Գաշտողնուն հառցերը

Առակներ 24։16-ին գաստըվի. «Առտար մաշտը յոտը անկամ ըյնիա̈լ, վիր կելլա̈»։ Գաստըվի՞ տա̈ ա̈ս խոսկին նես, հընոր մաշտը գայնա ըմըն սըրա մեխկ ընիլ հընու բեդ ընիլ-օր Աստվաձ ընու ներա̈գու։

Շիդագով ա̈ս խոսկին միտկը ուրիշա̈։ «Ըյնուշ» բարը հոզ նըշանագա̈գու «ռաստ էգուշ բելընուն հընու զորուտիննուն հեդ»։ «Էլլուշ» բարը նըշանագա̈գու «օնծընուշ ա̈դ բելընին»։

Աշինկ-տա̈, ինչ կըրվաձա̈ ա̈դ խոսկերուն առաչ հընու հեդո. «Չար մաշտու բես դուզաղ տընիլ մի առտար մաշտուն դոնը առաչ, մի քագիլ ընու դունը։ Ընու հոմար-օր առտար մաշտը յոտը անկամ ըյնիա̈լ, վիր կելլա̈, ամա չար մաշտիկը նեղուտիննուն սըրա կըյնին։ Մի ուրախնալ, եպոր դուշմոնըդ կըյնի, հընու քու սիդըդ քեյֆ ըլլի հեչ թող, եպոր ըն ըյնուշի ըլլի» (Առակ. 24։15—17)։

Վերմը միտկը գընին, հընոր 16-րտ խոսկին նես գաստըվի ըն մաշտուն մասին, վեյնոր մեխկ գընա̈ հընու, եպոր մեղա կուկա, նորըն գոննա լավ հարաբերուտին Աստըձուն հեդ։ Բրիտանիյա աբռող էրգու դերա կըրաձունեյնը, հընոր «քարոզիչնին զատը հընու միր ժամանագ ա̈դծոյ պածադռեյնըգու հընու պածադռինգու ա̈դ խոսկը»։ Հըմա̈լ ա̈դ դերընին կըրաձունեյնը, հընոր ա̈դպես հասկըննուշով «լավ մաշտը գայնա ըյնիլ, այսինկըն ձոնդռը մեխկ ընիլ, ամա նույն ժամանագա̈լ, ըն չի գոյսընիլ ուր սերը Աստըձուն հանդեպ հընու միշտա̈լ գայնա վիր էլլիլ, մեղա կանա ուր ըղաձ կոռձերուն հոմար»։ Ա̈դ պածադռուտինը գայնա շադ դուր կալ ըն մաշտուն, վեյնոր ա̈մա̈ղ ընիլ չի մեխկին առաչը առնուշ։ Ա̈դծոյ մաշտը գայնա միտկ ընիլ, հընոր, ինչկանա̈լ ըն մեխկ ընա̈ հեչ, Աստվաձ ընու ներա̈գու։

Ամա 16-րտ խոսկին նես միտկը ուրիշա̈։

Եվրեյսկի խոսկը, վեյնոր թարկմանվաձա̈ 16 հընու 17-րտ համայնուն նես, ինչպես «ըյնիլ» հընու «կըյնի», գայնա դարպեր նըշանագուտին օննալ։ Ա̈դ խոսկը գայնա նըշանագիլ, հընոր ինչիմը ցաձ կըյնի։ Օրինագ, աճառը ջոմպուն գայնա ըյնիլ գամ մեգը գայնա ձաձուգին վըրայըն ըյնիլ, գամա̈լ քարը գայնա խողուն վըրըն ըյնիլ (2 Օրենք 22։4, 8; Ամոս 9։9)։ Ա̈դ խոսկը գայնա ուրիշ նըշանագուտինա̈լ օննալ։ Օրինագ, աշինկ, ինչ կըրվաձա̈ ա̈ս խոսկին նես. «Եգովըն առաչ դոնա̈գու ըն մաշտուն, վում քա̈լկերը ընու դուր կուկոն։ Ա̈դմուն մաշտը ըյնուշի ըլլիա̈լ, ըյնիլ չի, ընու հոմար-օր Եգովըն ընու ծեռկըն պըռնաձունի» (Սաղ. 37։23, 24; Առակ. 11։5; 13։17; 17։20)։

Ուշադրուտին տառծուցեկ, ինչ գասա̈ մեգ կիդնագանմը Էդվարդ Պլամպտրը. «Ա̈դ եվրեյսկի խոսկը [վեյնոր թարկմանվաձա̈, ինչպես «ըյնուշ»] հիսկիտ չին պոնեծընիլ, եպոր գասին «մեխկ» ընուշին մասին»։ Աշինկ, ինչ 16-րտ խոսկին մասին աստավ ուրիշ կիդնագանմը. «Ինչկանա̈լ փոռցին հեչ Աստըձուն միլլա̈տին վադուտին ընուշ, ինչի՜գ չայնողըն ընիլ, ընու հոմար-օր առտար մաշտիկը խալըսվողըն, ամա չար մաշտիկը մեռնողըն»։

Գերեվնա-օր Առակներ 24։16-ին «ըյնուշ» խոսկը չի նըշանագիլ, հընոր մաշտը մեխկ ըղաձունի, ա̈դ նըշանագա̈գու, հընոր առտար մաշտնա̈լ գայնա ուր գյանկին ռաստ կալ դարպեր բելընուն հընու զորուտիննուն հեդ։ Ա̈ս չար աշխարին մաշտը, վեյնոր հավադարիմա̈ Աստըձուն, գայնա փիս գինա̈ հիվըննալ գամ ուրիշ բելընուն հեդ ռաստ կալ։ Ընու գեցաձ դեղը ղեգավայնին բիլլա̈ գայնոն էդվոնցը ըյնիլ։ Ամա ըն ալլայ բատճառնի ունի համոզվաձ ըլլուշ, հընոր Աստվաձ ընու յոնը գըլլի հընու յառդում գընա̈ օնծընուշ ըմըն դեսագի զորուտիննի։ Տունկ թարիֆ ըղաձ գըլլեկ, հընոր շադ անկամ, Աստըձուն ձառայողնին ուրինց փոռցուտիննին լավ գոնծընին։ Օ՞րի ա̈դծոյ գըլլի։ Ընու հոմար-օր «Եգովըն սիդ գուդա ալլայ ըյնողնուն, գուժեղծընա̈ ալլայնացը, վեվ-օր հուսահադվաձա̈» (Սաղ. 41։1—3; 145։14—19)։

Առտար մաշտը չի ուրախնալ, եպոր միգա̈լնեկը դանջվինգու։ Ընու սիդ գուդոն իսա խոսկերը, «վեվ Աստըձմա̈ վախ ունի, ընու հոմար ալլայ լավ գըլլի» (Ժող. 8։11—13; Հոբ 31։3—6; Սաղ. 27։5, 6)։