ٴزابۇر
ٵن-كۇي جەتەكشىسىنە. ٵن ٵرى جىر.
66 جەرجۇزى، قۇدايعا قۋانا داۋىستاڭدار+.
2 ۇلى ەسىمىن ماداقتاپ، ٵن سالىڭدار.
ۇلىلىعىن دارىپتەڭدەر+.
3 قۇدايعا بىلاي دەڭدەر: «ىستەرىڭ نەتكەن تاڭعاجايىپ+!
قۇدىرەتىڭ سونشا زور بولعاندىقتان، جاۋلارىڭ الدىڭدا جالپاقتايدى+.
4 كۇللى جەر ساعان تاعزىم ەتەدى+،
سەنى ماداقتاپ ٵن ايتادى،
ەسىمىڭدى ماداقتاپ ٵن ايتادى+». (سەلا)
5 كەلىپ، قۇدايدىڭ ٸسىن كورىڭدەر.
ونىڭ ادام بالاسى ٷشىن ىستەگەن ىستەرى تاڭ-تاماشا قالدىرادى+.
سول جەردە ٴبىز ونىڭ ىسىنە قۋاندىق+.
7 قۇدىرەتىمەن ول ماڭگى بيلىك قۇرادى+.
كوزدەرى حالىقتاردى ٵردايىم باقىلايدى+.
قىڭىر-قىرسىقتاردى اسقاقتاتىپ قويمايدى+. (سەلا)
8 ەي، حالىقتار، ٴبىزدىڭ قۇدايىمىزدى ماداقتاڭدار+!
ونى بار داۋىستارىڭمەن ماداقتاڭدار!
10 ۋا، قۇداي، سەن ٴبىزدى سىنادىڭ+،
كۇمىستى بالقىتىپ تازارتقانداي تازارتتىڭ.
11 سەن ٴبىزدى ايداپ اپارىپ، تورعا ٴتۇسىردىڭ،
ۇستىمىزگە ٴزىل باتپان جۇك ارتتىڭ.
12 جۇمىر باستى پەندەنى باسىمىزعا شىعاردىڭ؛
ٴبىز وتتان دا، سۋدان دا وتتىك،
سوسىن سەن ٴبىزدى قاۋىپسىز جەرگە اكەلدىڭ.
14 اۋزىمنان شىققان ۋادەمدى دە+،
قينالعان شاقتا ايتقان ٴسوزىمدى دە جۇزەگە اسىرامىن.
15 قۇرباندىق قوشقارلارىنىڭ تۇتىنىمەن بىرگە
تۇگەل ورتەلەتىن قۇرباندىققا بورداقىلانعان مال شالامىن.
تەكەلەرمەن بىرگە بۇقالار دا ۇسىنامىن. (سەلا)
16 قۇدايدان قورقاتىندار، ٴبارىڭ دە كەلىپ، تىڭداڭدار،
ونىڭ مەن ٷشىن نە ىستەگەنىن ايتىپ بەرەيىن+.
17 مەن ونى اۋزىممەن شاقىردىم،
قىزىل ٴتىلىم ونى ماداقتادى.
18 جۇرەگىمدە زىمياندىق ۇيالاتقان بولسام،
ەحوبا مەنى ەستىمەس ەدى+.
20 دۇعامنان باس تارتپاعان،
مەنى اينىماس سۇيىسپەنشىلىگىنەن ايىرماعان قۇداي ماداقتالسىن.