ماتاي
17 التى كۇننەن كەيىن يسا پەتىردى، جاقىپ پەن ونىڭ باۋىرى جوحاندى عانا ەرتىپ، ٴبىر بيىك تاۋعا كوتەرىلدى+. 2 سوندا ولاردىڭ الدىندا يسانىڭ سىرت كورىنىسى وزگەرىسكە ٴتۇسىپ، بەت الپەتى كۇندەي جارقىرادى، كيىمى دە جارقىراپ ساۋلە شاشتى+. 3 كەنەتتەن مۇسا مەن ٸلياس پايدا بولىپ، ونىمەن سويلەسىپ تۇردى. 4 سوندا پەتىر يساعا: «يەم، وسىندا بولعانىمىز قانداي جاقسى! قالاساڭىز، بىرەۋىن سىزگە، بىرەۋىن مۇساعا، تاعى بىرەۋىن ٸلياسقا ارناپ ٷش كۇركە جاسايىن»،— دەدى. 5 ول ٵلى سويلەپ تۇرعاندا، ولاردى ٴبىر نۇرلى بۇلت وراپ الىپ، اراسىنان: «بۇل — مەنىڭ سۇيىكتى ۇلىم. مەن وعان ريزامىن+! ونى تىڭداڭدار+!»— دەگەن داۋىس شىقتى. 6 مۇنى ەستىگەن شاكىرتتەردىڭ زارە-قۇتى قالماي، ەتپەتتەرىنەن جەرگە جىعىلا كەتتى. 7 سوندا يسا قاستارىنا كەلىپ، قولىن تيگىزىپ: «تۇرىڭدار، قورىقپاڭدار»،— دەدى. 8 ولار باستارىن كوتەرگەندە، يسادان باسقا ەشكىمدى كورمەدى. 9 تاۋدان ٴتۇسىپ كەلە جاتقاندا، يسا ولارعا: «ادام ۇلى ولىمنەن قايتا تىرىلگەنشە، بۇل كورىنىس تۋرالى ەشكىمگە ٴتىس جارماڭدار»،— دەپ بۇيىردى+.
10 الايدا شاكىرتتەرى: «نەگە ٴدىن مۇعالىمدەرى الدىمەن ٸلياس كەلۋ كەرەك دەيدى؟»+— دەپ سۇرادى. 11 يسا بىلاي دەپ جاۋاپ بەردى: «ٸلياس شىنىمەن كەلىپ، ٴبارىن قالپىنا كەلتىرەدى+. 12 الايدا سەندەرگە مىنانى ايتامىن: ٸلياس كەلدى دە، ٴبىراق ولار ونى تانىماي، وعان ويلارىنا كەلگەنىن ىستەدى+. ادام ۇلى دا سولاردىڭ قولىنان زارداپ شەكپەك+». 13 سوندا شاكىرتتەرى ونىڭ شومىلدىرۋ ٴراسىمىن جاساۋشى جاقيا تۋرالى ايتقانىن ٴتۇسىندى.
14 ولار جينالعان جۇرتقا تاياپ كەلگەندە+، يسانىڭ قاسىنا ٴبىر كىسى جاقىنداپ كەلدى دە، تىزە بۇگىپ: 15 «يەم، مەنىڭ ۇلىما راقىم ەتە كورىڭىز. ونىڭ قويانشىعى بار، جاعدايى ناشار. ول ٴجيى وتقا دا، سۋعا دا قۇلايدى+. 16 ونى شاكىرتتەرىڭىزگە اكەلگەن ەدىم، ٴبىراق ايىقتىرا المادى»،— دەدى. 17 يسا: «ەي، سەنىمى جوق، بۇزىلعان ۇرپاق-اي+! قاشانعا دەيىن قاستارىڭدا بولماقپىن؟ سەندەرگە قانشا توزبەكپىن؟ اكەلىڭدەر ونى ماعان!»— دەدى. 18 ٴسۇيتىپ، جىنعا قاتاڭ بۇيىردى. سوندا جىن بالانىڭ بويىنان شىعىپ، ول سول ساتتە ساۋىعىپ كەتتى+. 19 كەيىنىرەك شاكىرتتەرى وڭاشادا يسانىڭ قاسىنا كەلىپ: «نەگە ٴبىز جىندى قۋىپ شىعارا المادىق؟»— دەپ سۇرادى. 20 ول: «سەنىمدەرىڭ از بولعاندىقتان. سەندەرگە شىندىعىن ايتامىن، ەگەر قىشا دانىندەي سەنىمدەرىڭ بولىپ، مىنا تاۋعا: —بۇل جەردەن انا جەرگە كوش،— دەسەڭدەر، ول كوشەدى. قولدارىڭنان كەلمەيتىن ەشتەڭە دە بولمايدى+»،— دەدى. 21 *——
22 عاليلەيادا بىرگە بولعان كەزىندە يسا ولارعا: «ادام ۇلى جاۋلارىنىڭ قولىنا ۇستالىپ بەرىلەدى+. 23 ولار ونى ولتىرەدى، ٴبىراق ول ٷشىنشى كۇنى قايتا تىرىلەدى+»،— دەدى. سوندا شاكىرتتەرى قاتتى جابىرقادى.
24 بۇدان كەيىن ولار قاپارناۋمعا كەلدى. سول جەردە عيباداتحانا سالىعىن* جيناۋشىلار كەلىپ، پەتىردەن: «ۇستازدارىڭ عيباداتحانا سالىعىن تولەي مە+؟»— دەپ سۇرادى. 25 ول: «ٴيا»،— دەپ جاۋاپ بەردى. الايدا ۇيگە كىرگەندە، يسا ونىڭ الدىن وراپ: «شيمون، قالاي ويلايسىڭ، جەر بەتىندەگى پاتشالار الىم-سالىقتى كىمنەن الادى: ٶز ۇلدارىنان با، الدە بوتەندەردەن بە؟»— دەدى. 26 ول: «بوتەندەردەن»،— دەپ جاۋاپ قاتتى. سوندا يسا: «دەمەك، ۇلدارى سالىقتان بوساتىلعان. 27 ٴبىراق شۋ شىقپاس ٷشىن+ تەڭىزگە بار دا، قارماق سال. ىلىنگەن العاشقى بالىقتىڭ اۋزىن اشساڭ، كۇمىس تيىن* تاباسىڭ. سونى الىپ، ەكەۋمىز ٷشىن بەرە سال»،— دەدى.