مالاحي
3 «مىنە، مەن حابارشىمدى جىبەرەمىن، ول مەنىڭ الدىمدا جول دايىندايدى+. سەندەر ىزدەپ جۇرگەن شىنايى يەلەرىڭ كەنەتتەن عيباداتحاناسىنا كەلەدى+. وزدەرىڭ قۋانا كۇتىپ جۇرگەن كەلىسىم حابارشىسى دا كەلەدى. ٴيا، ول مىندەتتى تۇردە كەلەدى»،— دەيدى اسكەرباسى ەحوبا.
2 «ٴبىراق ول كەلەتىن كۇنگە كىم توزە الادى؟ ول كورىنگەندە، كىم توتەپ بەرە الادى؟ ويتكەنى ول تەمىر تازارتۋشىنىڭ وتىنداي، كىر جۋۋشىنىڭ سىلتىسىندەي* بولادى+. 3 ول كۇمىستى بالقىتىپ، تازارتاتىن+ ادامداي وتىرىپ، لەۋى ۇلدارىن تازارتادى. ولاردى التىن-كۇمىستەي تاپ-تازا قىلادى. سوندا ولار ەحوباعا ادىلدىكپەن سي-تارتۋ ۇسىناتىن حالىق بولادى. 4 ياھۋدا مەن يەرۋساليم حالقىنىڭ اكەلگەن سي-تارتۋى بۇرىنعى كۇندەردەگىدەي، ەجەلگى جىلدارداعىداي ەحوباعا ۇنامدى بولادى+.
5 مەن سەندەردى سوتتاۋ ٷشىن كەلەمىن. مەن باقسى-بالگەرلەردى+، نەكە ادالدىعىن بۇزۋشىلاردى، جالعان انت بەرەتىندەردى+، سونداي-اق جالدامالى جۇمىسشىنى الداپ+، جەتىم-جەسىرگە+ قيانات جاسايتىنداردى، جاتجەرلىككە+ قول ۇشىن بەرگىسى كەلمەيتىندەردى* تەز ارادا جاۋاپقا تارتامىن، ويتكەنى ولار مەنەن قورىقپايدى»،— دەيدى اسكەرباسى ەحوبا.
6 «مەن ەحوبامىن، ەش وزگەرمەيمىن+. سەندەر جاقىپتىڭ ٷرىم-بۇتاعىسىڭدار، سوندىقتان دا قۇرىپ كەتكەن جوقسىڭدار. 7 اتا-بابالارىڭنىڭ زامانىنان بەرى مەنىڭ نۇسقاۋلارىمنان باس تارتىپ، ورىنداماي كەلەسىڭدەر+. ماعان بەت بۇرىڭدار، سوندا مەن دە سەندەرگە بەت بۇرامىن+»،— دەيدى اسكەرباسى ەحوبا. الايدا سەندەر: «ٴبىز قالاي بەت بۇرامىز؟»— دەيسىڭدەر.
8 «ادام بالاسى قۇدايدان ۇرلاۋشى ما ەدى؟ ال سەندەر مەنەن ۇرلاپ جاتىرسىڭدار». سەندەر: «ٴبىز سەنەن قالايشا ۇرلاپ جاتىرمىز؟»— دەپ ايتاسىڭدار. «وننان ٴبىر بولىكتى جانە سي-تارتۋلاردى بەرمەۋ ارقىلى. 9 سەندەر قارعىسقا ۇشىرادىڭدار*، ويتكەنى مەنەن ۇرلاپ جاتىرسىڭدار. بۇكىل حالىق وسىلاي ىستەۋدە. 10 ۇيىمدە ٵردايىم ازىق-تۇلىك بولۋ ٷشىن+، وننان ٴبىر بولىكتىڭ ٴبارىن قويماعا الىپ كەلىڭدەر+. وسىلاي مەنى سىناپ كورىڭدەرشى،— دەيدى اسكەرباسى ەحوبا.— سوندا سەندەرگە كوكتىڭ قاقپالارىن اشىپ+، كول-كوسىر ەتىپ باتامدى توكپەس پە ەكەنمىن+».
11 «مەن جالماۋشىعا* تيىم سالامىن، ول جەرلەرىڭنىڭ ٶنىمىن قۇرتپايدى، جۇزىمدىكتەرىڭ دە جەمىسسىز قالمايدى+»،— دەيدى اسكەرباسى ەحوبا.
12 «حالىقتاردىڭ ٴبارى سەندەردى باقىتتى دەيدى+، ويتكەنى ەلدەرىڭ قۋانىش سيلايتىن مەكەن بولادى»،— دەيدى اسكەرباسى ەحوبا.
13 «مەن تۋرالى اۋىر سوزدەر ايتىپ جۇرسىڭدەر»،— دەيدى ەحوبا. ال سەندەر: «سەن تۋرالى قانداي اۋىر سوزدەر ايتىپ ٴجۇرمىز؟»— دەيسىڭدەر+.
14 «سەندەر بىلاي دەيسىڭدەر: —قۇدايعا قىزمەت ەتۋدەن ەش پايدا جوق+. ونىڭ الدىنداعى مىندەتتەرىمىزدى ورىنداعاننان، اسكەرباسى ەحوبانىڭ الدىندا مۇڭايىپ جۇرگەننەن نە پايدا كوردىك؟ 15 ەندەشە، مەنمەن ادامداردى باقىتتى دەپ ەسەپتەيمىز. زۇلىمدىق جاساۋشىلار دا تابىسقا جەتۋدە+. ولار قۇدايدى ەركىنسىپ سىناسا دا، ەش زيان شەگىپ جاتقان جوق».
16 وسى ۋاقىتتا ەحوبادان قورقاتىندار ٴبىر-بىرىمەن، ٴارقايسىسى ٶز دوس-جارانىمەن سويلەسىپ جاتتى، ال ەحوبا ولارعا دەن قويىپ، تىڭداپ تۇردى. ەحوبانىڭ الدىندا ودان قورقاتىندار جانە ونىڭ ەسىمى تۋرالى وي جۇگىرتەتىندەر*+ جايلى ەستەلىك كىتابى جازىلىپ جاتتى+.
17 «ولار مەنىكى بولادى+،— دەيدى اسكەرباسى ەحوبا،— سول كۇنى ولاردى ەرەكشە* مەنشىگىم ەتەمىن+. اكەسى وزىنە مويىنسۇناتىن ۇلىنا جاناشىرلىق تانىتاتىنداي، مەن دە ولارعا جاناشىرلىق تانىتامىن+. 18 سول كەزدە ٵدىل مەن زۇلىمنىڭ+، قۇدايعا قىزمەت ەتەتىن مەن قىزمەت ەتپەيتىننىڭ اراسىنداعى ايىرماشىلىقتى تاعى دا كورەسىڭدەر».