Mémang kaya Yésus, isa waé awaké dhéwé luwih cedhak karo wong-wong tertentu. (Yoh. 13:23; 20:2) Tapi nèk manut préntahé Yésus, sing kudu disayangi kuwi kabèh sedulur. Rasul Pétrus ngomong nèk awaké dhéwé kudu berusaha bèn ”sayang” karo sedulur seiman kaya karo keluargané dhéwé. (1 Ptr. 2:17) Pétrus ya ngongkon awaké dhéwé bèn ”tenanan sayang karo liyané saka ati”. (1 Ptr. 1:22) Maksudé ”tenanan” iki kudu tetep sayang meskipun kuwi ora gampang. Misalé, nèk ana sedulur seiman sing marakké tersinggung utawa lara ati, mungkin awaké dhéwé pénginé mbales. Tapi saka pengalamané Pétrus, jelas nèk Gusti Allah ora seneng nèk wong balas dendam. (Yoh. 18:​10, 11) Pétrus nulis, ”Aja mbales kejahatan nganggo kejahatan. Nèk diécé aja mbales ngécé. Ning, kowé kudu mbales nganggo tumindak sing apik.” (1 Ptr. 3:9) Nèk tenanan sayang, mesthi bakal tetep apikan lan perduli. w23.09 28-29 ¶9-11

Nyenengké banget ndelok pertumbuhané bocah. Mémang, nèk bocah wis mesthi bakalé dadi gedhé. Tapi, nèk kanggo wong Kristen, saya tambah umuré kuwi ora otomatis dadi wong Kristen sing luwih apik. (1 Kor. 13:11; Ibr. 6:1) Bèn isa dadi wong Kristen sing luwih apik kudu nduwé hubungan sing akrab karo Yéhuwah, kudu njaluk roh suciné Yéhuwah bèn isa nduwé sifat-sifat sing apik, lan belajar ketrampilan sing isa bermanfaat dienggo sukmbèn. (WB. 1:5) Yéhuwah nyiptakké wong lanang lan wong wédok. (PD. 1:27) Selain fisiké sing béda, wong lanang lan wong wédok kuwi perané ya béda. Merga perané béda, meréka butuh sifat-sifat lan ketrampilan sing dibutuhké bèn isa memenuhi peran kuwi mengko.—PD. 2:18. w23.12 18 ¶1-2

Yésus ya péngin wong-wong nyebut jenengé Bapaké. Wektu kuwi, para pemimpin agama nganggep nèk nyebut jenengé Gusti Allah kuwi ora sopan. Tapi, Yésus tetep nyebut jenengé Gusti Allah. Misalé, wektu dhèwèké marèkké wong sing kesurupan ing Gérasa. Bar kuwi, wong-wong dadi padha wedi, terus ngongkon Yésus lunga. (Mrk. 5:​16, 17) Tapi, Yésus tetep péngin bèn jeneng Yéhuwah dikenal karo wong-wong ing kono. Makané, dhèwèké ngongkon bèn wong sing bar kesurupan kuwi ngandhani wong-wong nèk Yéhuwah sing wis marèkké dhèwèké, dudu Yésus. (Mrk. 5:19) Saiki, Yésus ya péngin bèn jenengé Bapaké dikenal wong sak donya. (Mat. 24:14; 28:20) Nèk awaké dhéwé mèlu nyritakké jeneng Yéhuwah, kuwi nggawé Yésus seneng. w24.02 10 ¶10