يشايا
13 اموس ۇلى يشايا+ ايان كورىپ، بابىل جايلى مىناداي اۋىر حابار الدى+:
2 «جالاڭ جارتاسقا بەلگى قويىڭدار+،
قول بۇلعاپ اسكەر شاقىرىڭدار!
ولار اقسۇيەكتەردىڭ قاقپالارىنان كىرسىن.
3 مەن ٶزىم تاعايىنداعان ساربازدارعا بۇيرىق بەردىم+.
قاھارىمدى توگۋ ٷشىن، مىقتىلارىمدى،
ماسايراعان جاۋىنگەرلەرىمدى جينادىم.
4 تاۋداعى توبىردىڭ شۋىنا قۇلاق تۇرىڭدەر!
ول سانسىز حالىقتىڭ شۋىنا ۇقسايدى.
باس قوسقان پاتشالىقتاردىڭ+،
ۇلتتاردىڭ ايقايىنا قۇلاق تۇرىڭدەر!
اسكەرباسى ەحوبا سوعىسقا اسكەر جيناپ جاتىر+.
5 ولار شالعاي ەلدەن+،
كوكتىڭ قيىر شەتىنەن كەلە جاتىر.
ەحوبا قاھارلانا بۇكىل جەردى تالقانداۋ ٷشىن،
سولاردى قارۋ ەتىپ قولدانادى+.
6 زار ەڭىرەڭدەر، ويتكەنى ەحوبانىڭ كۇنى تاياپ قالدى!
سول كۇنى قۇدىرەتى شەكسىز قۇداي ەلدەرىڭدى تاس-تالقان ەتەدى+.
7 سوندىقتان ەشكىمنىڭ قولىندا قۋات قالمايدى،
قورقىنىشتان جۇرەكتەرى سۋلايدى+.
8 جۇرت دۇربەلەڭگە تۇسەدى+.
ولار تولعاق قىسقان ايەلدەي قينالىپ، ٴبۇرىسىپ قالادى.
ازاپتان بەتتەرى الابۇرتىپ،
ٴبىر-بىرىنە ۇرەيلەنە قارايدى.
9 مىنە، ەحوبانىڭ اشۋى مەن لاۋلاعان قاھارىن توگەتىن كۇنى كەلە جاتىر!
سول كۇنى ەل قورقىنىشتى كورىنىسكە اينالادى+،
ونداعى كۇناكارلار جويىلادى.
10 كوكتەگى جۇلدىزدار مەن شوقجۇلدىزدار*+
نۇر شاشپايتىن بولادى.
كوتەرىلىپ كەلە جاتقان كۇن كۇڭگىرت تارتادى،
اي دا ساۋلەسىن توكپەيدى.
11 مەن جەردىڭ تۇرعىندارىن جاساعان زۇلىمدىقتارى ٷشىن جاۋاپقا تارتامىن+،
زاڭسىزدىقتارى ٷشىن زۇلىمدارعا سازايىن تارتقىزامىن.
وزىمشىلدەردىڭ كوكىرەكتەرىن باسامىن،
وزبىرلاردىڭ تاكاپپارلىعىن جويامىن+.
12 پەندەنىڭ سانىن ازايتىپ، ساف التىننان دا سيرەك قىلامىن+،
ادامدى وپىر التىنىنان+ دا سيرەك قىلامىن.
13 مەن، اسكەرباسى ەحوبا، اسپاندى تىتىرەنتەمىن،
قاھارىم لاۋلاعان كۇنى جەر ورنىنان شايقالادى+.
14 ولار اڭشىدان قاشقان كيىكتەي،
باقتاشىسى جوق وتارداي،
ٴارقايسىسى ٶز حالقىنا ورالادى،
ٴارقايسىسى ٶز ەلىنە قاشادى+.
15 جاۋ كوزگە تۇسكەن ادامدى تۇيرەپ ولتىرەدى،
قولعا تۇسكەن ادامدى سەمسەرمەن سۇلاتادى+.
16 كوز الدارىندا بالالارىن مىلجالاپ تاستايدى+،
ۇيلەرىن تالان-تاراجعا سالادى،
ايەلدەرىن زورلايدى.
17 مىنە، مەن ولارعا قارسى ميديالىقتاردى اتتاندىرامىن+.
ولار كۇمىسكە كوز دە سالمايدى،
التىنعا دا قىزىقپايدى.
18 جاس جىگىتتەرىن* ساداقتارىمەن سۇلاتادى+؛
قۇرساقتان شىققان بالالارىن ايامايدى،
سابيلەرىنە ەش مەيىرىمدىلىك جاسامايدى.
ٴبىراق ول قۇداي جويىپ جىبەرگەن سودوم مەن عومورا قالالارىنا ۇقسايتىن بولادى+.
20 بۇدان بىلاي وندا ەشكىم قونىس تەپپەيدى،
ۇرپاقتان ۇرپاققا ەلسىز بوس جاتادى+.
ارابتار وندا شاتىر تىكپەيدى،
قويشىلار دا وتارلارىن تىنىقتىرمايدى.
21 ول جەردە ٴتۇزدىڭ اڭدارى تىنىعىپ جاتادى،
ۇيلەرىنە ۇكىلەر ۇيا سالادى،
ەلدە تۇيەقۇستار مەكەن ەتەدى+،
جابايى ەشكىلەر* سەكىرىپ جۇرەدى.
22 قالا مۇنارالارىندا حايۋاندار جۇرەدى،
ساۋلەتتى سارايلارىندا شيبورىلەر ۇليدى.
ونىڭ جازالاناتىن ۋاقىتى تاياپ قالدى، كۇندەرى ٴبىتتى+!»