ÑƖM MBƲ PƖWƐ ƐSƆTƆM TAA YƆ | YAKUBU 3-5
Wɩlɩ se ŋwɛnɩ Ɛsɔ lɔŋsɩnɖɛ
Yehowa lɔŋsɩnɖɛ wazɩɣ siŋŋ. Ye tɔm natʋyʋ ɛkɔm ɖa nɛ ɖo-koobiya ɖɛ-hɛkʋ taa yɔ, ɖɩpɩzɩɣ ɖɩsɩnɩ-ɖʋ nɛ ɖɩñɔɔzɩ-tʋ nɛ laŋhɛzɩyɛ ɖaɣnɩ wɛʋ ɖɛ-hɛkʋ taa. Ye ɖɩwɛnɩ Ɛsɔ laŋhɛzɩyɛ yɔ, pɩnaɣ kpayɩ kpayɩ ɖa-lakasɩ taa.
PƆZƖ ÑA TƖ SE: ‘Ɛsɔ lɔŋsɩnɖɛ hɔɔlʋʋ ŋgʋ malɩzaa nɛ mawɩlɩ pitileɖi? Ɛbɛ manpɩzɩɣ mala nɛ mɛwɛɛnɩ ɖɩ-hɔɔlɩŋ ndɩ ndɩ nɛ pɩkɩlɩ?’
Ðɩwɛ kele kele
Ðɩkɔŋnɩ laŋhɛzɩyɛ
Ðɩnɩɣ tɔm taa
Ðitisiɣ faaa nɛ ɖɩñaŋ
Ðɩ-taa suni pʋtɔdɩyɛ naʋ nɛ pee kɩbana ɖo
Ðɩɩɖʋʋ tʋkaɣ ɛyaa taa
Ðɩɩlakɩ pɩ-tɛɛ nɛ pɩ-yɔɔ lakasɩ