Yésus wis nginjil kira-kira siji setengah taun. Saiki Yésus kudu nggawé keputusan penting. Yésus kudu milih wong-wong sing bakal kerjasama karo dhèwèké, yaiku wong-wong sing bakal dilatih bèn isa dadi pengawas ing jemaat Kristen. Mula, Yésus butuh tuntunané Yéhuwah. Yésus lunga dhèwèkan ing gunung. Terus, dhèwèké ndonga suwé banget. Ésuké, Yésus milih 12 wong saka antarané murid-muridé kanggo dadi rasulé. Apa kowé kèlingan jenengé rasul-rasulé Yésus? Para rasulé Yésus yaiku Pétrus, Andréas, Yakobus, Yohanes, Filipus, Bartoloméus, Tomas, Matius, Yakobus anaké Alféus, Tadéus, Simon, lan Yudas Iskariot.

Rolas rasul kuwi bakal ngancani Yésus. Sakwisé dilatih, wong-wong kuwi dikon nginjil. Yéhuwah mènèhi wong-wong kuwi kuwasa kanggo ngusir roh jahat lan marèkké wong lara.

Yésus nganggep 12 rasul kuwi sahabaté. Yésus percaya karo wong-wong kuwi. Wong Farisi nganggep nèk para rasul kuwi wong biasa sing sekolahé ora dhuwur. Tapi, Yésus nglatih para rasulé bèn isa nindakké tugasé. Rolas rasul bakal ngancani Yésus wektu Yésus ngalami peristiwa-peristiwa sing penting. Contoné yaiku sakdurungé Yésus mati lan sakwisé dhèwèké diuripké manèh. Kaya Yésus, para rasul akèh-akèhé saka Galiléa. Para rasulé Yésus ya ana sing wis nikah.

Para rasul kuwi ora sampurna lan isa nggawé kesalahan. Kadhang, para rasul ngomong tanpa dipikir, nggawé keputusan sing salah, lan ora sabaran. Para rasul ya tau padu merga péngin dadi wong sing paling penting. Tapi, wong-wong kuwi tetep sayang Yéhuwah. Akhiré, para rasul bakal dadi anggota pertama jemaat Kristen sing nduwé tugas penting.

Bar milih 12 rasul, Yésus mudhun saka gunung. Terus, Yésus ketemu karo akèh wong sing wis padha ngumpul. Wong-wong kuwi asalé saka Galiléa, Yudéa, Tirus, Sidon, Siria, lan saka dhaérah sabrangé Kali Yordan. Wong lara lan wong sing kesurupan digawa ing ngarepé Yésus. Yésus marèkké wong-wong kuwi. Terus, Yésus lungguh lan mulai mulang. Dhèwèké njelaské carané bèn isa dadi sahabaté Gusti Allah. Carané yaiku kudu éling nèk awaké dhéwé butuh tuntunané Yéhuwah lan kudu sayang Yéhuwah. Tapi, awaké dhéwé ora isa sayang karo Yéhuwah nèk ora sayang karo wong liya. Awaké dhéwé ya kudu adil lan apikan karo kabèh wong, termasuk karo sing njahati awaké dhéwé.

Yésus ngomong, ’Aja mung sayang karo kancamu. Kowé ya kudu sayang lan seneng ngapura wong sing njahati kowé. Nèk ana sing nesu karo kowé, temonana wong kuwi, terus njaluka ngapura. Apa sing mbok karepké supaya ditindakké wong liya karo kowé, kuwi tindakna dhisik.’

Yésus ya mènèhi naséhat sing apik soal harta. Dhèwèké ngomong, ’Dadi sahabaté Yéhuwah kuwi luwih penting ketimbang nduwé dhuwit akèh. Maling isa nyolong dhuwitmu. Tapi, berkah merga dadi sahabaté Yéhuwah ora isa dicolong. Aja terus nguwatirké soal apa sing bakal mbok pangan, apa sing bakal mbok ombé, utawa apa sing bakal mbok enggo. Deloken manuk-manuk. Kuwi waé dicukupi kebutuhané karo Gusti Allah. Rasa kuwatir ora isa nggawé kowé urip luwih suwé. Élinga nèk Yéhuwah ngerti apa sing mbok butuhké.’

Wong-wong kuwi durung tau krungu wong liya ngomong kaya Yésus. Para pemimpin agama, yaiku wong Farisi lan para ahli Taurat, ora mulangké soal kuwi. Apa sebabé Yésus isa dadi guru sing hébat? Merga kabèh ajarané Yésus asalé saka Yéhuwah.