«Միր ծեռկերը նաչարին հեչտող»

1. Օ՞րի մենկ ուրախինկ հընու հըբայդինկ, հընոր Եգովին մասին բադմողնինիկ։

Ա̈Դ ԻՍԿԱԳԱՆ ուրախուտինա̈ հընու մեձ բադիվա̈ ըլլուշ Եգովին մասին բադմողնուն մեգը։ Մենկ Եգովին ձառայողնինինկ հընու գերեվծընինկ ա̈դ, եպոր բադմինկկու ընու մասին միգա̈լնացը հընու աշագեռտ բադռաստինկկու։ Մենկ շադ գուրախնոնկ, եպոր գայնոնկ յառդում ընիլ ըն մաշտուն, «վեյնոր կուզա̈ վեռչ չոննող գյանկի ջոմպով էշտուշ» հընու տառնուշ Եգովին ձառայողը (Գործ. 13։48)։ Մենկ Իսուսին բես զգացումնի ունինկ։ Ըն շադ քեյֆ գըլլեր, եպոր ընու աշագեռտնին բադմեյնըգու ընու հեդաքըրկիր դեպկեր, վերեկնոր ըղաձեյնը ընեց հեդ ձառայուտինին նես (Ղուկ. 10։1, 17, 21)։

2. Ինչը՞ն դեսըվիգու, հընոր քարոզուշի կոռձը միր հոմար շադ գարեվորա̈։

² Քարոզուշի կոռձը միր հոմար շադ գարեվորա̈։ Պավելը դիռտմերգու Տիմաֆեյին. «Վիրա ուշադիր ըղի ինկըդ քեզի հընու ընու տա̈, ինչ դեսագ սորվեծընիսկու։ ...Ա̈դմուն ընուշով խալըսիսկու հըմ քեզի հըմա̈լ քեզի լըսողնուն» (1 Տիմոթ. 4։16)։ Ուրիշ խոսկերով Թակավորուտինին մասին խաբարը քարոզուշը խալըսա̈գու մաշտկացը գյանկերը։ Ընդի վիրա բիդուա̈, հընոր ինկեյս մեզի ուշադիր ըլլինկ, ընու հոմար-օր մենկ Աստըձուն Թակավորուտինին թարաֆնինկ։ Ըմըն մեգ միր կոռձով, մենկ կուզինկ փառկ պերուշ Եգովին հընու էրեվծընուշ-օր հավդոնկկու ըն խաբարին, վեյնոր քարոզինկկու միգա̈լնացը (Փիլիպ. 1։27)։ Ա̈դտի ավել, մենկ լավ բադռաստվինկկու ձառայուտինի հընու գաղաչինկ Եգովին, հընոր յառդում ընա̈ մեզի ուշադիր ըլլուշ, ինչ դեսագ մենկ սորվեծընինկկու միգա̈լ մաշտկացը։

3. Ի՞նչպես մաշտիկ գայնոն վերապերվիլ Թակավորուտինին մասին խաբարին, վեյնոր մենկ քարոզինկկու։ Պերեկ օրինագմը։

³ Ամա բազի, չաշաձ-օր մենկ շադ ա̈մա̈ղ գընինկ, Թակավորուտինին մասին խաբարը գընտունին սադա̈ վերմը, գամ հիչ ուվեկ։ Հայդցեկ աշինկ Գեորգ Լինդալ ախպորը օրինագը։ 1929 թըվըն մինչեվ 1947 թիվը ըն մըննագ քարոզերգու Իսլանդիյա։ Գեորգը փայ ա̈րավ քոնիմը դասնյակ հազար կիրկ, ամա հիչ ուվեկ ընտունեց հեչ ջիշտուտինը։ Ըն կըրաձունի. «Գերեվնա-օր վերմը հագառագին Աստվաձաշընչին ջիշտուտինին։ Ամա շադերուն հոմար, ա̈դ հեդաքըրկիր չա̈»։ Սողը Իսլանդիյա էգոն քուրեյդա̈կ հընու ախպըյդա̈կ, վերեկնոր բաշ ըղաձունեյնը Գալաադ Տըբռոցը։ Ամա բիդվըցավ իննը դարիա̈լ մինչեվ Իսլանդիյա աբռող վերմը մաշտիկ պաշխըվին Եգովին հընու գընկըվինb։

4. Ի՞նչ մենկ գայնոնկ զգալ, եպոր մաշտիկ չին ուզիլ մեզի լըսուշ գամ չին հոկեվոր մեձընալ։

⁴ Հա̈լբա̈տ մենկ դըխրինկկու, եպոր մաշտիկը ըրազի չին ըլլիլ լըսուշ խաբարը, վեյնոր մենկ քարոզինկկու։ Գամ Աստվաձաշունչ սորվողնին չին հոկեվոր մեձընալ։ Պավելնա̈լ ա̈դմուն զգացումնի ուներ։ Ընու «շադ դըխրեծըներգու հընու մեձ ցավ պերերգու» ըն-օր եվրեյնուն շադերը չեյնը ընտունիլ Իսուսին ինչպես խոսկ դըվաձ Մեսսիին (Հռոմ. 9։1—3)։ Բատկերածընինկ, տունկ մեգիմը հեդ սորվեկկու Աստվաձաշունչը, լավ բադռաստվեկկու հընու գաղոտեկ սորվողին հոմար։ Ամա ըն չի պոնեծընիլ ուր գյանկին ըն, ինչ-օր գիմընա հընու ծեզի բիդուա̈ վա̈յցկուշ ա̈դպես սորվուշը։ Գամ ասինկ, հընոր հիսկիտ մեգը, վում տունկ սորվեծընեյկըգու Աստվաձաշունչը ըմունա̈լ գընկըվեցավ հեչ։ Մեղավե՞րեկ տա̈ տունկ ա̈դու նես։ Գերեվծընա̈՞ տա̈ ա̈դ, հընոր Եգովին չի դուր կալ ըն, ինչպես տունկ քարոզեկկու։ Ա̈ս տասին մենկ գաշինկ էրգու հառցեր՝ 1) Ի՞նչը գերեվծընա̈, հընոր մենկ ձառայուտինին նես հաջողուտինի հասաձինկ։ 2) Ի՞նչը յառդում գընա̈ մեզի շիդագ ծեվով աշուշ ձառայուտինին վըրըն։

ԻՆՉԸ ԳԵՐԵՎԾԸՆԱ̈, ՀԸՆՈՐ ՄԵՆԿ ՀԱՋՈՂՈՒՏԻՆԻ ՀԱՍԱԿ ՁԱՌԱՅՈՒՏԻՆԻՆ ՆԵՍ

5. Օ՞րի չաշաձ-օր մենկ շադ ա̈մա̈ղ գընինկ ձառայուտինին նես, բազի չինկ գայնի հասնիլ միր տըրաձ նըբադագնուն։

⁵ Աստվաձաշընչին նես գաստըվի, հընոր մաշտը, վեյնոր գընա̈ Աստըձուն ուզաձը, «ալլայ ուր կոռձերուն նես հաջողուտին գոննա» (Սաղ. 1։3)։ Ամա ա̈դ չի նըշանագիլ, հընոր Եգովին ձառայուտինին նես, մենկ ինչա̈լ կոռձ ընինկ հեչ, հաջողուտին գոննոնկ։ Մենկ մեխկ օննող մաշտինկ։ Միր գյանկին նես հընու միր էդռաֆը ըլլող մաշտկացը գյանկին նես շադ բելընի գոն (Հոբ 14։1)։ Ա̈դտի ղաիր, բազի մեզի հագառագվինգու հընու մենկ չինկ գայնի պացըն քարոզիլ (1 Կորնթ. 16։9; 1 Թեսաղ. 2։18)։ Ա̈դպեսա̈նա, աշինկնա Եգովին աչկերով, ինչը գերեվծընա̈, հընոր ձառայուտինին նես մենկ հաջողուտինի հասակ։ Ա̈դ հառցերուն բադասխանուշի հոմար, հայդցեկ քըննինկ քոնիմը Աստվաձաշընչին պրինցիպնին։

6. Եգովին աչկերով աշինկնա, ի՞նչը գերեվծընա̈, հընոր մենկ հասակ հաջողուտինի ձառայուտինին նես։

⁶ Եգովըն ուշադռուտին տառծընա̈գու միր ըղաձ ա̈մա̈ղնուն վըրըն հընու տըմըշխի ըլլուշին վըրըն։ Եգովին հոմար միր ձառայուտինը հաջողուտին ունի, ետե մենկ շարունագինկկու աշխուժ քարոզուշ, ինչ դեսագա̈լ մաշտիկ վերապերվին հեչ միր աստաձ խաբարին, ընու հոմար-օր հազ գընինկ ընու։ Պավելը կըրեց. «Աստվաձ առտարա̈, ընդիա̈լ ըն մոռնալ չի ծիր ըղաձ կոռձը հընու սերը, վեյնոր տունկ գեռեվծընեկ ընու օնունին հոմար,՝ ալլայ ինչ-օր տունկ ըղաձունեկ հընու գընեկ սուրպ ըլլողնուն յառդում ընուշի հոմար» (Եբր. 6։10)։ Եգովըն հիշա̈գու ծիր ըղաձ կոռձը հընու սերը, չաշաձ-օր մաշտկացմըն հիչ մեգը, վում-օր տունկ քարոզեյկըգու, ըմունա̈լ գընկըվեցավ հեչ։ Ա̈դտի ղաիր, Պավելը աստավ Կարինֆ աբռող խրիստիաննուն. «Ծիր ըղաձ ա̈մա̈ղը բարաբ չա̈ Աստըձուն հոմար» (1 Կորնթ. 15։58)։ Ա̈դ խոսկերը մեզիա̈լ վերապերվինգու, նըշանագուտին չունի, գայցակ տա̈ մենկ հասնիլ միր տըրաձ հոկեվոր նըբադագնուն, գամ չա̈։

7. Ի՞նչ մենկ սորվինկկու ընդի, ի՞նչպես Պավելը վերապերվերգու ուր ձառայուտինին։

⁷ Պավելը շադ լավ քարոզիչեր։ Ընու խատեր շադ քաղակնուն փես կելլեյնը ներ ժողովնի։ Չաշաձ ա̈դու վերմը գասեյնը, հընոր ըն լավ վառժաբեդ չա̈։ Պավելը չեր մա̈տվիլ հընու չեր ասիլ, հընոր ըն շադ մաշտկաց յառդում ըղաձունի իմընուշ ջիշտուտինը։ Ըն կըրեց. «Ես ընեցմըն շադ կոռձ ա̈րի» (2 Կորնթ. 11։23)։ Հայդցեկ Պավելին բես հիշինկ, հընոր Եգովին հոմար ըմընա թոնգնա̈ միր ըղաձ ա̈մա̈ղնին հընու տըմըշխի ըլլուշը։

8. Վե՞ր ջիշտուտինը ձառայուտինի մասին գարեվորա̈ հիշուշ։

⁸ Միր ձառայուտինը գուրախծընա̈ Եգովին։ Սըրըմը Իսուսը ղըրգեց 70 աշագեռտնուն քարոզուշ Թակավորուտինին մասին խաբարը։ Ձառայուտինըն ետկը ըներ «քեյֆ ըղաձ եդ էգոն»։ Օ՞րի։ Ըներ աստին Իսուսին. «Դեվերը բիլա̈ միր աստաձը գընին, եպոր մենկ գուդոնկ քու օնունըդ»։ Ամա Իսուսը ընեց ուշադրուտինը տառծուց ընու վըրըն, ինչը ըմընա գերեվորներ. «Քեյֆ ըլլիլ մեկ, հընոր դեվերը ծեզի հըբադագվինգու, քեյֆ ըղեկ ընու, հընոր ծիր օնուննին կըրվաձին երգընկին» (Ղուկ. 10։17—20)։ Իսուսը հասկըննա̈րգու, հընոր ըմըն սըրա չա̈-օր աշագեռտնին ձառայուտինին նես լավ հեդաքըրկիր դեպկեր օննողըն։ Շիդագով աստաձ, մենկ չիդինկ ընտունեցին տա̈ ջիշտուտինը ըն մաշտիկը, վում քարոզեյնըգու ըն սըրըն աշագեռտնին։ Իսուսը կուզեր սորվեծընուշ ուր աշագեռտնուն գարեվոր ջիշտուտինիմը՝ ուրախուտինը ձառայուտինին նես գախվաձ չա̈ ընդի, ինչկան մաշտիկ գընտունին ջիշտուտինը, ամա մենկ գուրախնոնկ ընդի, հընոր Եգովըն քեյֆ գըլլի, եպոր դեսնուգու միր ըղաձ ա̈մա̈ղնին։

9. Ի՞նչ պաշխիշ մենկ գառնունկ, ետե ինչա̈լ ըլլի, շարունագինկկու քարոզուշ (Գաղատացիներ 6։7—9)։

⁹ Գաշտըցեկ Գաղատացիներ 6։7—9. Ետե մենկ ինչա̈լ ըլլի, շարունագինկկու քարոզուշ, գառնունկ վեռչ չոննող գյանկ։ Ա̈մա̈ղ ընուշով սադռեցեկ հընու ճըռեցեկ ջիշտուտինին սերմերը։ Պավելին ասուշով, եպոր սադռինկկու, մենկ «ցոնինկկու Աստըձուն ուժին ուզաձը ընուշի հոմար»։ Ուրիշ խոսկերով, մենկ թողունկկու, հընոր Աստըձուն սուրպ ուժը միր գյանկին մեզի առաչ դոնա̈։ Եգովընա̈լ ուր թարաֆըն խոսկ գուդա, հընոր ըն, վեվ-օր ումուդը գըդռիլ չի հընու հուսահադվիլ չի «ա̈դ ուժըն գառնու վեռչ չոննող գյանկ»։ Հընու ա̈դ պաշխիշը գախվաձ չա̈ ընդի, գայցաձինկ տա̈ մենկ յառդում ընիլ մեգիմը գընկըվուշ գամ չա̈։

ՇԻԴԱԳ ԾԵՎՈՎ ԱՇԵՑԵԿ ՁԱՌԱՅՈՒՏԻՆԻՆ ՎԸՐԸՆ

10. Առաչին հեռտին ինչը՞ն գախվաձա̈, լըսողըն տա̈ մեզի մաշտիկը, վում մենկ քարոզինկկու։

¹⁰ Մաշտը ընտունողա̈ տա̈ ջիշտուտինը գամ չա̈, գախվաձա̈ ընդի, ինչ գա ընու սըյդին նես։ Ա̈դ միտկը Իսուսը էրեվծուց ցոնողին մասին օրինագին միչոցով։ Սերմերը, վեյնոր ցոնեց ցոնողը, դարպեր դեսագի խողու նես ընգոն, հընու սադա̈ ըն սերմերը, վեյնոր ընգոն լավ խողուն նես, պերին բերկ (Ղուկ. 8։5—8)։ Իսուսը պածադռեց, հընոր դարպեր դեսագի խողը, ա̈դ մաշտիկին վերեկնոր դարպեր դեսագ վերապերվինգու «Աստըձուն Խոսկին» (Ղուկ. 8։11—15)։ Ցոնողին բես, մենկ չինկ գայնի ազդիլ ընու վըրըն, ինչ բերկ պերողըն միր ըղաձ ա̈մա̈ղնին։ Ա̈դ գախվաձա̈ ընդի, ինչ գա ըն մաշտուն սըյդին նես, վեյնոր մեզի լըսա̈գու։ Միր կոռձնա̈՝ ցոնուշ Թակավորուտինին մասին պարի խաբարին սերմերը։ Ինչպես-օր աստավ Պավելը, «ըմըն մեգը արնողա̈ պաշխիշը ուր ըղաձ կոռձին չակ», ոչ տա̈ պերաձ բերկին չակ (1 Կորնթ. 3։8)։

11. Օ՞րի Եգովըն հաշվերգու Նոյին լավ քարոզիչ։ (Աշեցեկ ժուռնալին վըրաի նըգարը։)

¹¹ Բադմուտինին նես մաշտիկը շադ սըրա չեյնը ուզիլ լըսուշ Աստըձուն ձառայողնուն։ Օրինագ, Նոյը, «ջիշտուտինին մասին քարոզիչը»։ Ըն մոդիգ 40—50 դարի քարոզերգու Եգովին աստաձ խաբարը (2 Պետ. 2։5)։ Հա̈լբա̈տ, ըն բեդ գըներ, հընոր մաշտիկը ընտունողըն ընու աստաձ խաբարը։ Ամա Եգովըն աստավ հեչ, հընոր ա̈դպես ըլլի բիդի։ Ա̈դտի ավել, եպոր Եգովըն աստավ Նոյին շինուշ կավչեգը, աստավ. «Տուն մըդնուսկու կավչեգը, հընու քու հեդըդ մեկհեդ մըդնունգու դըղա̈կըդ, գընիգըդ հընու դըղոցըդ գընդա̈կը» (Ծննդ. 6։18)։ Հաշվի առնելով կավչեգին չապերը, Նոյը գայնա̈ր հասկըննալ, հընոր ընու խոսկերը շադերը լըսող չին (Ծննդ. 6։15)։ Ինչպես մենկ կիդինկ հիչ ուվեկ լըսեց հեչ Նոյին (Ծննդ. 7։7)։ Հաշվե՞րգու տա̈ Եգովըն, հընոր Նոյը փիս քարոզիչա̈։ Չա̈, Ա̈դու հագառագը։ Եգովին աչկերուն, Նոյը հաջողուտինի հասավ, ընու հոմար-օր ըն հավադարիմ գըներ ալլայ, ինչ-օր ընու աստըվաձեր (Ծննդ. 6։22)։

12. Ի՞նչը յառդում ա̈րավ Երեմիին, հընոր գոյսընա̈ հեչ ուր ուրախուտինը ձառայուտինին նես, չաշաձ ընու-օր մաշտիկը ընու լըսիլ չեյնը հընու հագառագվեյնըգու։

¹² Երեմիինա̈լ դասնյակ դարիներ քարոզերգու մաշտկացը, վերեկնոր չեյնը ընու լըսիլ։ Ա̈դտի ավել, մաշտիկը հագառագվեյնըգու ընու։ Սըրըմը ըն ընկան հուսահադվաձեր, ընու հոմար-օր ընու «դընազ գուդա̈յնը հընու անբադվեյնըգու», հընոր որոշեց ալլայ վա̈յցկուշ։ Ամա ըն չա՜յցավ ըռոնց քարոզուշի (Երեմ. 20։8, 9)։ Ի՞նչը յառդում ա̈րավ Երեմիին, հընոր հուսահադվի հեչ հընու գոյսընա̈ հեչ ուրախուտինը։ Ըն ուշադրուտին տառծուց էրգու գարեվոր ջիշտուտիննուն վըրըն։ Առաչինը, խաբարը, վեյնոր Աստվաձ աստավ ընու բադմուշ մաշտկացը, դըվողեր «լավ ըլլելիկ հընու հույս» (Երեմ. 29։11)։ Եգռորտը, Եգովըն մեձ բադիվ դըվավ Երեմիին, ընու օնունըն խոսուշ (Երեմ. 15։16)։ Ա̈դպեսա̈լ մենկ ա̈կընս, ա̈ս չար աշխարին աբռող մաշտկացը բադմինկկու խաբարը, վեյնոր գուդա ընեց հույս։ Հըմա̈լ մենկ գասինկ Եգովին օնունըն։ Մենկ Եգովին մասին բադմողնինինկ։ Հիշինկնա ա̈դ էրգու գարեվոր ջիշտուտիննուն մասին, չինկ գոյսընիլ միր ուրախուտինը, չաշաձ ընու-օր մաշտիկը չին ուզիլ մեզի լըսուշ։

13. Ի՞նչ մենկ սորվինկկու Իսուսին բադմաձ առագըն, վեյնոր կըրվաձա̈ Մարկոս 4։26—29-ին։

¹³ Մաշտը հոկեվոր գոմաց-գոմաց մեձընագու։ Ա̈դ միտկը գա Իսուսին աստաձ առագին նես, վեյնոր կըրվաձա̈ Մարկոս 4։26—29-ին (գաշտըցեկ)։ Եպոր ցոնողը քուն ըղաձա̈, սերմերը, վեյնոր ըն նեդաձուներ խողուն նես գոմաց-գոմաց պուսնինգու, հընու ըն չի գարի ա̈դ չաբուխցընիլ։ Ա̈դմունա̈լ մաշտը հոկեվոր մեձընագու։ Ա̈դ գըլլի գոմաց-գոմաց հընու համան չի դեսըվիլ։ Ա̈դտի ավել, մենկ չինկ գայնի ստիբիլ մաշտուն հոկեվոր մեձընուշ ըմուն, ինչպես-օր մենկ կուզինկ։ Ընդի բիդու չա̈ հուսահադվուշ հընու միր ումուդը գոյսընուշ, ետե մաշտուն փոխվուշի հոմար բիդվընագու, միր միտկ ըղաձըն, ա̈լ շադ ժամանագ։ Ինչպես-օր խողու հեդ կոռձին նես, ըմունա̈լ աշագեռտ բադռաստուշի կոռձին նես բիդուա̈ տըմ առնուգ ըլլուշ (Հակ. 5։7, 8)։

14. Վե՞ր օրինագը գերեվծընա̈, հընոր բազի գայնա բիդվընալ քոնիմը դարի, մինչեվ միր ձառայուտինը բերկ պերա̈։

¹⁴ Վերմը դեղ գայնա բիդվընալ քոնիմը դարի քարոզուշ, հընչուկ մեգը գընկըվի։ Ա̈դ լավ գերեվնա Գլէդիս հընու Րուբի Ալլեն, էրգու հարազադ քուրերուն, օրինագըն։ 1959 թըվին ընեց նըշանագեցին ձառայուշ օբշի ըռընչպա̈ր Կվեբեկ, Կանադաc։ Մաշտկացը վըրըն ընդեխ շադ գազդեր ըն, ինչ-օր միտկը գընին ընեց մասին տըռգիցնին։ Ընդիա̈լ ըներ չեյնը ուզիլ լըսուշ Թակավորուտինին մասին խաբարը։ Ա̈դտի ավել, ընդեխու աբռող մաշտկացը վըրըն գազդեր կատալիչեսկի խաչը։ Գլեդիսը հիշա̈գու. «Մենկ քարոզեյկըգու դընա̈ դուն ուտը ժամ ըմըն օր հընու հիչ մեգը տուրը չեր պոնալ բիլա̈։ Ա̈դպես շարունագվերգու էրգու դարի։ Մաշտիկը մոդգընա̈յնըգու տըռոնը մոդ, դեսնեյնըգու, հընոր ա̈դ մենկինկ հընու եդ գեշտա̈յնը։ Ամա մենկ չեյկը հուսահադվիլ»։ Օնցավ ժամանագ հընու ընդեխու աբռող մաշտիկը նա̈յրեցին ավելի ընգերվարի վերապերվիլ Եգովին մասին բադմողնուն հեդ հընու վերմը նա̈յրեցին սորվուշ Աստվաձաշունչը։ Հիմի ա̈դ քաղակին գա իրեկ ժողով (Ես. 60։22)։

15. Ի՞նչ մենկ գիմընոնկ աշագեռտ բադռաստուշի կոռձին մասին, աշինկնա 1 Կորնթացիներ 3։6, 7-ը։

¹⁵ Աշագեռտ բադռաստուշի կոռձը, ա̈դ օխչուգ ժողովին կոռձնա̈։ Մինչեվ-օր սորվողը գընկըվի, օխչուգ ժողովը ընու յառդում գընա̈։ (Գաշտըցեկ 1 Կորնթացիներ 3։6, 7։) Բատկերածընինկ, հընոր ախպա̈րմը թողավ մաշտումը թեռտիգմը գամ ժուռնալմը հընու աստավ-օր ըն ընու մոդ միգա̈լ անկամ էգողա̈։ Ամա սողը ախպա̈րը հասկըննագու, հընոր ըն չայնա բիդի կալ մաշտուն մոդ։ Ըն գասա̈ միգա̈լ ախպորմը, հընոր էշտա ա̈դ մաշտուն մոդ։ Միգա̈լ ախպա̈րը նա̈յրեյգու սորվուշ մաշտուն հեդ Աստվաձաշունչը։ Հընու ընեցմըն ըմըն մեգը յառդում գընա̈ սորվողին ավելի շադ իմընուշ Եգովին մասին։ Ըն հըրավիրա̈գու դարպեր քուրեյդացը հընու ախպըյդացը ա̈դ Աստվաձաշունչը սորվուշին։ Ա̈դպես ըներ ալլայկը ճըրինգու ջիշտուտինին սերմը։ Եպոր մաշտը գընկըվիգու, ընու հոկեվոր մեձընուշը գուրախծընա̈ «հըմ սադռողին հըմ ժողվողին» (Հովհ. 4։35—38)։

16. Ի՞նչը յառդում գընա̈ մեզի ուրախ մընուշ, չաշաձ-օր մենկ դարիկովինկ հընու փիս առոխչուտին ունինկ։

¹⁶ Մեզմըն վերմը առոխչուտինի գամ դարիկի բատճառով չին գարի ձառայուտինին նես ընիլ ընկան, ինչկան-օր ըներ գընեյնը առաչ։ Ա̈դպեսա̈նա, մենկ չաշաձ ա̈դու, գայնոնկ ուրախ մընալ։ Մենկ ալլայկըս գընինկ Աստըձուն կոռձը։ Հիշինկ Դավիդին հեդ ըղաձ դեպկմը։ Ըն հընու ընու հեդ ըլլող 600 զիմվոր իմըցոն, հընոր ամալիկիտյաննին կոխցոն ալլայ ընեց օննըցաձը հընու ընեց ընտանիկնին բիլա̈։ Ա̈դտի ետկը, ըներ ընգոն ամալիկիտյաննուն էդվոնցը։ Ամա 200 զինվորնին ընկան նաչարաձեյնը, հընոր ա̈լ չունեյնը ուժ գըռվի էշտուշ։ Չաշաձ ա̈դու, եպոր Դավիդը գըռիվը հախտեց հընու առավ ամալիկիտյաննուն ծեռկըն շադ թոնգ պոներ, ըն աստավ, հընոր ա̈դ ալլայնացը նես հավսար փայ ընին (1 Սամ. 30։21—25)։ Ա̈դ բադմուտինը շադ պոն մեզի սորվեծընա̈գու։ Ըմըն սըրա, եպոր մեգը նա̈յրա̈գու էշտուշ վեռչ չոննող գյանկի ջոմպով, ա̈դ օխչուգ ժողովին հախտանագնա̈։ Մենկ-օր ըմըն ինչը ընինկ, ինչ-օր միր ուժերըն կուկա, գայնոնկ հաշվիլ, հընոր մենկա̈լ ա̈դ կոռձին նեսնեյկը հընու ա̈դտի ուրախուտին առնուլ։

17. Ինչի՞ հոմար մենկ շընորագալինկ Եգովին։

¹⁷ Մենկ շընորագալինկ Եգովին, հընոր ըն հազ ընուշով վերապերվիգու միր հեդ հընու թոնգ հաշվա̈գու միր ա̈մա̈ղնին։ Ըն հասկըննագու, հընոր մենկ չինկ գայնի ստիբիլ մաշտկացը լըսուշ Թակավորուտինին մասին խաբարը հընու ընտունուշ ըն։ Ընու հոմար գարեվորին միր ըղաձ ա̈մա̈ղնին հընու ըն-օր մենկ ընու շադ հազ գընինկ։ Ա̈դու հոմար ըն մեզի գոռտնա̈։ Հըմա̈լ Եգովըն պածադռա̈գու մեզի, ինչ բիդուա̈ ընուշ, հընոր մընոնկ ուրախ ձռայուտինին նես, նըշանագուտին չունի ինչկան շադ մենկ գայնոնկ ընիլ ա̈դ կոռձին նես (Հովհ. 14։12)։ Համոզվա՛ձ ըղեկ, ետե տունկ հուսահադվիլ չեկ հընու ումուդնիդ չեկ գըդռիլ, տունկ դուր կուկա̈կ Եգովին։