Febrúar

Þegar Hiskía konungur veiktist alvarlega grátbað hann Jehóva um lækningu. Jehóva svaraði bæn hans og læknaði hann. (2. Kon. 20:1–6) En þegar Páll postuli sárbændi Jehóva um að taka ‚þyrni í holdinu‘ læknaði Jehóva hann ekki. (2. Kor. 12:7–9) Heródes konungur reyndi að fá postulana Jakob og Pétur drepna. Jakob var tekinn af lífi en Pétri var bjargað fyrir kraftaverk. (Post. 12:1–11) Við spyrjum kannski hvers vegna Jehóva bjargaði Pétri en ekki Jakobi. Biblían greinir ekki frá því. En við getum verið viss um að Jehóva er „aldrei ranglátur“. (5. Mós. 32:4) Stundum svarar Jehóva kannski ekki bænum okkar eins og við vonuðumst til. En við véfengjum ekki hvernig hann svarar bænum okkar vegna þess að við treystum því að hann svari þeim alltaf í samræmi við kærleika sinn og réttlæti. – Job. 33:13. w23.11 21 gr. 6

Jakobi var innblásið að skrifa að þeir sem eru ‚fúsir til að hlýða‘ sýni visku. Hugleiðum hvað það merkir. Við ættum að vera fús og fljót að hlýða þeim sem Jehóva hefur treyst fyrir vissu valdi. Jehóva væntir þess að sjálfsögðu ekki að við hlýðum þeim sem segja okkur að óhlýðnast fyrirmælum hans. (Post. 4:18–20) Okkur finnst kannski auðveldara að hlýða Jehóva en mönnum. Leiðsögn hans er jú fullkomin. (Sálm. 19:7) En ekki er hægt að segja það sama um menn sem fara með vald. Faðir okkar á himnum hefur samt falið foreldrum, yfirvöldum og öldungum visst vald. (Orðskv. 6:20; 1. Þess. 5:12; 1. Pét. 2:13, 14) Þegar við hlýðum þeim erum við í raun að hlýða Jehóva. w23.10 6 gr. 2, 3

Við getum styrkt trúna með því að hugleiða mátt Jehóva. Hann hefur mátt til að standa við allt sem hann lofar. Hann er almáttugur Guð. (Job. 42:2; Mark. 10:27; Ef. 3:20) Hann sagði Abraham og Söru að þau myndu eignast son í elli sinni. (1. Mós. 17:15–17) Hann sagði líka Abraham að hann myndi gefa afkomendum hans Kanaansland. Meðan þeir voru þrælar í Egyptalandi í mörg ár hefur það örugglega virst ómögulegt að þetta loforð rættist. En það rættist samt. Hann sagði Maríu, sem var hrein mey, að hún myndi fæða son. Sú fæðing myndi uppfylla loforð sem Jehóva gaf í Eden þúsundum ára áður. (1. Mós. 3:15) Að hugleiða loforð sem Jehóva hefur gefið og síðan uppfyllt styrkir trú okkar á mátt hans til að koma á nýjum heimi. – Jós. 23:14; Jes. 55:10, 11. w23.04 28 gr. 10–12

Jehóva svaraði bæn Davíðs um björgun. (1. Sam. 19:10, 18–20; 2. Sam. 5:17–25) Við getum haft sömu fullvissu. (Sálm. 145:18) Jehóva svarar kannski bænum okkar á annan hátt en við búumst við. Páll bað Guð að losa sig við ‚þyrni í holdinu‘. Hann nefndi þetta erfiða vandamál í bæn þrisvar. Svaraði Jehóva bænum hans? Já, en ekki á þann hátt sem Páll vonaðist til. Í stað þess að fjarlægja vandann gaf Jehóva honum þann kraft sem hann þurfti til að halda áfram að þjóna honum trúfastlega. (2. Kor. 12:7–10) Við getum líka stundum fengið annað svar en við búumst við. Við megum vera viss um að Jehóva veit nákvæmlega hvernig er best að hjálpa okkur. Hann getur jafnvel „gert langt umfram allt sem við biðjum um eða getum ímyndað okkur“. (Ef. 3:20) Svar hans við bænum okkar gæti komið á öðrum tíma eða á annan hátt en við bjuggumst við. w23.05 8–9 gr. 4–6

Það er gott fyrir okkur öll að hugleiða við og við loforð Biblíunnar um upprisuna í framtíðinni. Hvers vegna? Vegna þess að við gætum orðið alvarlega veik eða misst einhvern sem við elskum. (Préd. 9:11; Jak. 4:13, 14) Upprisuvonin getur hjálpað okkur að halda út við slíkar aðstæður. (1. Þess. 4:13) Biblían fullvissar okkur um að faðir okkar á himnum þekki okkur vel og að honum þyki innilega vænt um okkur. (Lúk. 12:7) Hugsa sér hvað Jehóva Guð þarf að þekkja okkur vel til að endurskapa okkur með persónuleika okkar og minningar. Hann elskar okkur mjög heitt og hefur gefið okkur tækifæri til að lifa að eilífu. Jafnvel þótt við deyjum mun hann reisa okkur aftur til lífs. Hvaða ástæður höfum við til að treysta á upprisuvonina? Við erum viss um að sá sem gefur þetta loforð hafi bæði löngun og mátt til að standa við það. w23.04 8–9 gr. 2–4

Jósef og María unnu saman til að halda sterku sambandi við Jehóva. Þau skildu mikilvægi þess að tilbiðja Jehóva saman sem fjölskylda. (Lúk. 2:22–24; 4:16) Þau eru hjónum nú á dögum frábært fordæmi. Ef þið eigið börn, eins og Jósef og María, gæti ykkur þótt krefjandi að sækja samkomur og taka frá tíma fyrir fjölskyldunám. Og það gæti verið enn meiri áskorun að hafa tíma til að lesa Biblíuna saman og biðja sem hjón. En munið að þegar þið tilbiðjið Jehóva saman nálgist þið bæði hann og hvort annað meira. Látið því tilbeiðsluna hafa forgang. Ef það eru vandamál í hjónabandinu finnst ykkur kannski ekki skemmtileg tilhugsun að hafa fjölskyldunám. Ef sú er raunin gæti verið gott að byrja á því að skoða eitthvað saman sem tekur ekki langan tíma og er ánægjulegt. Það getur stuðlað að sterkara sambandi ykkar á milli og aukið löngunina til að styrkja sambandið við Jehóva sem hjón. w23.05 22 gr. 7, 8

Hvaða áhrif hafði guðsótti á Óbadía? Vegna guðsóttans var hann heiðarlegur og áreiðanlegur. Fyrir vikið fól konungur honum umsjón með konungsfjölskyldunni. (Samanber Nehemíabók 7:2.) Guðsóttinn gerði Óbadía líka einstaklega hugrakkan – en það var eiginleiki sem hann þurfti mjög á að halda. Hann var uppi meðan hinn illi konungur Akab ríkti. (1. Kon. 16:30) Jesebel eiginkona hans tilbað Baal og hataði Jehóva svo mikið að hún reyndi að þurrka út sanna tilbeiðslu úr norðurríkinu Ísrael. Hún lét jafnvel drepa marga spámenn Guðs. (1. Kon. 18:4) Þegar Jesebel tók að leita uppi spámenn Jehóva til að taka þá af lífi faldi Óbadía 100 þeirra „í tveim hellum, 50 í hvorum, og sá þeim fyrir brauði og vatni“. (1. Kon. 18:13, 14) Jesebel hefði örugglega drepið hinn hugrakka Óbdía ef hún hefði komist að þessu. Hann var auðvitað mannlegur og vildi ekki deyja. En hann elskaði Jehóva og þá sem þjónuðu honum meira en eigið líf. w23.06 15–16 gr. 9, 10

Jehóva heldur áfram að leiða þjóna sína eins og hann gerði fyrr á tímum. Hann hefur gert það fyrir milligöngu orðs síns og sonar síns, höfuðs safnaðarins. Sjáum við enn sönnun fyrir því að Guð haldi áfram að skipa menn sem fulltrúa sína? Já. Skoðum hvað átti sér stað á síðari hluta nítjándu aldar. Charles Taze Russel og félagar hans áttuðu sig á því að árið 1914 yrði mikilvægt ár í tengslum við Guðsríki. (Dan. 4:25, 26) Þeir komust að þessari niðurstöðu eftir að hafa rannsakað Biblíuna og spádóma hennar. Leiðbeindi Jehóva þeim í rannsóknarvinnunni? Það er alveg greinilegt. Atburðirnir árið 1914 staðfestu að Guðsríki hafði verið stofnsett. Fyrri heimsstyrjöldin braust út og í kjölfarið fylgdu drepsóttir, jarðskjálftar og hungursneyðir. (Lúk. 21:10, 11) Jehóva hjálpaði þjónum sínum sannarlega fyrir milligöngu þessara einlægu manna. w24.02 22 gr. 11

Við sem erum þjónar Jehóva vitum að hann elskar okkur og vill að við njótum besta lífs sem mögulegt er. (Rómv. 8:35–39) Við erum líka með það á hreinu að meginreglur Biblíunnar koma okkur alltaf að gagni þegar við förum eftir þeim. (Jes. 48:17, 18) En hvað ef erfiðleikar verða óvænt á vegi okkar? Einhver í fjölskyldu okkar gæti valdið okkur vonbrigðum. Við glímum kannski við veikindi sem takmarka það sem við getum gert í þjónustu Jehóva. Við gætum upplifað eyðileggingu af völdum náttúruhamfara. Og við gætum sætt ofsóknum vegna trúar okkar. Þegar slíkar prófraunir verða á vegi okkar gætum við hugsað: „Hvers vegna kemur þetta fyrir mig? Hef ég gert eitthvað rangt? Þýðir þetta að ég hafi ekki blessun Jehóva?“ Hefur þér einhvern tíma liðið þannig? Ef svo er skaltu ekki missa móðinn. Margir trúfastir þjónar Jehóva hafa glímt við slíkar tilfinningar. – Sálm. 22:1, 2; Hab. 1:2, 3. w23.04 14 gr. 1, 2

Þegar við stöndum andspænis freistingu vísum við samstundis á bug öllum hugsunum og verkum sem gætu spillt sambandi okkar við Guð. Jehóva væntir þess að við ‚hlýðum í einlægni‘. (Rómv. 6:17) Leiðsögn hans er okkur alltaf fyrir bestu og lög hans eru afdráttarlaus. (Jes. 48:17, 18; 1. Kor. 6:9, 10) Djöfullinn beitir bæði líkamlegu ofbeldi og þrýstingi til að veikja ásetning okkar. Hann vill „gleypa“ okkur, spilla sambandi okkar við Jehóva. (1. Pét. 5:8) Hinir frumkristnu fengu hótanir, voru barðir og jafnvel drepnir vegna þess að þeir voru ákveðnir í að vera staðfastir. (Post. 5:27, 28, 40; 7:54–60) Satan notar ofsóknir nú á dögum líka. Dæmi um það er sú grimmilega meðferð sem bræður okkar og systur sæta í Rússlandi og fleiri löndum. Og mörg trúsystkini okkar verða fyrir annars konar andstöðu. Auk beinna árása notar Satan „slóttugar árásir“. – Ef. 6:11. w23.07 15–16 gr. 6–9

Kærleikur þinn til Jehóva eykst eftir því sem þú lærir meira í orði hans. Þessi kærleikur knýr þig til að fara eftir því sem þú lærir. Þú tekur betri ákvarðanir byggðar á meginreglum Biblíunnar. Viðhorf þín og breytni verða betri vegna þess að þú vilt gleðja Guð. Þú reynir að líkja eftir föður þínum á himnum rétt eins og barn líkir eftir ástríku foreldri. (Ef. 5:1, 2) Við gætum spurt okkur: Er kærleikur minn til Jehóva sterkari en þegar ég gerðist vottur? Hef ég tekið framförum í að líkja eftir Jehóva í hugsun og verki eftir að ég lét skírast, sérstaklega í að sýna bræðrum og systrum kærleika? Ekki missa móðinn ef kærleikurinn sem þú hafðir í upphafi hefur kólnað að einhverju leyti. Eitthvað svipað henti suma kristna menn á fyrstu öld. Jesús gafst ekki upp á þeim og hann gefst ekki heldur upp á okkur. (Opinb. 2:4, 7) Hann veit að við getum endurvakið kærleikann sem við höfðum þegar við lærðum sannleikann fyrst. w23.07 8 gr. 2, 3

Pétur postuli gerði nokkur mistök. Til að byrja með var Pétur mjög góður með sig og stærði sig af því að hann yrði trúr jafnvel þó að hinir postularnir yfirgæfu Jesú. (Mark. 14:27–29) Seinna mistókst honum aftur og aftur að halda sér vakandi. (Mark. 14:32, 37–41) Síðan yfirgaf Pétur Jesú þegar hópur með sverð og barefli kom til að handtaka hann. (Mark. 14:50) Að lokum neitaði Pétur þrisvar að hann þekkti Jesú og sór þess jafnvel eið. (Mark. 14:66–71) Hvernig brást Pétur við þegar hann gerði sér grein fyrir hversu alvarlega hann hafði syndgað? Hann brotnaði saman og grét beisklega. (Mark. 14:72) Jesús ávítaði Pétur ekki fyrir mistökin heldur sagði honum seinna að honum yrði falin meiri ábyrgð. (Jóh. 21:15–17) Pétur vissi að hann hafði syndgað alvarlega, en hann gafst ekki upp á að reyna að gera það sem er rétt. Hvers vegna? Vegna þess að hann var viss um að Jesús, meistari hans, hefði ekki gefist upp á honum. Hver er lærdómurinn? Jehóva vill að við séum fullviss um að hann elski okkur og sé fús til að fyrirgefa okkur. – Rómv. 8:38, 39. w24.03 18–19 gr. 13–15

Kynferðislegt siðleysi getur haft í för með sér skömm, þá tilfinningu að vera einskis virði, ótímabæra þungun og brotnar fjölskyldur. Það er klárlega viturlegt að sneiða hjá „húsi“ heimsku konunnar. Auk þess að glata vináttunni við Jehóva fær margt siðlaust fólk sjúkdóma sem geta dregið það til dauða. (Orðskv. 7:23) Í versi 18 í 9. kafla Orðskviðanna segir: „Gestir hennar eru í djúpum grafarinnar.“ Hvernig stendur á því að margir þiggja boð sem endar með þvílíkum ósköpum? (Orðskv. 9:13–18) Klám er algeng gildra. Sumir álíta það skaðlaust en það er öðru nær. Klám er skaðlegt, niðurlægjandi og vanabindandi. Siðlausar myndir geta setið eftir í huganum lengi og það er erfitt að má þær burt. Og klám deyðir ekki rangar langanir heldur kyndir undir þeim. (Kól. 3:5; Jak. 1:14, 15) Margir sem horfa á klám byrja að fremja kynferðislegt siðleysi. w23.06 23 gr. 10, 11

Þótt aðrar þjóðir ögri stundum ensk-ameríska heimsveldinu munu þær ekki taka við af því. Við vitum það vegna þess að steinninn sem táknar Guðsríki mölvar fæturna, þann hluta líkneskisins sem táknar ensk-ameríska heimsveldið. (Dan. 2:34, 35, 44, 45) Ert þú sannfærður um að spádómur Daníels um fæturna úr járni og leir sé sannur? Ef svo er hefur hann áhrif á líf þitt. Þú leitar þá ekki eftir efnislegu öryggi í heimi sem verður brátt gerður að engu. (Lúk. 12:16–21; 1. Jóh. 2:15–17) Skilningur á þessum spádómi hjálpar þér líka að sjá mikilvægi þess að boða trúna og kenna. (Matt. 6:33; 28:18–20) Hví ekki að spyrja þig nú þegar við höfum skoðað þennan spádóm stuttlega: Sýna þær ákvarðanir sem ég tek að ég sé sannfærður um að Guðsríki bindi brátt enda á allar stjórnir manna? w23.08 11 gr. 13, 14

Vertu lítillátur og viðurkenndu að þú getur kannski ekki gert allt sem þú vilt núna vegna aldurs þíns, heilsu eða aðstæðna. Vertu tilbúinn að afþakka verkefni ef heilsa eða aldur gerir þér erfitt fyrir að þiggja það, rétt eins og Barsillaí gerði. (2. Sam. 19:35, 36) Þiggðu hjálp og dreifðu ábyrgðinni á aðra þegar það er viðeigandi, eins og Móse gerði. (2. Mós. 18:21, 22) Slík hógværð kemur í veg fyrir að þú gerir óraunhæfar kröfur til sjálfs þín sem gætu gert þig úrvinda. Okkur ætti ekki heldur að finnast við ábyrg fyrir slæmum ákvörðunum annarra. Við getum ekki tekið ákvarðanir fyrir aðra. Og við getum ekki forðað þeim frá afleiðingum slæmra ákvarðana þeirra. Sonur eða dóttir gæti til dæmis ákveðið að hætta að þjóna Jehóva. Sú ákvörðun getur valdið foreldrunum mikilli sorg. Foreldrar sem kenna sér um slæmar ákvarðanir barns síns bera þunga byrði. Það er ekki byrði sem Jehóva ætlast til að þeir beri. w23.08 29 gr. 11, 12

Samson var ófullkominn eins og við og tók stundum óskynsamlegar ákvarðanir. Ein ákvörðun sem hann tók hafði hrikalegar afleiðingar í för með sér. Eftir að Samson hafði verið dómari um tíma „varð hann ástfanginn af konu nokkurri í Sórekdal en hún hét Dalíla“. Áður hafði hann verið trúlofaður filisteskri konu, en „þetta var frá Jehóva komið því að hann leitaði tilefnis til að ráðast gegn Filisteum“. Seinna fékk Samson inni hjá vændiskonu í Gasa, borg Filistea. Við það tækifæri gaf Guð Samsoni styrk til að bera burt hurðirnar á borgarhliðinu og veikja þannig varnir borgarinnar. (Dóm. 14:1–4; 16:1–3) Dalíla var hins vegar trúlega ísraelsk og Jehóva hefur þar af leiðandi ekki notað samband Samsonar við hana sem tækifæri til að berjast gegn Filisteum. Dalíla þáði háa peningaupphæð frá Filisteum fyrir að svíkja Samson. w23.09 5 gr. 12, 13

Innsæi getur hjálpað okkur að sýna mildi. Maður sem býr yfir innsæi sýnir sjálfstjórn þegar einhver vefengir trúarskoðanir hans. Sumar spurningar eru eins og ísjakar, meirihluti þeirra er undir yfirborðinu. Á svipaðan hátt má vera að hvöt þess sem spyr sé ekki augljós. Það er þess vegna gott að átta sig á, áður en við svörum, að við vitum kannski ekki hvers vegna hann spyr. (Orðskv. 16:23) Hugleiðum hvernig Gídeon svaraði Efraímítum. Þeir spurðu hann reiðir hvers vegna hann hefði ekki kallað á þá fyrr til að taka þátt í stríðinu gegn óvinum Ísraels. Hver var eiginlega ástæðan fyrir reiði þeirra? Sært stolt? Hver sem ástæðan var sýndi Gídeon þá skynsemi að taka tillit til tilfinninga þeirra og svaraði mildilega. Hver var árangurinn? Það var búið að slá vopnin úr höndum þeirra og ‚þeir róuðust‘. – Dóm. 8:1–3. w23.09 15–16 gr. 8, 9

Enginn faðir á eins náið samband við son sinn eins og Jehóva á við Jesú. Það tók Jehóva sárt að sjá hvernig syni hans var misþyrmt, honum var hafnað og hann þurfti að þjást. Foreldri sem hefur misst barn þekkir vel hve djúpstæð sorg fylgir því. Við trúum auðvitað á upprisuna en það breytir ekki því að það er ákaflega sárt að missa ástvin. Í ljósi þess fáum við skilning á hvernig Jehóva hlýtur að hafa verið innanbrjósts þegar hann horfði upp á elskaðan son sinn þjást og deyja þennan vordag árið 33. (Matt. 3:17) Hvernig væri að nota tímann fram að minningarhátíðinni til að gera lausnarfórnina að námsverkefni, annaðhvort í sjálfsnámi þínu eða tilbeiðslustund fjölskyldunnar? Gleymdu ekki heldur að horfa á morgundagskrána á minningarhátíðardeginum. Með því að búa hjartað undir minningarhátíðina erum við í góðri aðstöðu til að hjálpa öðrum að njóta góðs af henni líka. – Esra. 7:10. w24.01 11 gr. 10–12

Við getum fengið styrk frá Jehóva með því að leita til hans í bæn. Jehóva getur svarað slíkum bænum með því að gefa okkur kraftinn „sem er ofar mannlegum mætti“. (2. Kor. 4:7) Við styrkjumst líka þegar við lesum orð Jehóva og hugleiðum efni þess. (Sálm. 86:11) Boðskapur hans til okkar í Biblíunni er kraftmikill. (Hebr. 4:12) Þegar þú biður til Jehóva og lest í orði hans færðu styrkinn sem þú þarft til að halda út, viðhalda gleðinni og til að leysa erfitt verkefni. Skoðum hvernig Jehóva styrkti Jónas spámann. Jónas hafði hlaupist undan krefjandi verkefni sem Jehóva hafði gefið honum. Fyrir vikið týndi hann næstum því lífi í gríðarlegum stormi og stofnaði lífi skipsfélaga sinna í hættu. Þegar honum var varpað fyrir borð lenti hann á stað sem hann hafði aldrei verið á áður – í myrkum kviði á stórum fiski. Hvað gerði Jónas til að fá styrk þar sem hann lá einn og innilokaður? Hann leitaði til Jehóva í bæn. – Jónas 2:1, 2, 7. w23.10 13 gr. 4–6

Þótt Pétur postuli hafi stílað bréfin á kristna menn á fyrstu öld ákvað Jehóva að þau skyldu tilheyra orði sínu. Fyrir vikið getum við haft gagn af þessum bréfum. (Rómv. 15:4) Við erum umkringd fólki sem hefur enga trú á spádómum Biblíunnar. Andstæðingar hæðast stundum að okkur vegna þess að við höfum vænst endisins af ákafa í mörg ár. Sumir halda því fram að endirinn komi aldrei. (2. Pét. 3:3, 4) Það gæti skekið trú okkar að heyra slíkt í boðuninni eða frá vinnufélaga eða ættingja. Pétur benti á hvað getur hjálpað okkur. Sumum gæti fundist Jehóva seinn á sér að binda enda á þennan illa heim. Það sem Pétur segir getur hjálpað okkur að hafa rétt viðhorf. Hann bendir okkur á að Jehóva lítur tímann öðrum augum en menn. (2. Pét. 3:8, 9) Í augum Jehóva eru þúsund ár eins og einn dagur. Hann er þolinmóður og vill ekki að neinn farist. En þegar dagur hans rennur upp verður bundinn endi á þennan heim. w23.09 26–27 gr. 2–5

Hvers vegna skrifaði Páll postuli til kristinna Hebrea í Júdeu? Líklega eru tvær ástæður fyrir því. Í fyrsta lagi til að uppörva þá. Flestir þeirra höfðu verið aldir upp í Gyðingatrú. Fyrrum trúarleiðtogar þeirra hafa ef til vill hæðst að þeim fyrir að gerast kristnir. Hvers vegna? Kristnir menn höfðu ekkert tilkomumikið musteri til að tilbiðja Guð í, ekkert bókstaflegt altari til að færa Guði fórnir á og enga presta. Þetta hefði getað dregið kjarkinn úr kristnum lærisveinum og veikt trú þeirra. (Hebr. 3:12, 14) Sumir þeirra gætu jafnvel hafa freistast til að snúa aftur til Gyðingatrúar. Í öðru lagi benti Páll kristnum Hebreum á að þeir legðu sig ekki nægilega fram við að skilja ný eða djúp andleg sannindi, „fasta fæðu“ í orði Guðs. (Hebr. 5:11–14) Sumir voru greinilega ekki tilbúnir að hætta að fylgja Móselögunum. w23.10 24–25 gr. 3, 4

Sumar konur hafa kosið að giftast ekki. (Matt. 19:10–12) Þeir sem eru einhleypir eru alls ekki minna virði í augum Jehóva og Jesú. Einhleypar systur um allan heim hafa jákvæð áhrif á söfnuðinn. Kærleikur þeirra í garð annarra og einlægur áhugi gerir það að verkum að þessar kristnu konur eru andlegar systur og mæður margra. (Mark. 10:29, 30) Sumar hafa byrjað að þjóna Jehóva í fullu starfi. Kristnar konur eiga stóran þátt í boðuninni um allan heim. (Sálm. 68:11) Gætir þú stefnt að því að þjóna í fullu starfi? Þú gætir orðið brautryðjandi, sjálfboðaliði í byggingarstarfi eða Betelíti. Talaðu um markmið þitt við Jehóva í bæn. Talaðu við aðra sem hafa náð slíku markmiði og kynntu þér hvað þú þarft að gera til að vera hæf. Gerðu síðan raunhæfa áætlun. Þegar þú nærð markmiði þínu opnast þér margir spennandi möguleikar í þjónustu Jehóva. w23.12 22 gr. 16, 17

Þar sem þrengingin mikla færist nær skiljum við betur en nokkru sinni hversu áríðandi er að hlýða fyrirmælum Jesú um að taka þátt í boðun trúarinnar. Okkur gæti samt þótt erfitt að einbeita okkur að boðuninni ef við eigum í fjárhagserfiðleikum eða verðum fyrir ofsóknum vegna boðunarinnar. Hvað getur hjálpað okkur að setja hagsmuni Guðsríkis í fyrsta sæti? Við þurfum að vera alveg sannfærð um að „Jehóva hersveitanna“ sé með okkur í liði. Hann mun styðja okkur ef við höldum áfram að taka hagsmuni Guðsríkis fram yfir eigin hagsmuni. Þá höfum við ekkert að óttast. (Hag. 2:4) Jehóva vill að við beinum athygli okkar að því að bjarga mannslífum með því að gera fólk að lærisveinum. Haggaí hvatti þjóna Jehóva til að hefjast aftur handa í heilagri þjónustu. Jehóva lofaði að ‚blessa þá‘ ef þeir gerðu það. (Hag. 2:18, 19) Við getum líka verið viss um að Jehóva blessi viðleitni okkar ef við látum það verkefni sem hann hefur gefið okkur hafa forgang. w23.11 16 gr. 8; 17 gr. 11

Í bréfi sínu til Rómverja sagði Páll postuli að allir menn væru syndarar. Hvernig má það þá vera að Guð geti álitið menn réttláta eða saklausa og verið vinur þeirra? Páll notar Abraham sem dæmi til að hjálpa þjónum Guðs að skilja þetta. Jehóva lýsti Abraham réttlátan meðan hann bjó í Kanaanslandi. Það var ekki vegna þess að Abraham færi eftir Móselögunum. Hvernig vitum við það? (Rómv. 4:13) Þessi lög voru gefin Ísraelsþjóðinni meira en 400 árum eftir að Guð lýsti Abraham réttlátan. Hvað varð þá til þess að Jehóva gerði það? Jehóva sýndi þá einstöku góðvild að lýsa Abraham réttlátan vegna trúar hans. – Rómv. 4:2–4. w23.12 3 gr. 4, 5

Sömu nótt og Natan spámaður sagði þetta við Davíð konung sagði Jehóva Natan að Davíð væri ekki sá sem ætti að byggja musterið. (1. Kron. 17:3, 4, 11, 12) Hvernig brást Davíð við þessum fréttum? Hann einbeitti sér að því að safna fé og efnivið sem Salómon sonur hans myndi þurfa í verkefnið. (1. Kron. 29:1–5) Strax eftir að Jehóva hafði sagt Davíð að hann fengi ekki að byggja musterið gerði hann sáttmála við hann. Jehóva lofaði Davíð að einn afkomenda hans myndi ríkja að eilífu. (2. Sam. 7:16) Ímyndum okkur hversu glaður Davíð verður í nýja heiminum þegar hann fréttir að konungur þúsundáraríkisins, Jesús, sé afkomandi hans. Þessi frásaga hjálpar okkur að skilja að jafnvel þótt við getum ekki gert allt sem við vildum í þjónustu Jehóva gæti hann haft aðra blessun í huga fyrir okkur sem við gætum ekki ímyndað okkur. w23.04 16 gr. 8–10

Þú uppgötvar kannski að ákveðnir kaflar í Biblíunni reynast sérstaklega vel þegar þú finnur til ótta. Þú gætir fengið hughreystingu í Jobsbók, Sálmunum og Orðskviðunum, sem og orðum Jesú í Matteusi 6. kafla. Þegar þú biður til Jehóva og lest í orði hans finnurðu hvernig hann huggar þig. Við getum treyst því að Jehóva standi við bakið á okkur þegar við verðum fyrir erfiðleikum. Við verðum aldrei ein. (Sálm. 23:4) Jehóva lofar að vernda okkur, gera okkur stöðug, styðja okkur og hugga. Í Jesaja 26:3 segir um Jehóva: „Þú verndar þá sem reiða sig á þig, þú veitir þeim stöðugan frið því að á þig leggja þeir traust sitt.“ Treystu því á Jehóva og gerðu allt sem þú getur til að nýta þér þá hjálp sem hann veitir. Þegar þú gerir það endurheimtirðu styrk þinn, jafnvel á erfiðum stundum. w24.01 25 gr. 16, 17

Þessi innblásnu orð eru að uppfyllast nú á dögum. Eftirfarandi orð sem veita uppörvun eiga einnig við okkar tíma: „Jehóva mun kenna öllum sonum þínum og þeir munu njóta mikils friðar. Réttlætið verður traustur grundvöllur þinn … þú óttast ekkert og þarft ekki að skelfast neitt því að ekkert sem skelfir kemur nálægt þér.“ (Jes. 54:13, 14) Ekki einu sinni Satan, „guð þessa heims“, hefur neitt í að stöðva það verk sem fólk Jehóva er að gera til að fræða aðra um Jehóva. (2. Kor. 4:4) Sönn tilbeiðsla hefur verið endurreist og henni verður aldrei spillt aftur. Hún er komin til að vera, um alla eilífð. Ekkert vopn sem smíðað verður gegn okkur reynist sigursælt. w24.02 4 gr. 10

Sem kristnir menn tökum við vígsluheit okkar við Jehóva alvarlega. Það hefur áhrif á ákvarðanir okkar í samskiptum við fjölskyldu okkar. Við erum dugleg þegar við sinnum fjölskylduábyrgð okkar en við tökum vilja ættingja aldrei fram yfir kröfur Jehóva. (Matt. 10:35, 36; 1. Tím. 5:8) Til að gleðja Jehóva gætum við þurft að taka ákvarðanir sem ættingjar okkar eru ekki ánægðir með. Hann er höfundur fjölskyldunnar og hann vill að við séum hamingjusöm. (Ef. 3:14, 15) Ef við viljum höndla sanna hamingju þurfum við að breyta í samræmi við leiðsögn hans. Þú skalt aldrei efast um að Jehóva kunni að meta óeigingjarna viðleitni þína til að tilbiðja hann og jafnframt annast fjölskylduna og sýna henni ást og virðingu. – Rómv. 12:10. w24.02 18 gr. 11, 13