ٴزابۇر
ٷشىنشى جازبا
(ٴزابۇر 73—89)
اساپتىڭ+ جىرى.
73 قۇداي يسرايلگە، اسىرەسە اقجۇرەكتىلەرگە شىنىمەن يگىلىك جاسايدى+.
2 ال مەن جولدان تايۋعا شاق قالدىم،
اياعىم تايىپ كەتە جازدادى+.
3 سەبەبى زۇلىمداردىڭ وركەندەۋىن كورگەندە،
سول مەنمەندەرگە قىزعانا قارايتىنمىن+.
4 ولار ەش ازاپسىز كوز جۇمادى؛
دەنەلەرى سوم، دەنساۋلىقتارى مىقتى+.
6 تاكاپپارلىقتى مونشاق ەتىپ تاعادى+،
زورلىق-زومبىلىقتى كيىم ەتىپ كيەدى.
7 توقشىلىقتان كوزدەرى ادىرايىپ تۇرادى؛
ارام پيعىلدارى وزدەرى كۇتكەننەن دە اسىپ تۇسەدى.
8 مىسقىلداپ سويلەيدى، ايتاتىندارى — جاماندىق+.
پاڭدانا قوقان-لوقى كورسەتەدى+.
9 كوكتەن سويلەپ تۇرعانداي بوسەدى،
تىلدەرى جەردى شارلاپ جۇرەدى.
10 سوندىقتان قۇداي حالقى سولارعا مويىن بۇرىپ،
ولاردىڭ مول سۋىنان ىشەدى*.
11 ولار: «قۇداي قايدان ٴبىلسىن+؟
نە بولىپ جاتقانىن قۇداي تاعالا ٴبىلۋشى مە ەدى؟»— دەيدى.
12 ٴيا، ۇنەمى بەيقام جۇرەتىن زۇلىمدار وسىنداي بوپ كەلەدى+،
ولار بايلىقتارىن كوبەيتە بەرەدى+.
13 مەن جۇرەگىمدى بەكەرگە تازا ساقتاپپىن،
كىناراتسىز ەكەنىمدى كورسەتۋ ٷشىن قولىمدى بوسقا جۋىپپىن+.
15 ٴبىراق بۇلار جونىندە ايتار بولسام،
سەنىڭ حالقىڭا وپاسىزدىق جاساعان بولار ەم.
16 وسىنى تۇسىنۋگە تىرىسىپ ەم،
بۇل مەنىڭ مازامدى قاشىردى.
17 قۇدايدىڭ ايبىندى عيباداتحاناسىنا كىرىپ،
ولاردى نە كۇتىپ تۇرعانىن بىلگەنىمشە وسىلاي بولدى.
19 ولار كۇتپەگەن جەردەن جوق بولادى+!
ۇرەيلەرى ۇشىپ، لەزدە قۇرىپ جوعالادى!
20 ادام ويانعاندا، كورگەن ٴتۇسى عايىپ بولادى،
ۋا، ەحوبا، ورنىڭنان تۇرەگەلگەندە، سەن دە ولاردى جوق قىلاسىڭ.
22 مەن سانا مەن تۇسىنىكتەن جۇرداي ەدىم،
كوز الدىڭدا تۇيسىكسىز حايۋانعا ۇقسادىم.
23 ال ەندى ۇنەمى وزىڭمەن بىرگەمىن،
سەن مەنى وڭ قولىمنان ۇستاپ جەتەلەپ ٴجۇرسىڭ+.
25 كوكتە سەنەن باسقا ارقا سۇيەر كىمىم بار؟
جەردە دە وزىڭنەن باسقا ەشتەڭەنى قالامايمىن+.
26 ٴتانىم مەن جۇرەگىم السىرەر،
ٴبىراق قۇداي — كوڭىلىمە مەدەت بولار جارتاسىم، ماڭگىلىك ۇلەسىم+.
27 مىنە، سەنەن الشاقتاعاندار قۇرىپ جوق بولادى.
سەن وپاسىزدىقپەن ٶزىڭدى تاستاپ كەتكەندەردىڭ كوزىن قۇرتاسىڭ+.
28 ال مەنىڭ قۇدايعا جاقىن بولعانىم قانداي يگى+!
بارلىق ىستەرىن جاريالاۋ ٷشىن+،
مەن الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبانى پانالادىم.