يشايا
65 «مەن ٶزىم جايلى سۇراماعانداردىڭ مەنى ىزدەۋىنە،
ىزدەمەگەندەردىڭ مەنى تابۋىنا جول بەردىم+.
ەسىمىمدى اتاپ شاقىرماعان ۇلتقا:
—مەن مۇندامىن، مەن مۇندامىن!— دەدىم+.
2 ٶز ويلارىنىڭ جەتەگىندە ٴجۇرىپ+،
جامان جولعا تۇسكەن+ قىڭىر حالىقتى+ قۇشاق جايىپ كۇنى بويى شاقىرۋمەن بولدىم.
3 بۇل حالىق شىمىرىكپەستەن مەنى قورلاي بەرەدى+،
باقتاردا قۇرباندىق شالىپ+، كىرپىشتەر ۇستىندە قۇرباندىق ٴتۇتىنىن تۇتەتەدى.
5 ولار: —ارىرەك تۇر، ماعان جاقىنداما.
مەن ساعان قاراعاندا كيەلىرەكپىن*،— دەيدى.
مۇنداي ادامدار مەن ٷشىن مۇرنىما كەلگەن اشتى ٴتۇتىن،
كۇنۇزاققا بىقسىپ جاناتىن وت سياقتى.
6 مىنە، بۇل مەنىڭ الدىمدا جازۋلى تۇر.
مەن ٷنسىز قالا بەرمەيمىن، ەسەلەرىن قايتارامىن+،
ەسەلەرىن تولىعىمەن قايتارامىن.
7 مۇنى وزدەرىنىڭ جانە اتا-بابالارىنىڭ كۇناسى ٷشىن ىستەيمىن+،— دەيدى ەحوبا.
—تاۋ باستارىندا قۇرباندىق ٴتۇتىنىن تۇتەتىپ،
توبە باستارىندا مەنى قورلاعاندارى ٷشىن+،
الدىمەن مەن ولارعا جازالارىن تولىق تارتقىزامىن».
8 ەحوبا مىنانى ايتادى:
«جاڭا شاراپ الىناتىن ٴجۇزىم شوعى جايلى
جۇرت: —مۇنى قۇرتپا، ٵلى يگىلىگى تيەر،— دەيدى.
سول سياقتى مەن دە قىزمەتشىلەرىمنىڭ يگىلىگى ٷشىن
ولاردىڭ ٴبارىن بىردەي قۇرتپايمىن+.
9 مەن جاقىپتان ۇرپاق شىعارامىن،
ياھۋدادان تاۋلارىمدى مۇرا ەتەتىن بىرەۋدى شىعارامىن+.
بۇل جەردى تاڭداۋلىلارىم يەمدەنەدى،
قىزمەتشىلەرىم سوندا مەكەن ەتەدى+.
مۇنىڭ ٴبارى مەنى ىزدەگەن حالقىم ٷشىن جاسالادى.
11 ٴبىراق سەندەر مەنى، ەحوبانى، تاستاپ كەتتىڭدەر+،
كيەلى تاۋىمدى ۇمىتتىڭدار+،
ساتتىلىك قۇدايى ٷشىن داستارقان جايىپ،
تاعدىر قۇدايى ٷشىن شاراپتى تولتىرا قۇيدىڭدار.
12 سوندىقتان تاعدىرلارىڭدى ٶزىم شەشىپ، سەندەرگە سەمسەر جىبەرەمىن+،
ٴبارىڭ دە تىزە بۇگىپ، سەمسەردەن سۇلايسىڭدار+.
ويتكەنى مەن شاقىرعاندا، سەندەر جاۋاپ قاتپادىڭدار،
سويلەگەنىمدە، تىڭدامادىڭدار+.
ماعان جاقپايتىندى جاساي بەردىڭدەر،
ماعان ۇنامسىز نارسەلەردى تاڭدادىڭدار+».
13 سوندىقتان الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا مىنانى ايتادى:
«مەنىڭ قىزمەتشىلەرىم توق بولادى، ال سەندەر اش جۇرەسىڭدەر+!
مەنىڭ قىزمەتشىلەرىم شولدەرىن قاندىرادى+، ال سەندەر شولدەپ جۇرەسىڭدەر!
مەنىڭ قىزمەتشىلەرىم قۋانىشقا كەنەلەدى+، ال سەندەر ۇياتقا قالاسىڭدار+!
14 مەنىڭ قىزمەتشىلەرىم جۇرەكتەرىن قۋانىش كەرنەپ، ٵن سالادى،
ال سەندەر جۇرەكتەرىڭ اۋىرىپ، جاندارىڭ كۇيزەلىپ ايعايلايسىڭدار!
15 سەندەر ارتتارىڭنان مەنىڭ تاڭداۋلىلارىم قارعىس رەتىندە قولداناتىن ەسىم قالدىراسىڭدار.
مەن، الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا، بىردە-ٴبىرىڭدى قالدىرماي قۇرتامىن،
ال ٶز قىزمەتشىلەرىمدى* باسقا ەسىممەن اتايتىن بولامىن+.
16 جەر بەتىندە وزىنە باتا سۇراعان اركىمدى شىنايى قۇداي جارىلقايدى.
جەر بەتىندە انت بەرگەن اركىم شىنايى قۇدايدىڭ اتىمەن انت بەرەتىن بولادى+.
ويتكەنى بۇرىنعى قيىنشىلىقتار ۇمىتىلادى،
ولار مەنىڭ كوز الدىمنان جوعالادى+.
17 مىنە، مەن جاڭا اسپان مەن جاڭا جەر جاراتىپ جاتىرمىن+،
بۇرىنعى جايتتار ەسكە الىنبايدى،
جۇرەككە قاياۋ دا تۇسىرمەيدى+.
18 سوندىقتان جاراتىپ جاتقاندارىما قاراپ، ماڭگى باقي شاتتانىپ قۋانىڭدار.
مىنە، مەن يەرۋساليمدى قۋانىشتىڭ قاينارىنا،
ونىڭ حالقىن شاتتىقتىڭ كوزىنە اينالدىرىپ جاتىرمىن+.
19 مەن يەرۋساليم ٷشىن قۋانىپ، حالقىم ٷشىن شاتتاناتىن بولامىن+.
ەندى قايتىپ بۇل قالادا قايعىرىپ جىلاعان نە قينالا ايعايلاعان داۋىس ەستىلمەيدى+.
20 بۇدان بىلاي دۇنيەگە كەلگەن بالا بىرنەشە كۇن عانا ٶمىر سۇرمەيدى،
قارت ادام دا عۇمىرىن تولىق سۇرمەي دۇنيەدەن وتپەيدى.
ٴجۇز جاساپ كوز جۇمعان ادام جاس بالا دەپ سانالادى،
ال كۇناكاردى، ٴتىپتى جۇزگە كەلسە دە، قارعىس اتادى*.
21 جۇرت ۇيلەر سالىپ، سولارعا قونىستانادى+،
جۇزىمدىكتەر وتىرعىزىپ، جەمىسىن جەيتىن بولادى+.
22 ولار ٷيدى وزگە بىرەۋ تۇرسىن دەپ سالمايدى،
جۇزىمدىكتى دە جەمىسىن وزگەلەر جەسىن دەپ وتىرعىزبايدى.
ويتكەنى حالقىمنىڭ عۇمىرى مىقتى اعاشتىڭ عۇمىرىنداي ۇزاق بولادى+،
تاڭداۋلىلارىم ەڭبەكتەرىنىڭ راقاتىن كورەدى.
23 ولاردىڭ بەينەتتەرى جەلگە كەتپەيدى+،
قاسىرەت شەكتىرەتىن بالالار دا تۋمايدى.
ويتكەنى وزدەرى دە، ٷرىم-بۇتاعى دا+
ەحوبا جارىلقاعان ۇرپاق بولادى+.
24 ولار شاقىرماي جاتىپ مەن جاۋاپ بەرەمىن،
ٵلى ايتىپ جاتقاندارىندا سوزدەرىنە قۇلاق سالامىن.
25 قاسقىر مەن قوزى بىرگە جايىلادى،
ارىستان بۇقا سياقتى سابان جەيدى+،
جىلاننىڭ ازىعى توپىراق بولادى.
ولار بۇكىل كيەلى تاۋىمدا ەش زالال دا، زياندىق تا كەلتىرمەيدى+»،— دەيدى ەحوبا.