ÑƖM MBƲ PƖWƐ ƐSƆTƆM TAA YƆ | EJIPITI LƖƲ 17-18
“Mba pasɩm po-ɖoŋ kamaɣ yɔ, pafalɩsɩɣ lalaa nɛ paɖʋʋ-wɛ tʋma”
Koobiya mba papɩ fezuu taa yɔ, pawɩlɩɣ se pasɩm po-ɖoŋ kamaɣ, pɔsɔɔlɩ koobiya nɛ pamaɣzɩɣ cee wayɩ yɔɔ; pʋyɔɔ lɛ pafalɩsɩɣ koobiya lalaa nɛ paɖʋʋ-wɛ tʋma. Ɛbɛ ŋpɩzɩɣ nɛ ŋla?
Lɩzɩ mba ŋnaɣ se ye pasɩnɩ-wɛ yɔ, papɩzɩɣ nɛ pala tʋma sakɩyɛ ɛgbɛyɛ taa yɔ
Heyi-wɛ mbʋ pɩpɔzʋʋ se pala nɛ paɖʋ nesi ɛgbɛyɛ yɔ kpayɩ kpayɩ
Ha-wɛ liidiye, wondu nɛ ŋsɩnɩ-wɛ hɔɔlɩŋ weyi ɩ-taa pɩpɔzʋʋ yɔ nɛ papɩzɩ nɛ pala pa-tʋma camɩyɛ
Ñɩnɩ nɛ ŋna ɛzɩma weyi ŋfalɩsɩɣ-ɩ yɔ, ɛlakɩ ɛ-tʋmɩyɛ yɔ; nɛ ŋyele nɛ ɛna se ŋtaɣ-ɩ liu se ɛpɩzɩɣ nɛ ɛla tʋmɩyɛ nɖɩ camɩyɛ
PƆZƖ ÑA-TƖ SE: ‘Sʋʋtʋ ndʋ mɛwɛnɩ lalaa falɩsʋʋ hɔɔlʋʋ taa?’