لۇقا
14 بىردە دەمالىس كۇنى يسا پارىزشىلداردىڭ ٴبىر باسشىسىنىڭ ۇيىنە تاماققا كەلگەندە، ٴبارى ونى مۇقيات باقىلاپ وتىردى. 2 سول جەردە شەمەن اۋرۋىنا* ۇشىراعان بىرەۋ بار ەدى. 3 مۇسا زاڭىن جەتىك بىلەتىندەر مەن پارىزشىلداردان يسا: «دەمالىس كۇنى ادامدى ساۋىقتىرۋعا بولا ما، جوق پا؟»+— دەپ سۇرادى. 4 ولار ٴتىس جارمادى. سوندا يسا الگى كىسىگە قولىن تيگىزىپ، ساۋىقتىردى دا، جونىنە جىبەردى. 5 سوسىن ولارعا: «ەگەر بىرەۋىڭنىڭ ۇلىڭ نە وگىزىڭ دەمالىس كۇنى قۇدىققا ٴتۇسىپ كەتسە+، ونى دەرەۋ شىعارىپ الماس پا ەدىڭدەر؟»+— دەدى. 6 ولار بۇعان جاۋاپ بەرە المادى.
7 يسا قوناقتاردىڭ ەڭ قۇرمەتتى ورىنداردى تاڭداپ جاتقانىن بايقاپ+، مىسال كەلتىرىپ، بىلاي دەدى: 8 «بىرەۋ تويعا شاقىرسا، ەڭ قۇرمەتتى ورىنعا جانتايما+. شاقىرىلعاندار اراسىندا سەنەن دە سيلى بىرەۋ بولۋى مۇمكىن. 9 سوندا ەكەۋىڭدى شاقىرعان كىسى كەلىپ: —مىنا كىسىگە ورنىڭدى بەر،— دەگەندە، سەن ۇياتقا قالىپ، ەڭ تومەنگى ورىنعا بارىپ وتىراسىڭ. 10 قايتا، قوناققا شاقىرىلعاندا، ەڭ تومەنگى ورىنعا بارىپ جانتاي. سوندا سەنى شاقىرعان كىسى كەلىپ: —دوسىم، جوعارى شىق،— دەگەندە، بۇكىل قوناقتاردىڭ الدىندا مارتەبەڭ ٶسىپ قالادى+. 11 ويتكەنى ٶزىن جوعارىلاتقان اركىم تومەندەتىلەدى، ال ٶزىن تومەن تۇتقان اركىم جوعارىلاتىلادى+».
12 سوسىن ٶزىن قوناققا شاقىرعان كىسىگە بىلاي دەدى: «تۇسكى نە كەشكى اسقا دوس، باۋىر، تۋىستارىڭدى نە باي كورشىلەرىڭدى شاقىرما. سەبەبى ولار دا سەنى قوناققا شاقىرىپ، قارىمتاڭدى قايتارۋى مۇمكىن. 13 كەرىسىنشە، توي جاساعاندا، كەدەي-كەپشىك، كەمتار، اقساقتار مەن سوقىرلاردى شاقىر+. 14 ولار ساعان قارىمتاڭدى قايتارا المايتىندىقتان باقىتتى بولاسىڭ. ويتكەنى قارىمتاڭدى ادىلدەر قايتا تىرىلەتىن كەزدە+ الاسىڭ».
15 مۇنى ەستىگەندە، قوناقتاردىڭ ٴبىرى يساعا: «قۇداي پاتشالىعىندا ٴدام تاتاتىندار باقىتتى!»— دەدى.
16 يسا وعان مىنانى ايتتى: «بىرەۋ ۇلكەن قوناقاسى جاساپ+، كوپ ادام شاقىرىپتى. 17 كەشكى تاماق ىشەتىن ۋاقىت كەلگەندە، ول شاقىرىلعاندارعا قۇلىن جىبەرىپ: —كەلىڭدەر، ٴبارى دايىن تۇر،— دەگىزەدى. 18 ٴبىراق ٴبارى بىردەي سىلتاۋ ايتا باستايدى+. بىرەۋى: —ەگىندىك جەر ساتىپ الىپ ەدىم، سونى بارىپ كورۋىم كەرەك. وتىنەمىن، ماعان كەشىرىم ەتە كور!— دەسە، 19 كەلەسى بىرەۋى: —ون وگىز ساتىپ الىپ ەدىم، سولاردى جەگىپ كورۋگە بارا جاتىرمىن. وتىنەمىن، مەنى كەشىر+!— دەيدى. 20 تاعى بىرەۋى: —مەن جاڭا عانا ۇيلەنگەن ەدىم، سوندىقتان بارا المايمىن،— دەيدى. 21 قۇلى قايتا ورالىپ، قوجايىنىنا وسىنىڭ ٴبارىن ايتىپ بەرەدى. سوندا ٷي يەسى قاتتى اشۋلانىپ، وعان: —دەرەۋ قالانىڭ ۇلكەندى-كىشىلى كوشەلەرىنە بارىپ، كەدەي-كەپشىك، كەمتار، سوقىرلار مەن اقساقتاردى الىپ كەل،— دەيدى. 22 ٴبىراز ۋاقىتتان كەيىن قۇلى: —قوجايىن، بۇيرىعىڭىزدى ورىندادىم، ٴبىراق ٵلى دە بوس ورىندار بار،— دەيدى. 23 قوجايىنى مىنانى ايتادى: —مەنىڭ ٷيىم تولۋ ٷشىن، جول بويلارى مەن تار كوشەلەرگە بارىپ، سوندا جۇرگەندەردى كەلمەسىنە قويماي الىپ كەل+. 24 سەندەرگە مىنانى ايتامىن: العاشقىدا شاقىرىلعانداردىڭ ەشقايسىسى دا كەشكى قوناقاسىمنان اۋىز تيمەيدى+».
25 يسا سوڭىنان ەرىپ كەلە جاتقان قالىڭ جۇرتقا بۇرىلىپ، بىلاي دەدى: 26 «كىم ماعان كەلىپ، ٴبىراق اكەسى مەن شەشەسىن، ايەلى مەن بالالارىن، اعا-ٸنىسى مەن اپكە-قارىنداسىن، ٴتىپتى ٶز جانىن مەنەن ارتىق كورسە*+، مەنىڭ شاكىرتىم بولا المايدى+. 27 كىم ازاپ باعاناسىن* الىپ، سوڭىمنان ەرىپ جۇرمەسە، مەنىڭ شاكىرتىم بولا المايدى+. 28 ارالارىڭداعى بىرەۋ مۇنارا سالعىسى كەلسە، قۇرىلىسىن اياقتاۋعا قاراجاتى جەتەر-جەتپەسىن ٴبىلۋ ٷشىن، الدىمەن شىعىنىن ەسەپتەپ الماي ما؟ 29 ايتپەسە ىرگەتاسىن قالاعاننان كەيىن، قۇرىلىسىن بىتىرە الماي قالسا، مۇنى كورگەندەردىڭ ٴبارى مازاق ەتىپ: 30 —مىناۋ قۇرىلىسىن باستاپ الىپ، بىتىرە الماي قالدى،— دەيدى. 31 نەمەسە وزگە ٴبىر پاتشاعا قارسى جورىققا شىققان پاتشا كەلە جاتقان قارسىلاسىنىڭ 20000 اسكەرىنە ٶزىنىڭ 10000 اسكەرىمەن توتەپ بەرە الار-الماسىن الدىمەن اقىلداسىپ الماي ما؟ 32 ەگەر كۇشى جەتپەيتىنىن كورسە، قارسىلاسى ٵلى الىستا كەلە جاتقاندا، وعان وكىلدەرىن جىبەرىپ، بىتىمگە كەلۋدى سۇرايدى. 33 سول سياقتى، بار دۇنيەسىنەن باس تارتپاسا، ەشكىم دە مەنىڭ شاكىرتىم بولا المايدى+.
34 تۇز، ارينە، جاقسى نارسە. ٴبىراق ول كۇشىنەن ايىرىلسا، ونىڭ قاسيەتىن قالاي قالپىنا كەلتىرۋگە بولادى+؟ 35 ول توپىراققا دا، قيعا دا قوسۋعا جاراماي قالادى. جۇرت ونى لاقتىرىپ تاستايدى. قۇلاعى بارلار تىڭداپ السىن+!»