ٵيۇپ
27 ٵيۇپ ٴسوزىن جالعاپ بىلاي دەدى:
2 «مەنى ادىلدىكتەن ايىرعان قۇدايدىڭ الدىندا+،
جان دۇنيەمدى اشتى زاپىرانعا تولتىرعان قۇدىرەت يەسىنىڭ*+ الدىندا شىن ايتامىن*،
3 دەمىم تاۋسىلماي تۇرعاندا،
مۇرنىمدا قۇداي بەرگەن تىرشىلىك لەبى* باردا+،
4 اۋزىمنان ادىلەتسىز ٴسوز شىقپايدى،
ٴتىلىم دە جالعان ٴسوز ايتپايدى!
5 سەندەردى ادىلدەردىڭ قاتارىنا ەش جاتقىزباسپىن!
ولە-ولگەنشە مىنسىزدىگىمنەن تايماسپىن+!
6 مەن ادىلدىگىمدى ساقتايمىن، ودان ەش ايىرىلمايمىن+؛
بۇل جالعاندا جۇرەگىم مەنى ايىپتامايدى.
7 لايىم دۇشپانىم زۇلىمنىڭ كەبىن،
قارسىلاسىم ادىلەتسىزدىڭ كەبىن كيسىن.
9 باسى پالەگە ۇشىراعاندا،
قۇداي ونىڭ زارىنا قۇلاق اسا ما+؟
10 ول قۇدىرەت يەسىمەن قارىم-قاتىناسىنا قۋانا ما؟
قاي جاعدايدا دا قۇدايعا جۇگىنىپ، جالبارىنا ما؟
11 مەن سەندەرگە قۇدايدىڭ زور كۇشى جايىندا ٴتالىم بەرەيىن*،
قۇدىرەت يەسى تۋرالى سەندەردەن ەشتەڭە جاسىرمايىن.
12 مىنە، ٴبارىڭ دە ايان كورگەن ەكەنسىڭدەر،
وندا نەگە سوزدەرىڭنىڭ ٴمانى دە، ماعىناسى دا جوق؟
13 زۇلىمنىڭ قۇدايدان الار ۇلەسى+،
وزبىردىڭ قۇدىرەت يەسىنەن يەمدەنەتىن مۇراسى مىناداي بولادى:
14 بالالارى كوبەيسە، سەمسەردەن قازا تابادى+،
ٷرىم-بۇتاعى نانعا جارىماي جۇرەدى.
15 امان قالعاندارى ىندەتتەن ولەدى،
جەسىرلەرى ولاردى جوقتامايدى.
16 كۇمىستى توپىراقتاي مول ەتىپ ۇيسە،
كيىم-كەشەكتى توبە-توبە ەتىپ جيسا،
17 كيىمىن ٵدىل ادام كيەدى+،
كۇمىسىن كىناراتسىزدار ٶزارا بولىسەدى.
18 سالعان ٷيى جىبەك قۇرتىنىڭ ٴپىللاسىنداي،
كۇزەتشىنىڭ لاشىعىنداي ٵلسىز بولادى+.
19 توسەگىنە جاتاردا باي بولادى، ٴبىراق ەشتەڭە جيمايدى،
ۇيقىسىنان تۇرعاندا، بايلىعىنان تۇك تە قالمايدى.
20 بويىن تاسقىن سۋداي لەزدە ۇرەي بيلەيدى،
ٴتۇن ورتاسىندا ونى داۋىل ٸلىپ اكەتەدى+.
21 شىعىس جەلى كوتەرىپ الىپ، كوزدەن عايىپ قىلادى،
تۇراعىنان سىپىرىپ اكەتەدى+.