يشايا
48 ەي، جاقىپ ٷيى، تىڭدا!
سەندەر وزدەرىڭدى يسرايلدىڭ اتىمەن اتايسىڭدار+،
ياھۋدا ۇرپاعىنان تاراعان سەندەر
ەحوبانىڭ اتىمەن انت ەتەسىڭدەر+،
يسرايلدىڭ قۇدايىنا سيىناسىڭدار،
ٴبىراق مۇنى شىندىق ٵرى ادىلدىكپەن ىستەمەيسىڭدەر+!
2 ولار وزدەرىن كيەلى قالانىڭ تۇرعىنىمىز دەپ+،
اسكەرباسى ەحوبا دەپ اتالعان يسرايلدىڭ كيەلى قۇدايىنان قولداۋ ىزدەيدى+.
3 «العاشقى جايتتاردى مەن ساعان ۇزاق ۋاقىت بۇرىن ايتتىم،
ولاردى ٶز اۋزىممەن حابارلاپ، ساعان ٴمالىم ەتتىم+.
مەن كەنەتتەن ارەكەت ەتىپ، ايتقانىمدى جۇزەگە اسىردىم+.
4 ويتكەنى سەنىڭ قانشالىقتى قىڭىر ەكەنىڭدى،
موينىڭنىڭ تەمىر، ماڭدايىڭنىڭ مىس ەكەنىن بىلەتىنمىن+.
5 سوندىقتان مەن بۇلاردى ۇزاق ۋاقىت بۇرىن ايتتىم.
«مۇنى ٶزىمىز جاساعان پۇت ىستەدى.
ويىپ جاسالعان، تەمىردەن قۇيىلعان مۇسىندەرىمىزدىڭ بۇيىرۋىمەن بولدى» دەمەۋىڭ ٷشىن،
ورىندالماي تۇرىپ، بۇلاردى ساعان ەستىرتتىم.
6 سەن مۇنىڭ ٴبارىن ەستىگەن دە، كورگەن دە ەدىڭ.
بۇنى قالايشا جاريالامايسىڭ+؟
بۇدان بىلاي مەن ساعان جاڭا جايتتاردى حابارلاپ+،
ٶزىڭ بىلمەگەن جاسىرىن قۇپيالاردى ٴمالىم ەتەمىن.
7 ولار بۇرىننان ەمەس، ەندى عانا جاراتىلىپ جاتىر،
بۇگىنگە دەيىن سەن بۇلار جايلى ەستىگەن ەمەسسىڭ.
سوندىقتان «مەن بۇل جايتتاردى بىلگەنمىن» دەي المايسىڭ.
8 جوق، بۇلاردى ەستىگەن دە، بىلگەن دە جوقسىڭ+،
بۇرىندارى قۇلاعىڭ جابىق بولعان.
9 ٴبىراق مەن ٶز ەسىمىم ٷشىن قاھارىمدى تەجەيمىن+.
ٶز داڭقىم ٷشىن سابىر ساقتاپ، سەنى جويىپ جىبەرمەيمىن+.
10 مىنە، مەن سەنى تازارتتىم، ٴبىراق كۇمىس ىسپەتتى ەمەس+.
ازاپ پەشىندە بولعانىڭدا سەنى تەكسەردىم*+.
11 مەن ٶزىم ٷشىن، ٶز ەسىمىم ٷشىن ارەكەت ەتەمىن+.
قالايشا ەسىمىمدى ارامداتىپ قويماقپىن+؟!
مەن ٶز ۇلىلىعىمدى باسقاعا بەرە سالمايمىن!
12 ۋا، جاقىپ، تىڭدا! ٶزىم تاڭداعان، يسرايل، سەن دە قۇلاق سال!
مەن ەشقاشان وزگەرمەيمىن+. مەن العاشقىمىن، سوڭعى دا مەنمىن+.
13 مەن ٶز قولىممەن جەردىڭ نەگىزىن قالادىم+،
وڭ قولىممەن اسپاندى ماتاداي جايىپ جىبەردىم+،
شاقىرسام، ولار الدىما كەلىپ تۇرادى.
14 كانە، ٴبارىڭ جينالىپ، تىڭداڭدار.
بۇل جايتتاردى ولاردىڭ قايسىسى ايتىپ ەدى؟
مەن، ەحوبا، جاقسى كورگەن كىسى+ بابىلعا قاتىستى قالاۋىمدى ورىندايدى+،
حالدەيلەرگە قارسى قولىن كوتەرەدى+.
15 مۇنى ٶزىم ايتتىم؛ ونى ٶزىم شاقىرىپ الدىم+.
مەن ونى الىپ كەلدىم، ٵرى ونىڭ جولى ٴساتتى بولادى+.
16 قاسىما جاقىنداپ، مەنى تىڭداڭدار.
اۋەل باستان مەن قۇپيالاپ سويلەمەدىم+.
بۇل جۇزەگە اسقاندا، مەن سوندا بولدىم».
ال ەندى الەمنىڭ ٵمىرشىسى ەحوبا مەنى جانە رۋحىن جىبەردى.
17 قۇنىڭدى وتەۋشى، يسرايلدىڭ كيەلى قۇدايى ەحوبا+ مىنانى ايتادى:
«مەن قۇدايلارىڭ ەحوبامىن.
18 وسيەتتەرىمە دەن قويساڭدار عوي، شىركىن+!
سەندەردەگى تىنىشتىق وزەندەي+، ادىلدىكتەرىڭ تەڭىز تولقىندارىنداي بولار ەدى+.
19 ۇرپاقتارىڭ قۇم سياقتى كوپ،
ٷرىم-بۇتاعىڭ قۇم قيىرشىقتارىنداي سانسىز بولار ەدى+.
ولاردىڭ ەسىمدەرى مەنىڭ الدىمنان ەشقاشان وشپەس تە، جويىلماس تا ەدى».
20 بابىلدان شىعىڭدار+!
حالدەي ەلىنەن قاشىڭدار!
وسى حاباردى قۋانا داۋىستاپ جاريالاڭدار+!
جەردىڭ قيىر شەتىنە دەيىن ٴمالىم ەتىڭدەر+!
«ەحوبا ٶز قىزمەتشىسى جاقىپتىڭ قۇنىن وتەپ الدى+.
21 قۇلا ٴتۇز ارقىلى الىپ جۇرگەندە، ولار شولدەمەدى+.
ولارعا جارتاستان سۋ شىعارىپ بەردى،
جارتاستى جارىپ، سودان سۋ اعىزدى+»،— دەڭدەر.
22 «زۇلىمداردا اماندىق پەن تىنىشتىق بولمايدى»،— دەيدى ەحوبا+.