ Մոդիգ 61 թըվին Պավելը կըրեց, հընոր քուրեյդացը հընու ախպըյդացը ալլայ մաշտկացը առաչ մեղադռեյնըգու, օննըցաձը ընեց ծեռկըն գառնեյնը հընու խապիս տընեյնըգու (Եբր. 10։32—34)։ Ա̈դտի ղաիր վերմը խրիստիաննին, ինչպես-օր միգա̈լ մաշտիկը, ախկադ գաբռեյնը հընու հիվընդուտինի հեդ ռաստ կուկա̈յնը (Հռոմ. 15։26; Փիլիպ. 2։25—27)։

5. Վե՞ր հառցերը մենկ աշողընկ։

⁵ Իակըվը կըրեց ուր նամագը մոդիգ 62 թըվին։ Ընդիա̈լ գայնոնկ ասիլ, հընոր ըն լավ կիդեր ինչ փոռցուտիննուն հեդ ռաստ կուկա̈յնը քուրեյդա̈կը հընու ախպըյդա̈կը։ Եգովըն դիռտմեց կըրուշ Իակըվին ա̈դ նամագը, հընոր խրիստիաննուն դա խըրադնի, վերեկնոր գայնա̈յնը յառդում ընիլ ընեց ուրախ ըլլուշ, չաշաձ փոռցուտիննուն։ Հայդցեկ աշինկ Իակըվին նամագը հընու դոնկ իսա հառցերուն բադասխաննին. վե՞ր ուրախուտինին մասին կըրերգու Իակըվը։ Ինչը՞ն գայնոնկ գոյսընիլ միր ուրախուտինը։ Ի՞նչպես իմաստուտինը, հավատկը հընու գըդռիջվարի ըլլուշը յառդում գընա̈ մեզի չըգոյսընուշ միր ուրախուտինը ինչ փոռցուտինի հեդա̈լ ռաստ կոնկ հեչ։

ԻՆՉԸ ՄԵԶԻ ԳՈՒԴԱ ԻՍԿԱԳԱՆ ՈՒՐԱԽՈՒՏԻՆ

6. Աշինկնա Ղուկաս 6։22, 23-ը, օ՞րի խրիստիանինը գայնա ուրախ մընալ չաշաձ զորուտիննուն։

⁶ Շադերը միտկը գընին-օր մաշտը գայնա ուրախ ըլլիլ մեգ ըն սըրըն եպոր ըն լավ առոխչուտին ունի, շադ փարա ունի հընու լավ, ուրախ ընտանիկ ունի։ Ամա ըն ուրախուտինը վերին մասին կըրաձուներ Իակըվը, ա̈դ Աստըձուն սուրպ ուժին բերկին մասնա̈, վեյնոր պերա̈գու մեզի ուրախուտին, ինչ դեսագա̈լ ըլլի հեչ միր գյանկը (Գաղ. 5։22)։ Խրիստիանինը մեձ ուրախուտին գըզգա ուր նեսը, ընու հոմար-օր կիդա̈ հընոր գաբռի Եգովին ուզաձին բես հընու Իսուսըն օրինագ գառնու։ (Գաշտըցեկ Ղուկաս 6։22, 23; Կող. 1։10, 11։) Ա̈դ ուրախուտինը գա̈րի ընու սըյդին նես, ինչպես-օր լամպին նեսի գըրագը, ընու նա̈ վրաիգը մա̈րեծընա̈գու, նա̈ա̈լ քոմին։ Միր ուրախուտինին գըրագը չի մա̈րիլ ռաստ կոնկ ա̈լ առոխչուտինի հեդ գաբվաձ զորուտիննուն հեդ, գամա̈լ փարի նեղուտինի հեդ։ Ա̈դ գըրագը չին գայնի մա̈րեծընիլ, նա̈ միր վըրըն խընդողնին, նա̈ա̈լ ըներ վեվ-օր մեզի հագառագը գեշտոն։ Ա̈դ գայնոն ըլլիլ միր դընեցիկ գամ ուրիշնին։ Ըմըն սըրա եպոր դուշմոննին կուզին միր ուրախուտինին գըրագը մա̈րեծընուշ, ըն մա̈րիլ չի, ըն ա̈լ շադ նա̈յրա̈գու լուսնուշ։ Ըն զորուտիննին վերեկնուն հեդ մենկ ռաստ կուկոնկ միր հավատկին բատճառով, գերեվծընին հընոր մենկ իսկաբես Իսուսին էդվոնցը էշտողնինինկ (Մատթ. 10։22; 24։9; Հովհ. 15։20)։ Ըհըն տա̈ օրի Պավելը կըրաձուներ. «Ախպըյդա̈կ, եպոր ռաստ կուկա̈կ դարպեր փոռցուտիննուն հեդ, ընտունեցեկ ըներ մեձ ուրախուտինով» (Հակ. 1։2)։

7, 8. Օ՞րի միր հավատկը գուժեղնա փոռցուտիննուն սըրըն։

⁷ Իակըվը գասա̈ մեգ հադ բատճառիմը մասինա̈լ, վերին խատեր խրիստիաննին ինչկանա̈լ զոր ըլլի, բադռաստին օնծընուշ փոռցուտիննին։ Ըն գասա̈. «Ծիր փոռծըվաձ հավատկը ծեզի տըմըշխի տառծընա̈գու» (Հակ. 1։3)։ Փոռցուտիննին լըմոնինգու ըն գըրագին, վերին միչոցով էրգատը մեմը շողծընինգու, հեդո մեգընա̈ բաղեծընինգու։ Ա̈դու խատեր ըն ավելի գուժեղնա։ Ա̈դպեսա̈լ մենկ, եպոր փոռցուտիննուն նես տըմըշխի մընոնկկու, միր հավատկը գուժեղնա։ Ա̈դու հոմար Պավելը կըրեց. «Թողեկ հընոր ծիր տըմըշխի ըլլուշը մինչեվ վեռչ ծեզի ուժեղծընա̈, հընոր տունկ ըլլեկ ըռոնց մեխկի հընու մակուր ըմըն թարաֆա̈» (Հակ. 1։4)։ Եպոր մենկ դեսնունկկու հընոր փոռցուտիննին գուժեղծընին միր հավատկը, մենկ ա̈դ ուրախ գոնծընինկ։

⁸ Իակըվը ուր նամագին նես կըրա̈գու վերմը զորուտիննուն մասինա̈լ, վերին բատճառով մենկ գայնոնկ գոյսընիլ ուրախուտինը։ Ա̈դեր ի՞նչ զորուտինին հընու ի՞նծոյ գայնոնկ ըներ օնծընիլ։

ԳՈՆԾԸՆԻՆԿ ԶՈՐՈՒՏԻՆՆԻՆ, ՎԵՐԻՆ ԲԱՏՃԱՌՈՎ ԳԱՅՆԱ̈ՅԿԸ ԳՈՅՍԸՆԻԼ ՄԻՐ ՈՒՐԱԽՈՒՏԻՆԸ

9. Օ՞րի մեզի բիդուա̈ իմաստուտին օննուշ։

⁹ Զորուտին. տունկ չիդեկ, ինչ բիդուա̈ ընուշ։ Մենկ հասկըննոնկկու հընոր եպոր զորուտինի հեդ ռաստ կուկոնկ, բիդուա̈ Եգովացըն յառդում ուզուշ հընոր ըմուն որոշումնի ընինկ վեյնոր ընու սիդը գուրախծընին։ Ա̈դ յառդում գընա̈ մեզի մընուշ ընու հավադարիմ հընու օկուտ պերա̈գու միր քուրեյդացը հընու ախպըյդացը (Երեմ. 10։23)։ Մեզի բիդուա̈ օննուշ իմաստուտին, հընոր կիդնոնկ ինչ ընինկ, գամա̈լ ինչ ասինկ մեզի հագառագ էշտողնուն։ Եպոր չիդինկ ինչ բիդուա̈ ընուշ, մենկ մեզի թուլ գըզգոնկ հընու միր ուրախուտինը գոյսընինկկու։

10. Աշինկնա Հակոբոս 1։5-ը, ի՞նչ մեզի բիդուա̈ ընուշ հընոր իմաստուտին օննոնկ։

¹⁰ Որոշում. ուզեցեկ Եգովացըն իմաստուտին։ Կուզինկնա ուրախուտինով օնծընուշ միր փոռցուտիննին, առաչինը մեզի բիդուա̈ աղոտուշ Եգովին հընոր իմաստուտին դա, վեյնոր յառդում գընա̈ մեզի շիդագ որոշումնի ընուշ։ (Գաշտըցեկ Հակոբոս 1։5։) Ի՞նչ ընողընկ եպոր մենկ աղոտեցակ Եգովին, ամա մեզի թըվագու տա̈ ըն մեզի բադասխանեց հեչ։ Ուշադրուտին տառծուցեկ՝ Իակըվը կըրեց «շարունագա̈տող ուզուշ»։ Եգովըն նաչարիլ չի եպոր մենկ վիրա կուզինկ ընդի իմաստուտին։ Ա̈դու հոմար Եգովըն նեղվիլ չի։ Հագառագը ըն ջիմա̈ռդ գինա̈ գուդա մեզի իմաստուտին հընոր օնծընինկ փոռցուտիննին (Սաղ. 25։12, 13)։ Ըն դեսնուգու ինչ փոռցուտինի հեդ ռաստ կուկոնկ, հասկըննագու միր ցավը հընու կուզա̈ յառդում ընուշ մեզի։ Հա̈՜լբա̈տ-օր ա̈դ ուրախուտինի բատճառա̈։ Ամա ի՞նչպես Եգովըն մեզի իմաստուտին գուդա։

11. Ա̈լ ի՞նչ մեզի բիդուա̈ ընուշ, հընոր օննոնկ իմաստուտին։

¹¹ Եգովըն ուր խոսկին միչոցով գուդա իմաստուտին (Առակ. 2։6)։ Հընոր ա̈դ իմաստուտինը օննոնկ, մեզի բիդուա̈ խորգըն քըրկըրուշ Աստըձուն խոսկը հընու միր գըրագանուտիննին։ Ամա մեզի բիդու չա̈ սադա̈ կիդուտին օննուշ, բիդուա̈ աբռուշ Աստըձուն խըրադ դըվաձին բես։ Իակըվը կըրա̈գու. «Միկ սադա̈ լըսիլ, ամա պոնեծուցեկ ըն, ինչ-օր իմացիկ» (Հակ. 1։22)։ Եպոր մենկ Աստըձուն խըրադնին պոնեծընինկկու միր գյանկին նես, մենկ գըլլինկ խաղաղուտին հազ ընող, խելացի հընու ներող (Հակ. 3։17)։ Ա̈դ հադգուտիննին յառդում գընին մեզի օնծընուշ ալլայ փոռցուտիննին, չըգոյսընելըն միր ուրախուտինը։

12. Օ՞րի գարեվորա̈ լավ կիդնուշ Աստվաձաշունչը։

¹² Աստըձուն Խոսկը այնին բեսա̈, ըն մեզի գերեվծընա̈, ինչ բիդուա̈ շիդգուշ հընու ինչպես ա̈դ գայնոնկ ընիլ (Հակ. 1։23—25)։ Օրինագ, Աստվաձաշունչը սորվելնիդ, տունկ հասկըննա̈կկու, հընոր ինկեյդ ծեզի զաֆտ ընողեկ, ընու հոմար-օր թեզ-թեզ ջըղայնա̈կկու։ Եգովին յառդումով տունկ սորվեկկու հանգիստ մընուշ, եպոր մեգը գամ ինչիմը ծեզի ջըղայնծընա̈գու։ Ա̈դու խատեր ծեզի ղոլայ գըլլի շիդագ որոշում ընուշ հընու զորուտիննուն առաչը առնուշ։ (Հակ. 3։13)։ Ընդի ինչկա՜ն գարեվորա̈ լավ կիդնուշ Աստվաձաշունչը։

13. Օ՞րի մեզի բիդուա̈ միտկ ընուշ Աստվաձաշընչին օրինագնուն վըրըն։

¹³ Բազի սըրա մենկ սորվինկկու միր սըխալնուն վըրըն, ամա ա̈դ գայնա մեզի ցավ պերիլ։ Ավելի լավ գըլլի սորվուշ ուրիշ մաշտկացը լավ գամ վադ օրինագներըն։ Ընդի, Իակըվը դիռտմա̈գու մեզի ուշադրուտին տառծընուշ Ավռաամին, Ռաավին, Իովին հընու Իլիին օրինագնուն վըրըն (Հակ. 2։21—26; 5։10, 11, 17, 18)։ Ա̈դ հավադարիմ Եգովին ձառայողնին գայցին օնծընիլ փոռցուտիննին հընու գոյսուցին հեչ ուրինց ուրախուտինը։ Ա̈դ գերեվծընա̈, հընոր Եգովին յառդումով մենկա̈լ գայնոնկ տըմըշխի գինալ փոռցուտիննուն սըրըն։

14, 15. Օ՞րի մենկ համոզվաձ ըլլողընկ միր հավատկին նես։

¹⁴ Զորուտին. տունկ գայնա̈կ ինչիգիմը նես համոզվաձ չըլլիլ։ Բազի վերմը մըտկեր Աստվաձաշընչըն մենկ գայնոնկ չըհասկըննալ։ Գամա̈լ, բա̈լկիտ, Եգովըն չի բադասխանիլ միր աղոտկնուն ըմբես, ինչպես մենկ բեդ գընայկը։ Ա̈դու հոմար մենկ գայնոնկ վերմը ջիշտուտիննուն նես համոզվաձ չըլլիլ։ Ա̈դու ուշադրուտին տառծընինկ հեչնա, միր հավատկը թուլընագու հընու գայնոնկ գոյսընիլ Եգովին հեդ միր հարաբերուտիննին (Հակ. 1։7, 8)։ Ա̈դմուն-օր ըլլինա, մենկ գայնոնկ գոյսընիլ ներ աշխարին աբռուշի ումուդը բիլա̈։

¹⁵ Պավելը ներ աշխարին աբռուշի ումուդը համեմադեց յակըրին հեդ (Եբր. 6։19)։ Եպոր ձովը դալղալըմիշ գըլլի, բառախոտըն յակըրը նեդինգու ձովը։ Ա̈դ գընին ընու հոմար-օր բառախոտը ղաշերուն հընու քարերուն տա հեչ հընու բատմիշ ըլլի հեչ։ Ա̈դ սադա̈ գայնա օկուտ պերիլ ըն սըրըն, եպոր յակըրին զընջիլը ուժեղ գըլլի։ Ինչպես-օր փասը զայ գընա̈ զընջիլը, ա̈դմունա̈լ, եպոր մենկ վերմը ջիշտուտիննուն նես համոզվաձ չինկ, ա̈դ թուլըծընա̈գու միր հավատկը։ Եպոր մաշտը համոզվաձ չա̈ վերմը ջիշտուտիննուն նես հընու ռաստ կուկա փոռցուտիննուն հեդ, ըն գայնա գոյսընիլ ուր հավատկը, հընոր Եգովըն ընողա̈ ուր խոսկ դըվաձը։ Մենկ-օր գոյսընինկ միր հավատկը, ա̈դմուն գոյսընինկկու ներ աշխարին աբռուշի ումուդը։ Ըհըն ինչ գասա̈ Իակըվը. «Համոզվաձ չըլլողը լըմոնիգու ձովուն դալղին, վերին քոմին նա̈ս-նըն նեդա̈գու» (Հակ. 1։6)։ Ա̈դծոյ մաշտը ուրախուտին չի օննալ։

16. Ի՞նչ բիդուա̈ ընուշ, եպոր ինչիգիմը նես համոզվաձ չինկ։

¹⁶ Որոշում. համոզվաձ ըղեկ, ուժեղծուցեկ ծիր հավատկը։ Թեզմը կըդեկ ծիր հառցերուն բադասխաննին։ Պռառոկ Իլիին աբռաձ ժամանագը, Եգովին միլլա̈տը համոզվաձ չեր, հընոր ընեց հավատկը շիդագա̈։ Իլյըն իզրաիլտյաննուն աստավ. «Եպադա՞կ տունկ ոռոշողեկ, վեյնա̈ շիդագը։ Ետե Եգովընա̈ շիդագ Աստվաձը, ընու էդվոնցը կընցեկ, ետե Վաալը՝ ընու էդվոնցը կընցեկ» (1 Թագ. 18։21)։ Ետե տունկ ինչիգիմը նես համոզվաձ չեկ, ծեզի թեզմը բիդուա̈ կըդնուշ ծիր հառցերուն բադասխաննին։ Քըրքըրեծեկ, հընոր համոզվաձ ըլլեկ-օր Եգովընա̈ ջիշտ Աստվաձը հընու Աստվաձաշունչը՝ ա̈դ ընու Խոսկնա̈, Եգովին մասին բադմողնինա̈լ՝ ընու ազգնա̈ (1 Թեսաղ. 5։21)։ Ա̈դպես տունկ համոզվաձ գըլլեկ հընու ծիր հավատկը գուժեղնա։ Ծեզի յառդում բիդվընանա, մոդգըցեկ իրիցնուն։ Թեզմը օսնեկնա կոռձի, չե՜կ գոյսընիլ ուրախուտինը Եգովին ձառայուտինին նես։

17. Ի՞նչ գայնա ըլլիլ հուսահադվաձ ըլլինկնա։

¹⁷ Զորուտին. եպոր տունկ հուսահադվաձեկ։ Աստըձուն Խոսկին գաստըվի. «Զոր ժամանագը հուսահադվեծարնա քու ուժեյդ քիչընոնգու» (Առակ. 24։10)։ Եվրեյսկի խոսկը, վեյնոր հոզ թարկմանվաձա̈ ինչպես «հուսահադվեծարնա» գայնա նըշանագիլ «գոյսընուշ քաջուտինը»։ Մաշտը գոյսընա̈նա քաջուտինը, թեզմը գոյսընա̈գու ուրախուտինը։

18. Ի՞նչ նըշանագա̈գու տըմըշխի ըլլուշը։

¹⁸ Որոշում. գիվընմիշ ըղեկ Եգովին հընու համոզվաձ ըղեկ, հընոր ըն ծեզի քաջուտին գուդա։ Քաջուտինը մեզի բիդուա̈, հընոր փոռցուտինի սըրա տըմըշխի ըլլինկ (Հակ. 5։11)։ Իակըվին նամագին նեսի խոսկը, վեյնոր թարկմանվաձա̈ ինչպես «տըմըշխի ըլլուշ» հիշեծընա̈գու ըն մաշտուն, վեյնոր ուժեղ գոյնաձա̈ հընու ինչա̈լ ըլլի դեղըն ժաժվիլ չի։ Գարելիա̈ բատկերածընուշ սալդատին, վեյնոր ինչկանա̈լ դուշմոնը հառցագվի, ըն քաջ գինա̈ գըռիվ դոնա̈գու հընու հիչ մեգ քա̈լկմը եդ էշտալ չի։

19. Ի՞նչ մենկ սորվինկկու Պավելին օրինագըն։

¹⁹ Պավելը լավ օրինագ մեզի էրեվծուց ինչպես գայնոնկ քաջ հընու տըմըշխի ըլլիլ։ Բազի, ըն ուրինը թուլ գըզգա̈ր, ամա ըն գայցավ ա̈դ ալլայ օնծընիլ, ընու հոմար-օր գիվընմիշ գըլլեր Եգովին վըրըն, վեյնոր ընու բիդու ըղաձ ուժը գուդա̈ր (2 Կորնթ. 12։8—10; Փիլիպ. 4։13)։ Մենկա̈լ ընու բես գայնոնկ ուժ օննալ հընու քաջ ըլլիլ, հըբայդ ըլլինկ հեչնա հընու Եգովացըն յառդում ուզինկնա (Հակ. 4։10)։

ՈՒԺԵՂԾՈՒՑԵԿ ԾԻՐ ՀԱՐԱԲԵՐՈՒՏԻՆՆԻՆ ԱՍՏԸՁՈՒՆ ՀԵԴ ՀԸՆՈՒ ՄԻԿ ԳՈՅՍԸՆԻԼ ԾԻՐ ՈՒՐԱԽՈՒՏԻՆԸ

20, 21. Ինչի՞ն նես մենկ գայնոնկ համոզվաձ ըլլիլ։

²⁰ Մենկ գայնոնկ համոզվաձ ըլլիլ, հընոր ըն փոռցուտիննին, վերեկնուն հեդ ռաստ կուկոնկ, Եգովացըն չին։ Իակըվը կըրա̈գու. «Փոռցուտինի սըրա հիչ մեգը ասա̈ հեչտող. «Աստվաձ փոռցա̈գու ինձի», ընու հոմար-օր Աստվաձ չարուտինով չի փոռցըվիլ, նա̈ա̈լ ինկը մեգիմը փոռցա̈գու» (Հակ. 1։13)։ Մենկ-օր ա̈դու նես համոզվաձ ըլլինկնա, միր հարաբերուտիննին միր հազ ընող երգընկին ըլլող Հորը հեդ ա̈լ ուժեղ գըլլին (Հակ. 4։8)։

²¹ Եգովըն «հիչ փոխվիլ չի» (Հակ. 1։17)։ Ըն յառդում գըներ փոռցուտինի սըրա առաչին դարուն աբռող խրիստիաննուն, ըն յառդում գընա̈ մեզիա̈լ։ Սըյդոնց ուզեցեկ Եգովացըն, հընոր ըն յառդում ընա̈ ծեզի խելացի ըլլուշ, հավատկ օննուշ հընու քաջ ըլլուշ։ Ըն ամբայման բադասխանա̈գու ծիր աղոտկնուն։ Ընչաղ, տունկ համոզվա՜ձ գըլլեկ, հընոր ըն ծեզի յառդում գընա̈ ուրախ մընուշ ըմըն դեսագ փոռցուտիննուն սըրըն։