1 
Salam (1-3)
 
Paulus ngucap syukur merga wong Korintus (4-9)
 
Naséhat bèn bersatu (10-17)
 
Kristus kuwi bukti kuwasa lan kawicaksanané Gusti Allah (18-25)
 
Bangga mung merga Yéhuwah (26-31)
 
 
 2 
Paulus nginjil ing Korintus (1-5)
 
Kawicaksanané Gusti Allah luwih unggul (6-10)
 
Bédané manungsa rohani lan manungsa jasmani (11-16)
 
 
 3 
Wong Korintus isih manut karo kepénginané dhéwé (1-4)
 
Gusti Allah sing nukulké (5-9)
 
Mbangun nganggo bahan sing tahan geni (10-15)
 
Kowé kuwi baité Gusti Allah (16, 17)
 
Kanggoné Gusti Allah, kawicaksanané donya kuwi ora ana gunané (18-23)
 
 
 4 
Pengurus kudu setya (1-5)
 
Wong Kristen kudu rendah hati (6-13)
 
Paulus nggatèkké wong-wong sing kaya anak-anaké (14-21)
 
 
 5 
Masalah soal hubungan sèks sing ora pantes (1-5)
 
Ragi sithik isa nyebar ing kabèh adonan (6-8)
 
Wong sing jahat kudu disingkirké (9-13)
 
 
 6 
Wong Kristen nuntut seduluré ing pengadilan (1-8)
 
Wong-wong sing ora bakal nampa warisan Kerajaané Gusti Allah (9-11)
 
Kowé kudu nggunakké badanmu kanggo ngluhurké Gusti Allah (12-20)
 
 
 7 
Naséhat kanggo sing durung nikah lan sing wis nikah (1-16)
 
Luwih apik nèk saben wong keadaané tetep kaya pas dhèwèké mulai dadi wong percaya (17-24)
 
Sing durung nikah lan randha (25-40)
 
 
 8 
 
 9 
 
10 
Sinau saka Israèl jaman mbiyèn (1-13)
 
Aja nyembah brahala (14-22)
 
Isa bébas milih, ning kudu mikirké wong liya (23-33)
 
 
11 
 
12 
 
13 
 
14 
Kemampuan kanggo nyampèkké omongané Gusti Allah lan ngomong nganggo basa liya (1-25)
 
Nèk wong Kristen ngumpul, kudu teratur (26-40)
 
 
15 
Kristus diuripké manèh (1-11)
 
Nduwé iman merga wong mati bakal diuripké manèh (12-19)
 
Jaminan nèk wong mati bakal diuripké manèh (20-34)
 
Badané manungsa lan badan sing wujudé roh (35-49)
 
Ora isa mati lan ora isa rusak (50-57)
 
Sibuk nindakké akèh gawéan kanggo nglayani Gusti (58)
 
 
16 
Nglumpukké sumbangan kanggo wong Kristen ing Yérusalèm (1-4)
 
Rencana perjalanané Paulus (5-9)
 
Rencana kunjungané Timotius lan Apolos (10-12)
 
Naséhat lan salam (13-24)